Multicultural Netherlands on edge thanks to World Cup and Holland Festival

 By Wijbrand Schaap

Of het Holland Festival iets moet met de WK? Bijna iedere vier jaar is er die vraag. En hij zal wel weer actueel worden als ‘we’ onverhoopt verder komen dan de fameuze eerste ronde. Het NOS Journaal zal beelden laten zien van lege straten en lege theaters, met een paar voor hen hopelijk deftige mensen die ondanks de spanning toch het Concertgebouw binnen gaan. Dan is de reputatie weer bevestigd en weet iedereen weer hoe Nederland in elkaar hoort te zitten. Met een elite die het volksgevoel negeert en een volk dat als één man achter onze jongens staat.
Grappig genoeg is er voor aanvang van het festival al zoiets merkbaar. Dankzij twee reclamespotjes. Dagblad The Telegraph adverteert met zijn WK-abonnement in een spotje waarin heel Nederland wordt getoond als in de ban van Oranje. Tot de laatste 5 seconden. Dan zien we, als een soort afterjoke, een gezin, licht hindoestaans van uiterlijk, met groene vlaggen in een verder oranje straat staan en horen we ze zeggen dat ze zich toch een beetje vreemd voelen. Daar tegenover staat een viral op internet van het Holland Festival, waarin we vooral verbijsterde marokkanen en turken zien, die in hun functie van pizzabezorger of bakker geconfronteerd worden met Hollanders die klassieke Arabische zang doen.
Beide spotjes getuigen elk op hun eigen manier van lef. De Telegraaf voegt een scène aan het spotje toe die in Amerika wellicht voor een paar processen zou zorgen, en het Holland Festival gaat wel heel erg ver binnen de grenzen van wat inmiddels te boek staat als Ĺinkse Hobby: lekker koketteren met een nationaal kunstenfestival dat onder leiding van een Libanees de hele elite islamiseert.
We zijn benieuwd of hier de komende week, in de aanloop naar de verkiezingen, nog naar wordt verwezen door deze of gene in een of ander debat.