Het Berlijnse Gorki Theater viel dit jaar in de prijzen: het werd door de Duitstalige pers uitgeroepen tot beste theater van het Duitse taalgebied. De prijs kreeg het gezelschap mede omdat het veel acteurs in dienst heeft van allochtone komaf. Met de voorstelling Der Untergang der Nibelungen, dit jaar te zien in het Holland Festival, thematiseert de groep bovendien de…
Op het zesde PopArts festival geen buitenlandse voorstellingen. Laten de bezuinigingen zich gelden? Het festival programmeert om het jaar internationaal en dit jaar blijft het dicht bij huis. Met Nicola Unger waren er de andere Nederlandse ‘usual suspects’ als Duda Paiva en gastkunstenaars van de Ulrique Quade Company. Maar in de De Krakeling en het Ostadetheater zijn ook jonge makers…
#1 Salzburger Festspiele / Schaubühne am Lehniner Platz / Katie Mitchell, The forbidden zone (toneel/performance) – Nederlandse première 11 februari, Stadsschouwburg AmsterdamDe Britse regisseur Katie Mitchell is deze maand de ‘brandstichter’ in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Met voorstellingen die even sprankelend als grensoverschrijdend zijn. The forbidden zone gaat over gebieden die lang verboden terrein waren voor vrouwen: wete… Je kunt nu inloggen om verder te…
Het bericht op facebook dat vandaag mijn tijdlijn domineerde: het spontane concert op NS-station Amsterdam Centraal, afkomstig van de website van het NRC (link: http://www.nrc.nl/muziek/2014/10/09/hoe-drie-artiesten-onverwacht-samen-optraden-op-adam-cs/ Op dit station staat sinds enkele weken een piano waarop iedereen mag spelen. Een ludieke actie van de NS om het wachten leuker te maken. Dat leidt tot verrassende situaties. Zoals deze waarin een pianist…
Veertig hotelkamers zonder dak, en dan je eigen verhaal terughoren terwijl je jezelf in het verre plafond weerspiegeld ziet. Of: een wandeling achter een gids door de Utrechtse wijk Lombok, terwijl je op je koptelefoon voorzien wordt van een overload aan extra informatie. Over je gids. Of niet. Over jezelf. Welkom in het universum van Dries Verhoeven, sinds een klein…
Kunst is in rap tempo onbelangrijk geworden. Kunstenaars zijn effectief door populisten weggezet als subsidieverslaafd uitschot. Media laten geen kans onbenut om de gevolgen van de bezuinigingen die daarop volgden te bagatelliseren. Poetin staat op het punt een derde wereldoorlog naar Europa te brengen. In Amsterdam praten zaterdag 6 september drie van de laatste dagbladcritici van Nederland met kunstenaars over…
Zoals veel van mijn generatiegenoten heb ik de cd’s van Jeff Buckley grijsgedraaid, maar weet ik bijna niets van Pakistaanse soefimuziek. Behalve dat het geweldig is. En dat Abida Parveen de koningin is van dat genre. Vanavond zit deze Stem van God met haar ensemble op het podium van de Nationale Opera & Ballet.
Het lijkt een statement, dat het laatste Holland Festival onder leiding van Pierre Audi opent met ‘Vortex Temporum’. De samenwerking tussen de twee Belgische top-ensembles Rosas en Ictus doet alles wat in de huidige tijd schaars is.
Sommige kunst heeft een verhaal nodig. Dan volstaat een doekje aan de muur met het opschrift ‘Zonder Titel’ niet. De performance ‘Laaroussa’ (Bruid) van de Frans-Tunesische broer en zus Selma en Soufiane Ouissi valt binnen die categorie. Hoe bijzonder hun fysieke aanwezigheid op een donker toneel ook is, zonder uitleg vooraf en een vragenuurtje achteraf zegt het allemaal bitter weinig.
Is dat erg?
Live kijken naar de emotionele polsslag van de wereld, vormgegeven als een scherm vol dansende stippen. Dat kon gisteravond op IDFA tijdens het live cinema event, gepresenteerd door internetkunstenaar Jonathan Harris.
Heel lang geleden, toen fast food pas was uitgevonden
Een man en een vrouw dansen gepassioneerd in de hal van Paradiso. Zo’n experimentele dansperformance is ongewoon voor het Amsterdamse poppaleis. Toch is het festival I Like To Watch Too hier goed op zijn plaats. Veel mensen voelen een drempel tegenover dit soort optredens, maar hier heerst precies de goede ‘in- en uitloopsfeer’ om avant-gardekunst tot iets te maken waar je gewoon naar kunt kijken en dat altijd wel iets in je losmaakt.
,,Je zou denken: de vrouw is geëmancipeerd. Maar men verlangt weer naar de clichés en vooroordelen over de vrouw uit de jaren vijftig. Als je je supervrouwelijk kleedt, word je nagefloten als een hond. Maar hoe moet
PUNCH! is een fantastisch festival. Het laat zien hoeveel moois, nieuws en verrassends er ontstaat als de grens tussen dans en performance wordt opgeheven. PUNCH! bevordert een verfrissende kijk op de wereld en schudt vastgeroeste interpretaties los. De jonge dansmakers en performers laten een enorme originaliteit en creativiteit zien, waar je niet alleen met plezier naar kijkt, je gaat er…
I Like To Watch Too: overvloed aan voorstellingen laat zien dat dans en performance krachtig aansluiten op de moderne maatschappij. De danspasjes regenen je tegemoet, nog voordat je Paradiso bent binnengegaan. Tim Boerlijst tapdanst op de stoep. Dit aanstekelijke welkom trekt de bezoeker meteen in de sfeer van ‘I Like To Watch Too’. Dit festival laat dans en performance van…
Antony, Dafoe en Abramović samen op één podium, in een regie van Robert Wilson – het beloofde de klapper van het theaterseizoen te worden. Maar het privé-leven van Abramović leent zich niet echt voor een triomfantelijke of meeslepende vertelling.
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.