Rewire staat weer voor de deur. Van 31 maart tot en met 2 april speelt het festival zich af in de binnenstad van Den Haag. Het jonge festival doet dat met een keur aan kleuren en smaken, (net) buiten de mainstream. Dus: daar waar avontuur en het grote ongewisse juist pré’s vormen – diametraal tegenover Guus Meeuwis op het hoofdpodium.
Ik geef je 5 redenen op een rij om naar Rewire te gaan.
Rewire is hét voorjaarsfestival voor avontuur
Het Haagse festival Rewire heeft zich ontpopt tot een vaste kracht op de kalender. Je hoeft voor je dosis nieuwe muziek namelijk niet meer per se naar Berlijn voor CTM. Sonic Acts is steeds meer academisch geworden. Het Amsterdamse festival focust ook wel erg op een klein groepje artiesten dat binnen een projectmatige opzet werkt. Minpunt zijn ook de gebakken-lucht-clubavonden. En Rewire is in het gat gesprongen dat zij lieten openvallen.
Rewire daarentegen opereert vlijmscherp. Het festival blijft fris van de lever met een mengvorm van vooruitstrevende rock, nieuwe gecomponeerde muziek, daverende dance en het nodige elektronische experiment.
In Den Haag heeft Rewire zelfs zo’n sterke plek ingenomen dat State-X/New Forms is verdwenen. Ondertussen vecht Today’s Art panisch als de PvdA voor bestaansrecht en inhoud. Kortom, wie buiten de gebaande paden wil luisteren, is verzekerd van Rewire. In de herfst teken je dan present op Le Guess Who? in Utrecht (en voor de volledigheid vergeten we parels als Strange Sounds from Beyond, FIBER, GOGBOT, Roadburn en SOTU niet).
Lorenzo Senni (Posterboy van de verknipte rave)
Lorenzo Senni haalt ninetiesrave door de hakselaar. Dat betekent dat de spetterende synth-stabs je om de oren vliegen. Senni ondergraaft bovendien climaxen vol extase continu. Fijn jennen volgens de methode Senni. Dit is dan ook: deconstructie voor de dansvloer: abstract, complex, vol nuance en met de nodige tongue-in-cheek-bravoure.
Zeldzame kans om de grootmeester aan het werk te horen
François – Kassel Jaeger – Bonnet treedt niet vaak op. En als hij het doet, is het altijd te kort. Want: je wil blijven ronddolen door zijn experimenten in musique concrète waarin je ambient noise en electroakoestische improvisaties hoort. Zijn ijle en bedrieglijk vluchtige composities lijken je door de vingers te glippen, maar beklijven ten diepste. Grootmeester van de kleinste beroering.
No wave techno freestyle freak-out: zwoele gekkigheid
Naturkunde Museum Ostkreuz, Nederlandse Maatschappij Ontwikkeling, Nordic Mediterranean Organization – N.M.O. laat zijn afkorting niet eenduidig uitpakken. Zo gaat de Fluxustechno van drummer Morton J. Olsen en synthesizerfreak Rubén Patiño van marstempo’s naar deunen uit fitnessvideo’s, van absurde livepercussie met staalharde snaredrums tot melodieuze electropop vol zwoele gekkigheid: virtuoos apenkooien.
Tijdloosheid gevangen
Daniel Wohls nieuwste werk Holographic wordt uitgevoerd door het Matangi Quartet met Slagwerk Den Haag. De jonge Amerikaanse componist presenteert een lommerrijke, audiovisuele totaalervaring. Met ene been staat die in akoestische instrumentatie. Tegelijk huppelt het stuk richting futuristische beyond-high-tech-horizonten. Tussen die ogenschijnlijke tegenpolen weet Wohl een organisch web te weven. Daarin doet het er niet meer toe wat door akoestische instrumenten, samplers of computers wordt voortgebracht. Holographic probeert tijdloosheid te vangen in het zijn, van toen én nu, én dan op één moment. Dan, daar, op Rewire.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
){kind=link}