‘De eerste Nederlandse WhatsApp-thriller’ werd eind januari gelanceerd. Vijf dagen lang kon een select gezelschap schermlezers dit ‘real time’-verhaal volgen. Schrijvers Jowi Schmitz en Louis Stiller waren onder hen en app’ten met elkaar over deze nieuwe vorm van verhalen vertellen.
Zondag
Louis > Ineens een heel bergje namen in mijn whatsapp (inclusief ‘paps’ en ‘mams’).
Jowi > Ik geef ze voor de zekerheid de bijnaam NS. Acht contactpersonen in één keer in mijn postvak, da’s toch alsof je een weekje acht leenpoezen in huis neemt. Ik denk dat het wel gaat lukken, maar als ik ze daar, een dag voor de logeerpartij begint, wat onwennig tussen mijn andere contactpersonen zie staan, hoop ik stiekem dat ze niet op mijn bed zullen pissen.
Louis > Wat gaan we meemaken?
Jowi > Het is in ieder geval een thriller. Speuren. Puzzelen. Stel ik me zo voor.
Louis > Een treinthriller!
Jowi > Zou dit een nieuwe vorm van lezen worden? Boeken de deur uit en alleen maar appjes lezen?
Louis > Het is in ieder geval een andere manier van verhalen vertellen. Ik ken wel meer van dit soort games, waarbij ze doen alsof je een telefoon van iemand hebt gevonden – Mr. Robot – of in verbinding staat met een ruimtestation waar je iemand moet instrueren, dus ik ben benieuwd wat ze er bij de NS van maken.
Maandag
Jowi > Eerste bericht. Twee kopjes koffie op een treintreetje. Dat begint goed.
Louis > Wat zouden ze precies van ons willen?
Jowi > Moeten we meedoen? Op welke manier dan?
Louis > We zullen het meemaken.
Louis > Hans Chef. Dat zal wel niet z’n achternaam zijn, maar z’n functie.
Jowi > Hans Chef NS, staat er bij mij. Ik heb nog andere Hans’en in m’n contactenlijst.
Louis > Hij wil met haar praten. Wie?
Jowi > Sarah. Staat eronder.
Louis > Oeps. Sarah heeft ‘iets’ gezien waar Hans haar over wil aanspreken.
Jowi > Het duurt wel lang. Heb jij al weer iets binnengekregen?
Louis > Nee.
Jowi > Al zes uur lang niets gebeurd.
Louis > Het is maandag. Ze moeten er nog inkomen.
Jowi > En wij ook.
Jowi > Eindelijk. Zarifa moet Chef Hans van zich afschudden. Sarah is duidelijk niet op haar werk geweest.
Louis > En ‘Paps’ maakt zich ook zorgen.
Jowi > Mams ook.
Louis > Tinder Jens. Jens van Tinder vond het gezellig en ziet haar morgen.
Jowi > Als ze komt.
Louis > Meneer Sorrysorrysorry. Die heeft het vast gedaan.
Jowi > Maar wat heeft-ie gedaan? Waar is het lijk?
Louis > Vriendinnen delen hun Tinderervaringen.
Jowi > Sarah heeft zich ziekgemeld.
Louis > Zijn beste vriendinnen altijd te vertrouwen, is nu de vraag?
Jowi > Enge man. We moeten hem wantrouwen, dus hij zal het wel niet gedaan hebben. Vast een vals spoor. Op het laatst blijkt hij haar redder.
Louis > Maar wat heeft hij gedaan? Dat weten we nog steeds niet.
Jowi > We weten nog niks, eigenlijk.
Louis > Zou dat lang duren?
Dinsdag
Jowi > Hoezo liegen?
Louis > Wat weet paps nog meer? Misschien is hij wel fout.
Jowi > Leuk. Een foute vader.
Louis > Maar wel lief voor Mams.
Jowi > Hij zegt dat hij haar wel gelooft. Heb ik een antwoord gemist? Wat zegt Saar? Even in mijn telefoon zoeken.
Louis > Niks!
Jowi > Nee.
Louis > Blijkbaar krijgen we niet alle berichten te zien. Alleen de antwoorden.
Jowi > Ze spelen vals. Dat vind ik jammer. Je moet geen info weghouden bij je getuigen. Dan is het spel niet meer zo leuk.
Louis > Dus wij zijn de getuigen.
Jowi > Tot nu toe wel.
Louis > Zarifa is nog altijd even zorgzaam. Verdacht?
Jowi > Iedereen is verdacht in dit spel, totdat je je onschuld hebt bewezen. Dat zal tot vrijdag duren.
Jowi > Jens is op weg naar een fijne avond, denkt hij.
Louis > Het zijn een soort herhalingen van gisteren.
Jowi > Hans Chef NS meldt zich ook.
Louis > Iemand die roept ‘vertrouw me’ is niet te vertrouwen.
Jowi > Als je de interpunctie weglaat geloof je er al helemaal geen bal meer van.
Louis > Hans Chef heeft recent iets meegemaakt met Sarah en wil haar daarvoor op het matje roepen.
Jowi > Zou leuk zijn als Mams met iets snedigs op de proppen komt.
Louis > En de mystery guest meldt zich ook.
Jowi > Alle personages zijn nu op het toneel verschenen, zie ik aan het lijstje.
Louis > En dit is ze dan. Zo te zien op Amsterdam Centraal, bij de Thalys.
Jowi > Grote tas op de rug. Duidelijk op de vlucht. Die moet ze ergens gescoord hebben onderweg.
Louis > Niks van gehoord.
Jowi > Moeten we gewoon maar aannemen.
Louis > Zit je nou op je stoel en denkt: oei oei, die Sarah?
Jowi > Niet echt. Jij?
Louis > Ik ook niet.
Jowi > En nog iets raars: wie heeft die foto genomen? Veel te goed en te scherp voor een willekeurige bewakingscamera.
Louis > Is een van de personages haar op het spoor? Jens? HansChefNS? Paps? Anoniem?
Jowi > En waarom maakt die speurder een foto?
Louis > Zou er nog iemand zijn die we niet kennen?
Jowi > De onbekende sluipmoordenaarfotograaf?
Woensdag
Jowi > Arnhem. Onze Sarah zwerft wat af in de trein.
Louis > Waar zou ze ’s nachts zijn? Ze is toch op de vlucht?
Jowi > In hotels? Slapend in gerangeerde treinen? Het is jammer dat je dat niet meekrijgt.
Louis > Ik weet niet wie ze is en wat ze wil, alleen dat ze op de vlucht is. Dat is nogal magertjes.
Jowi > Ik zou vrienden met haar willen zijn. Al haar geheimen horen. Die illusie zou ik graag mee hebben gekregen, maar dat doen ze niet.
Louis > Ik appte per ongeluk iets aan Sarah (was voor jou bedoeld) en kreeg toen dit:
Jowi > Wij zijn een soort harde schijf.
Louis > Mogen we niet echt meespeuren?
Louis > Eindelijk. Op dag 3 krijgen we de backstory.
Louis > Chef Hans die iemand neersteekt met een mes. Sarah die wegvlucht. Chef Hans die daarna appt: ‘Wat heb je gezien?’
Jowi > De complete backstory. Op dag 3. Israël. IT. Een diplomate.
Louis > Het meisje dat door Hans werd neergestoken.
Jowi > Wel heel veel tegelijkertijd. En zo abstract.
Louis > En waarom zou Sarah er niet mee naar de politie gaan?
Louis > Precies wat we al zeiden: we krijgen haar berichten om als een soort harde schijf te fungeren.
Jowi > Maar waarom dan niet haar uitgaande berichten? Wel de antwoorden van de anderen.
Louis > Raarrr.
Jowi > Sterker nog: de politie jaagt blijkbaar achter haar aan.
Louis > Omdat ze iets gezien heeft? Raarrr.
Jowi > Is Zarifa te vertrouwen?
Louis > Denk het wel. Ze is de bezorgde vriendin-van-het-werk.
Jowi > Hmm. Misschien. En is Sarah zelf te vertrouwen? Politie achter haar aan, mannen in pakken die haar bureau en computer doorzoeken.
Louis > AIVD?
Jowi > *gaapt*
Louis > Moeder-dochterconflictje ertussendoor.
Jowi > TinderJens was eerst verbolgen, maar nu helpt hij haar trouw.
Louis > Maar wat doet-ie precies?
Jowi > Patches. Het gaat alleen maar over patches. Patches hier, patches daar.
Louis > Kijk daar staat een adelaar. Een halfom en twee tartaar.
Jowi > Handig zo’n nerd als Tindervriend.
Louis > TinderJens, voor al uw patches.
Jowi > Toch is het een flauw plaatje: als je inzoomt staat er nog niks waar je iets aan hebt.
Louis > Alles voor de sfeer.
Jowi > Maar ook niet meer dan dat.
Louis > Sarah in Leeuwarden. Tegenover het station zat vroeger zo’n hotel met knetterende nylon lakens.
Jowi > Hotel Terminus.
Louis > Precies.
Jowi > Dat soort details had ik ook willen horen.
Louis > Of zien: mooie foto van knetterende nylon lakens.
Donderdag
Jowi > Jens heeft de hele nacht gepatcht. Of is het gepatched?
Louis > Maar waarom? Met welk doel?
Louis > Hans heeft met het filmpje gerommeld en de bewijslast omgedraaid. (Je mag nu weer gapen.)
Jowi > Zou Zarifa de zwakke schakel zijn?
Louis > Of doet ze dit met opzet? Afspreken en Sarah erin luizen?
Jowi > Anonymus meldt zich ook weer.
Louis > De Israëliërs.
Jowi > *gaap*
Louis > Slaap jij wel genoeg.
Jowi > Ik woon op een boot, dat schommelt heerlijk. Komen ook uitstekende verhalen van trouwens. Maar we dwalen af.
Louis > Ik moet naar Amersfoort vanmiddag. Kijken of ik Sarah of Zarifa daar aantref.
Jowi > Dat is nog eens journalistieke toewijding. Ga nu! Snel!
Louis > Alles voor het verhaal.
Jowi > Wordt het toch nog spannend.
Louis > Jens is ook niet zo blij met Zarifa’s bemoeienis.
Jowi > Het naïeve collegaatje. Weer zo’n cliché.
Louis > Zarifa. Dus toch!
Jowi > Kijk toch hoe bang ze kijkt! Ze probeert onze Saar juist te beschermen!
Louis > Die Jens is ook wel merkwaardig goed op de hoogte van alles.
Jowi > Jens en mam. Daar hou ik het op. Dat zijn de bad guys.
Louis > Ha!
Jowi > En Paps rijdt motor: die gaat haar redden.
Louis > 17:49. Nieuw bericht van Zarifa. Waarom Sarah niet op station Amersfoort was. Dat vroeg ik me ook al af: ik heb Sarah daar ook niet gezien om 13:35 toen ik er langstreinde. Ook geen Zarifa. Wel een tas die verdacht veel leek op de hare. Maar daar zat een Spaanse toerist aan vast.
Jowi > Sarah is ondertussen doorgereisd naar Zeist, zie ik.
Louis > Stations die ze tot nu toe aandeed: Arnhem Leeuwarden Zeist. ALZ. Zou dat een aanwijzing zijn?
Jowi > Je moet er zelf iets van maken.
Louis > Ik zit niet op het puntje van m’n treinstoel. Jij?
Jowi > Nee.
Louis > Even, toen ik in Amersfoort was.
Jowi > Ik merk dat ik m’n interesse in het verhaal aan het verliezen ben, omdat het einde toch niet te voorspellen valt met de aanwijzingen die we nu krijgen. Daarvoor houden ze teveel informatie achter.
Louis > Klopt. En ik ben nog steeds niet echt geïnteresseerd in het lot van Sarah. Ik ken haar niet en leer haar ook niet kennen dus het zal wel. Hetzelfde geldt voor het verhaal. Geheime diensten, patches, het zal allemaal wel.
Vrijdag
Louis > Is het afgelopen?
Jowi > Nog even uitleggen. Wacht tot de lichten gedoofd zijn.
Louis > Er kan nog een trein komen.
Jowi > Al die clichés. Iedereen voldoet aan z’n verwachtingen.
Louis > De blonde heldin op de vlucht. De nietsontziende baas. De Tinder–nerd die de boel redt.
Jowi > Het naïeve collegaatje. De mieperige moeder. Waarom niet een paar echte spannende, dwarse karakters?
Louis > Maar zelfs dan is het verhaal te mager. Je komt er niet in en het is voorbij voor je erg in hebt.
Jowi > Op zich is zo’n real time story best een leuk idee, maar stop dan wat werk in het verhaal en de personages en niet alleen in de techniek.
Louis > Hoe zouden wij het doen, als we de mogelijkheden hadden?
Jowi > Meer verhaal, minder techniek. En een sterkere band smeden tussen het personage en de lezer. Nu laat het ons allemaal koud.
Louis > Wat me ook tegenviel was de rol van de trein: behalve die nietszeggende stationsaanwijzingen zie je helemaal niets van treinen, coupés, treinreizigers. Terwijl Sarah toch de hele tijd onderweg is. Zo weinig sfeer, zo weinig herkenning. Waarom niet een foto van een station waar je nog net de laatste drie letters DAM kunt lezen. Is ze in Rotterdam, Amsterdam, Schiedam of Appingedam? Dat alleen al zet je hoofd aan het werk.
Jowi > Je zou nog zoveel verder kunnen gaan. Waarom mogen wij haar geen aanwijzingen geven? Haar helpen. Ze had bij ons op de boot mogen slapen. Hadden anderen haar weer bij ons moeten zoeken.
Louis > Spannend!
Jowi > Alles voor de goede zaak. De vorm vind ik wel wat hebben: een paar dagen lang af en toe appjes ontvangen, je ontfermen over iemand op de vlucht.
Louis > Soort tamagotchi.
Jowi > Die gingen bij mij ook allemaal dood.