Met hun naam verwijzen de vijf Japanners van contact Gonzo naar de gonzo-journalisitiek van wijlen Hunter S. Thompson. Rauw, hard en subjectief. Thomspon liet in zijn stukken ook zien hoe hij werkte. Contact Gonzo warmt op tijdens de voorstelling, maakt met wegwerpcamera’s kiekjes van elkaar en geeft de waterfles door. Gonzo-style: wat je ziet, is wat je krijgt.
Contact Gonzo houdt zich aan eenvoudige regels. Bijvoorbeeld zwaartekracht: springen en neerkomen. Of aantrekken en afstoten: duwen, trekken, zoals een rugbyscrum. Daarmee raken ze aan minimal art die zich hield aan een set parameters; men denke aan Sol LeWitt.
In het begin lijkt het net slapstick. Je gniffelt als rake klappen vallen, die hoorbaar pijnlijke impact hebben. Dit is vechtsport, capoeira op Japanse wijze, met een tand door de lip en een mank been na afloop. Het horen vergaat menigeen als Sayaka Himeno zich meldt. Zo fragiel als ze oogt, zo hard neemt zij in een hectische punkdrumsolo de bekkens en trommelvellen onder handen. Geen verrassing, voor wie haar band Nisennenmondai kent.
Contact Gonzo is pure contactimprovisatie. De één mist de spanningsboog; de ander geniet van vrij spel en het gebrek aan opgelegde boodschappen. Je let na haar opkomst vooral op Himeno of je gaat op in een ‘duet’ voor drumgeweld en vier mannen, of je stopt vingers in de oren en let alleen op de beweging. Contact Gonzo kiest niet. Zwakte of kracht? Dat blijft aan de toeschouwer.
Wat vooral opvalt, is het blinde vertrouwen dat de vier mannen in elkaar hebben. Zoals de sportiviteit in een thaiboksring het mogelijk maakt elkaar bont en blauw te slaan en schoppen (en buiten dat kader bepaald niet); zo heeft het intens fysieke aspect van deze rake klappen ook bijna iets broederlijks of vriendschappelijks. Alleen met mensen die basale (spel)regels totaal opvolgen, kun je aan een muay thai-partij beginnen of kun je een voorstelling als deze opvoeren.
De vijf dansers lopen kort na afloop de Utrechtse binnenstad in. Die maken ze onveilig met ad hoc performances. Daarna volgt nog een uitvoering in de Stadsschouwburg. Contact Gonzo likt de dag erna wonden en blauwe plekken. Bezoekers vragen: ‘Was dit nu conceptueel meesterlijk of apenkool (zelfs: apenkooi zonder toestellen)?’ In een indrukwekkende en confronterende performance geven deze Japanners geen antwoord en daarin alleen al schuilt de hand van vijf ware meesters. Een oude Zen-monnik zegt: ‘Het antwoord gaat aan de vraag vooraf.’
Gezien: contact Gonzo, Stadsschouwburg, Utrecht, woensdag 20 april 2011. Nog te zien: donderdag 21 april om 19.30 uur.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Reacties zijn gesloten.