Sorting by

×
Ga naar de inhoud

SERVICE

Dingen die we doen voor leden en partners.

De Rode Kimono: een mooi schilderij maar matig muziektheater #HF12

Het begint mooi. Prominent op het podium staat het schilderij De Rode Kimono van Breitner. En dan geen kopie, maar the real thing, wat nog maar eens onderstreept wordt door de grote hoeveelheid kisten van het Stedelijk Museum, waarop ook de muzikanten van het Hexagon Ensemble geplaatst zijn. Acteur en danser Michael Schumacher loopt er achteloos naartoe en bekijkt het schilderij ongeveer een minuut – de gemiddelde tijd die een museumbezoeker naar een schilderij kijkt.

Read More »De Rode Kimono: een mooi schilderij maar matig muziektheater #HF12

In Accordion Wrestling gaan 10 Finse worstelaars de strijd aan met 1 accordeonspeler. De raarste voorstelling op #hf12

Eén voor één komen de worstelaars van Helsinki Nelson het podium van de stadsschouwburg op rennen. Op de mat ligt de grootste van het stel, op zijn buik, uitgestrekt in defensieve positie. Om en om proberen zijn tegenstander hem te kiepen, en hem met z’n beide schouders plat op de mat te drukken. Tevergeefs. Accordeonpunkrocker Kommi Pohjonen komt op, en… 

Read More »In Accordion Wrestling gaan 10 Finse worstelaars de strijd aan met 1 accordeonspeler. De raarste voorstelling op #hf12

Minder is meer? Nee, minder is VEEL TE VEEL, bij Michael Nymans Potemkin. #hf12

Twee dagen later… Soms weet je niet goed wat te schrijven: ook de recensent heeft wel eens een writer’s block. Gelukkig publiceerde Jenny Diski van London Review of Books net vrijdag een blog over de functionaliteit van het (nog) niet kunnen schrijven. Blijkbaar was er meer tijd nodig. Maar goed, op een gegeven moment moet je de knoop doorhakken.  … 

Read More »Minder is meer? Nee, minder is VEEL TE VEEL, bij Michael Nymans Potemkin. #hf12

Met haar hemeltergend mooie stem lijkt Shara Worden tijd en ruimte te ontstijgen #hf12

Shara Worden stuitert lenig over het podium van het Bimhuis, gehuld in een rare, veelkleurige sprookjesoutfit met pluche bolletjes. En ze zingt de sterren van de hemel, met waanzinnige timing en souplesse. Haar hemeltergend mooie stem lijkt te dansen met een geweldige dynamiek. Van beangstigende subtiel en ijl, van warm en diep resonerend tot sidderend hoge uithalen op orkaankracht. Ze… 

Read More »Met haar hemeltergend mooie stem lijkt Shara Worden tijd en ruimte te ontstijgen #hf12

Zonder elekrische gitaren klinkt Bryce Dessners orkestmuziek het best; Greenwoods ‘There Will Be Blood’ een hoogtepunt van #HF12

Het is niet gebruikelijk, maar het moet wel gezegd: Het Amsterdam Symfonietta is een enorm mooi ensemble. De musici zien er stuk voor stuk mooi uit, ze hanteren hun instrumenten mooi en ze spelen mooi. Ze kijken alert, actief. Dat helpt bij het mooi gevonden worden, weten we allemaal, en die actieve blik ligt aan hun formule: ze spelen doorgaans zonder dirigent en moeten dus ongelooflijk gespitst zijn op wat er om hen heen gebeurt. Van duf naar de dirigent kijken word je lelijk.

Read More »Zonder elekrische gitaren klinkt Bryce Dessners orkestmuziek het best; Greenwoods ‘There Will Be Blood’ een hoogtepunt van #HF12

#hf12: Addio alla fine is weergaloze dans, maar de bootreis heen en terug brengt de boodschap niet sterk genoeg naar voren.

We leven in een destructieve tijd. Natuur, kunst en cultuur, het innerlijk leven: ze gaan kapot onder de tirannie van geld, commercie en efficiency. Emio Greco en Pieter C. Scholten nemen hier stelling tegen. Addio alla fine is een all-in ervaring in de vorm van een bootreis naar een onbekende plaats, waar het publiek wordt ondergedompeld in dans, muziek en… 

Read More »#hf12: Addio alla fine is weergaloze dans, maar de bootreis heen en terug brengt de boodschap niet sterk genoeg naar voren.

#hf12 Shara Worden speaks about All Things Will Unwind. And sings a new song

Multi-instrumentalist and singer-songwriter Shara Worden – also known as My Brightest Diamond – is waiting for me, armed with her ukelele. Just before the interview, she wrote a new song. Worden laughs: “There are way too many videos on the internet of me playing the same songs over and over. I thought I should try something new.” De Dodo was there… 

Read More »#hf12 Shara Worden speaks about All Things Will Unwind. And sings a new song

Bijna sterft Wunderbaums Detroit Dealers aan een overdosis ideeën, maar overleeft door onverwachte muzikaliteit #HF12

In Detroit Dealers vermengt Wunderbaum een persoonlijk familieverhaal met de teloorgang van Detroit, ooit één van de meest invloedrijke industriële steden ter wereld, en filosofische overpeinzingen over de auto, als romantische metafoor van vooruitgang en de Amerikaanse Droom. De voorstelling zwalkt alle kanten uit. Detroit Dealers is deels documentairefilm, jazzconcert, performance, spoken word poetry, rap battle, en theater. Deze overdosis… 

Read More »Bijna sterft Wunderbaums Detroit Dealers aan een overdosis ideeën, maar overleeft door onverwachte muzikaliteit #HF12

Klassieke musici: denk niet langer in geld, in ideeën

Het publiek voor klassieke muziek neemt al 20 jaar met 1% per jaar af. Structureel. Dat betekent dat  sinds 1992 al 1/5 van de toeschouwers is verdwenen, zonder dat er iets ander voor in de plaats is gekomen. Volgens Johan Idema, strateeg en schrijver van een nuttig boek over nieuwe methodes voor oude muziek, heeft de sector het helemaal aan zich zelf te danken.

Read More »Klassieke musici: denk niet langer in geld, in ideeën

Passio-Compassio roept op tot filosofische overdenkingen. Een socratische dialoog. #hf12

Dodo-recensenten Maarten Baanders en Mariska van der Meij bezochten allebei de voorstelling Passio-Compassio, en raakten in gesprek.   – uit het programmaboek van Passio-Compassio –  Alle mensen ervaren lijden, ongeacht hun godsdienst of hun culturele achtergrond. Net als liefde resulteert ook lijden in passie. Kunst en godsdienst zijn beiden in staat om de cyclus van lijden en passie te transcenderen. Als… 

Read More »Passio-Compassio roept op tot filosofische overdenkingen. Een socratische dialoog. #hf12

Iván Fischer zet nieuwe Wagner-standaard

Dat Pierre Audi niet wegloopt voor religieuze symboliek, is bekend, maar het ware wonder bij Parsifal van De Nederlandse Opera bevindt zich in de bak. Daar zet het Concertgebouworkest in handen van meester-dirigent Iván Fischer een nieuwe Wagner-standaard. Ondanks een gigantische orkestbezetting bijna kamermuziekachtig licht, buitengewoon transparant en door zorgvuldige tempokeuzes met een prachtige dramatische spanning. Vijf uren lang.

Read More »Iván Fischer zet nieuwe Wagner-standaard

Faustin Linyekula enscèneert met “La Création du Monde” (Fernand Léger, Darius Milhaud) de “fundamentele gelijkenis tussen negers en ballerina’s”, #HF12.

De afro-kubistische dansklassieker uit 1923 is vandaag en morgen in het Muziektheater te zien, van commentaar voorzien door de Congolese choreograaf  Faustin Linyekula. “Europeanen hebben geen idee dat zij de gezamenlijke geschiedenis van Afrika en Europa ontkennen. België maakt deel uit van het dagelijks leven in Congo, maar Belgen weten nauwelijks iets over Congo, of het zijn de clichés over armoede… 

Read More »Faustin Linyekula enscèneert met “La Création du Monde” (Fernand Léger, Darius Milhaud) de “fundamentele gelijkenis tussen negers en ballerina’s”, #HF12.

‘Ik heb alle platen van Shakespeare in mijn kast staan’

Op de perspresentatie van de openluchtopera Orfeo ed Eurydice op Soestdijk waren destijds een kleine honderd mens pers en sponsors afgekomen. Bij de presentatie van de voorstelling ‘Veel gedoe om niets’ trok De Utrechtse Spelen slechts een handje vol: iemand van weblog cultuurpodium.nl, twee mensen van het Stadsblad Utrecht en een onbestemde cameraploeg die uitsluitend voor Suzan Visser was gekomen.… 

Read More »‘Ik heb alle platen van Shakespeare in mijn kast staan’

Hoe een marsmannetje naar opera kijkt

Of: het vertrouwde wordt hier volkomen vreemd. Of: zinloosheid als het eerste principe omarmen. Honderd jaar na zijn geboorte staat John Cage centraal in HF-weekend.

Sinds Reinbert de Leeuw het speelde in het snelste praatprogramma op de Nederlandse televisie, is John Cage’s 4’33” in ons land een bekende compositie. Exact vier minuten en drieëndertig seconden speelt de muzikant geen enkele noot en hoort de toeschouwer niets anders dan de omgevingsgeluiden.

Read More »Hoe een marsmannetje naar opera kijkt

No-nonsense publiek heeft geen boodschap aan tour de force van anti-paaldans in Révolution

Elf palen zijn sfeervol verlicht als in een nachtclub. Danseressen komen binnen en begeven zich naar hun werkplek. Ze zullen in een twee uur durende shift rondjes lopen om hun paal. Ze zijn niet de enigen: ook publiek begint te lopen, richting de uitgang. Toch zijn de duizeligmakende herhalingen van de hardwerkende dames effectief. Het transcendentale minimalisme zal echter omslaan in een… 

Read More »No-nonsense publiek heeft geen boodschap aan tour de force van anti-paaldans in Révolution

De verdwenen smoking van Fedja van Huet en andere Toneelgroep Amsterdam-mysteries #HF12

Wie mocht denken dat het maken van een toneelvoorstelling een simpel een-tweetje is van een geniale regisseur met een goed team van creatives en perfecte acteurs, heeft het mis. Alleen, als toeschouwer die eenmaal de voorstelling bezoekt, merkt u daar niets van. En dat is maar goed ook. U komt voor de voorstelling en het zal u worst wezen of… 

Read More »De verdwenen smoking van Fedja van Huet en andere Toneelgroep Amsterdam-mysteries #HF12

Bloedovergoten Macbeth past perfect in festivalthema, maar weet niet te raken #HF12

Stelt u zich Arjan Robben voor. De veelgeplaagde voorman van het Nederlands Elftal heeft zojuist een schitterende actie beloond zien worden met een penalty en hij staat klaar om hem te nemen. Komt er een veldknecht op met een nieuwe set plakletters voor zijn shirt, omdat de cijfers niet meer leesbaar zijn vanaf de tribune. Veel gesjor, shirtje uit, secondenlijm. Toestanden, kortom. Na twee minuutjes is de veldknecht weg, het nummer leesbaar en klinkt het fluitje van de scheids. Probeer dan maar eens raak te schieten.

Read More »Bloedovergoten Macbeth past perfect in festivalthema, maar weet niet te raken #HF12

Waiting for Miss Monroe een feest voor het gemoed. Maar wel mét oordoppen in. #hf12

Al snel bracht Twitter een eerste reactie op Waiting for Miss Monroe, de opera van Robin de Raaff die gisterenavond in de Stadsschouwburg haar wereldpremiere beleefde. @DavidMPinedo: What an atrocious opera Raaff’s ‘Waiting for Ms. Monroe’. An atonal fart that has NOTHING musical. Just screaming. En een tweede. @sandraeik: Exciting worldpremiere Waiting for Miss Monroe – incredible performance by Laura Aiken as Monroe.… 

Read More »Waiting for Miss Monroe een feest voor het gemoed. Maar wel mét oordoppen in. #hf12

Popcorn poetst rock-’n-roll weg #hf12

Popcorn wil bruggen slaan en grenzen opheffen; weg met de verschillen tussen hoge en lage cultuur. Covers van favoriete nummers van de band worden afgewisseld door nieuwe composities, zodoende moeten grenzen vervagen. Helaas slagen ze hier niet in en klinkt de band overwegend academisch en zielloos. Popcorn is een experimentele voorstelling waarin een samengestelde band een brug wil slaan tussen… 

Read More »Popcorn poetst rock-’n-roll weg #hf12

Enfant terrible Boris Charmatz legt vinger op zere plek met confronterende choreografie over het ongrijpbare kind

 Met enfant snijdt choreograaf Boris Charmatz een moeilijk thema aan: hoe gaan we als volwassenen om met onszelf, en hoe gaan we om met kinderen? Charmatz haakt in op de Franse filosoof Lyotard die zich boog over ‘het onmenselijke’ van volwassenen en die in kinderen echte mensen zag. Het huidige beeld over lichamelijk contact met kinderen is verwrongen en het is… 

Read More »Enfant terrible Boris Charmatz legt vinger op zere plek met confronterende choreografie over het ongrijpbare kind

Mahler Chamber Orchestra flirt vrolijk met Haydn, maar Russische componisten doen je het lachen vergaan #hf12

Heus waar. Er wordt gelachen in de klassieke muziek. Bij menig orkestrepetitie zijn de altvioolgrapjes niet van de lucht. En in het Concertgebouw kun je wel eens wat besmuikt gegniffel opvangen. Maar klassieke componisten staan niet bekend om hun humor. Behalve Joseph Haydn. De Weense componist bracht hier en daar een gezellige kwinkslag aan in zijn werk. Eén van zijn… 

Read More »Mahler Chamber Orchestra flirt vrolijk met Haydn, maar Russische componisten doen je het lachen vergaan #hf12

Zo zachtaardig en intelligent als er met de zeer jonge dansers wordt omgesprongen, zo wild zijn vaak de reacties op ‘Enfant’ van Boris Charmatz #HF12

De jeugd roept tegenwoordig vooral de gedachte aan gevaar op. De maatschappij heeft last van een verwrongen ideaalbeeld dat echte kinderen weinig speelruimte laat. Uiteindelijk komen die dan ook in opstand in Enfant. Maar tot die tijd hebben de hele jonge performers toch vooral de rol van bijzet of sluitstuk, aanvulling op of extensie van de negen volwassen dansers. De nieuwe… 

Read More »Zo zachtaardig en intelligent als er met de zeer jonge dansers wordt omgesprongen, zo wild zijn vaak de reacties op ‘Enfant’ van Boris Charmatz #HF12

Cultureel Lidmaatschap
Voor organisaties

Alle archieven
Nieuwsbrief
Medezeggenschap
Persberichten
Extra aandacht

360/jaar

OF
Privé Lidmaatschap
Strikt persoonlijk

Alle archieven
Nieuwsbrief
Medezeggenschap

50/jaar