Zeven jaar werkte Thea Derks aan haar biografie van Reinbert de Leeuw. En het is niet onopgemerkt gebleven. Op de reactie van de geportretteerde na, unaniem lovende recensies en al snel een tweede druk. Terecht, want het boek biedt een onmisbare beschrijving van moderne muziek in Nederland, met vele componistenportretten en een begrijpelijke hoofdrol voor Reinbert de Leeuw.
Hoera! We hebben een nieuwe naam. Nederlands Symfonieorkest mocht niet, *****Orkest vond iedereen een lachertje en terugkeren naar de perfecte naam Orkest van het Oosten kan niet, want gezichtsverlies. Wat dan wel?
Joop Daalmeijer: ‘Ik autoriseer nooit. Dat vind ik zo’n onzin. Een journalist moet gewoon goed zijn werk doen.’ Wijbrand Schaap: ‘Daar zijn we het dan over eens. We schrijven alles integraal op, maar omdat gesprekken over alles nogal eens oeverloos willen zijn, wil ik het ophangen aan de Cultuurverkenning. Dat is het meest concrete stuk en het meest actueel, en het…
Vanavond begint de internationale Gaudeamus Muziekweek, waarin vijf componisten onder de dertig jaar strijden om de felbegeerde Gaudeamus Muziekprijs. De jury, bestaande uit Vanessa Lann, Oscar Bianchi en Wim Henderickx selecteerde hen uit tachtig inzenders van over de hele wereld. Het is de vierde editie in Utrecht van het in 1951 in Bilthoven gestarte concours; het nieuwe TivoliVredenburg fungeert als festivalhart.…
Toneelrecensies voorzien vooral in een behoefte bij kunstenaars en journalisten. Lezers van de krant maken er nauwelijks gebruik van. In Londen is dit onderzocht. Slechts 36 procent van de theaterbezoekers zegt recensies te lezen. Veel meer waarde hechten de liefhebbers aan tips van vrienden en familie. Afgelopen zaterdag was er in het Amsterdamse Debatcententrum De Balie een discussie tussen theatermakers,…
Kunst is in rap tempo onbelangrijk geworden. Kunstenaars zijn effectief door populisten weggezet als subsidieverslaafd uitschot. Media laten geen kans onbenut om de gevolgen van de bezuinigingen die daarop volgden te bagatelliseren. Poetin staat op het punt een derde wereldoorlog naar Europa te brengen. In Amsterdam praten zaterdag 6 september drie van de laatste dagbladcritici van Nederland met kunstenaars over…
Cultuurpers volgt het cultuurbeleid op de voet. Cultuurpers durft de vinger op de zere plek te leggen waar dat nodig is. Cultuurpers is de onmisbare bron voor culturele berichtgeving. Cultuurpers geeft duiding met dagelijkse achtergrondartikelen, recensies en opiniërende stukken over theater, dans, film, toneel, muziek, opera, beeldende kunst, literatuur en cultuurpolitiek. Alle aangesloten auteurs zijn specialisten op hun vakgebied, diep…
Verketterd en bewierookt. In misschien wel de beste aflevering in jaren kwam naar voren waarom Zomergasten zo’n goed tv-programma is. Met dank aan gast Reinbert de Leeuw en gastheer Wilfried de Jong. 5 citaten hebben we nodig om aan te tonen waarom.
Leuk kunnen schrijven is fijn, maar de journalisten van Cultuurpers kunnen meer. Ze hebben gestudeerd voor kunstkenner, hebben duizenden uren doorgebracht in zaaltjes en hallen waar zelfs u het bestaan nog niet van wist en beschikken over een enorme gedrevenheid. Hoe anders kan deze website bestaan?
Weer actueel, nu Toneelgroep Amsterdam de voorstelling herneemt, mijn recensie uit 2014. Deze week ging de toneelbewerking van The Fountainhead in première. Het boek is verschrikkelijk, de voorstelling rammelt, de acteurs winnen maar nipt. De inhoud schept echter nog meer verwarring en dat is de reden waarom ik u niet zal tegenhouden om te gaan kijken. En Hans Kesting natuurlijk. Ik zet het even op een rijtje.
Win kaarten voor The NEWS in Paradiso
Groot nieuw, klein nieuws. Nieuws is overal, er is geen ontkomen aan. Op straat, in de eigen huiskamer. Wat aan de ontbijttafel begint, kan wereldnieuws worden. Dus: wat is jouw nieuws van vandaag? Laat het weten, deel deze pagina en maak een foto, plaats die op facebook en twitter. Zet er #thenewsnl bij en win twee kaarten voor de reality opera die je blik op het nieuws blijvend zal veranderen.
Juichende recensies. Met de ‘reality opera’ The News heeft de Nederlandse Reisopera een hit in handen. De vertrouwde theateromgeving wordt echter verlaten voor poptempel Paradiso. Of je nu wel of niet van opera houdt: vijf redenen om te gaan.
Iemand merkte op Facebook op dat het een beetje raar stond om in een krant sterren uit te delen voor een toneelstuk gebaseerd op Het Dagboek van Anne Frank. Hoewel ik zelf huiver om zo vroeg al een Godwin te maken, is er toch wel degelijk iets aan de hand met Het Toneelstuk en De Recensie. Recensies over Het Toneelstuk naar Het Dagboek lijken namelijk overbodig. Want hoe recenseer je zo’n stuk, met zo’n geschiedenis? Is gedoe over wel of geen gelaagdheid, wel of geen avontuurlijkheid in de regie niet zelfs een beetje oneerbiedig? Het zijn drie kwesties dus, die me tot een overweging brachten dat het misschien wel helemaal niet moest kunnen. Anne recenseren.
Het Holland Festival, dat doen we al jaren. Het is zonder meer het hoogtepunt van het culturele seizoen. Op het Holland Festival zie je hoe de internationale kunstwereld erbij hangt. Onder de vaardige leiding van Pierre Audi is het hele gebeuren de laatste jaren ook nog eens een stuk minder elitair en hoogdravend geworden dan vroeger. Een kaartje kost ook vaak een stuk minder dan een avondje André Rieu in Maastricht, om maar wat te zeggen.
Het is het soort publiciteit waar zelfs literair agentschap Sebes en Van Gelderen van droomt. Een ruzie tussen biograaf en onderwerp die alle landelijke kranten haalt. Zeker wanneer het geen biografie van pakweg een ex-voetballer betreft die zijn vermogen verspeelde, maar een van eigenzinnig componist en dirigent Reinbert de Leeuw.
Vandaag verscheen bij Leporello Uitgevers in Amstelveen mijn lang verwachte biografie Reinbert de Leeuw: mens of melodie, waaraan ik ruim zeven jaar gewerkt heb. Het boek is te koop bij verschillende boekhandels in Amsterdam en via elke boekwinkel in Nederland te bestellen. Toen ik begin 2005 een concert bezocht dat door Reinbert de Leeuw gedirigeerd werd, besprak ik met een aantal…
Regionale kranten doen vrijwel niet meer aan echte cultuurjournalistiek. We weten dat, want het was de reden waarom we Cultuurpers ooit opgericht hebben. Hoe erg het er nu, 5 jaar later, voorstaat met kunst in de regio en de manier waarop de krant ermee omgaat, bleek deze maand in Tilburg.
‘Laat niemand de zaal uit gaan zonder iets mee te hebben gemaakt of gevoeld te hebben.’ Dat is zeker en vast de missie bij het werk van de Vlaamse Ann Van den Broek. Doen de stemmingswisselingen in The Red Piece je weinig, dan branden je netvliezen wel door van de wisselingen in lichtontwerp. Je zou zomaar denken dat je als publiek gemanipuleerd wordt. Maar je laat het met plezier toe.
69.500 bezoekers, dus zeker 5.000 bezoekers minder dan eerdere edities, maar de zalen zaten wel voller. Met 82% zaalbezetting is de organisatie van het Holland Festival tevreden over het festival van 2013. Of dat hogere bezettingspercentage, behalve aan het kleinere aantal voorstellingen (14 minder dan vorig jaar) ook te danken is aan kleinere zalen, is vanaf hier niet uit te zoeken, maar dat ook het grote Theater Carré met de vele onverkoopbare slechtzichtplaatsen dit jaar nauwelijks werd gebruikt, zal zeker geholpen hebben.
Zou Gilles Jacob, de directeur van het filmfestival van Cannes, het als een buitenkansje zien of een knieval voor Amerikaanse studio’s? Dat Baz Luhrmann’s The Great Gatsby woensdag de openingsfilm is betekent zeker spektakel en veel aandacht. Maar het is geen wereldpremière,
Het zal wennen zijn om hij het aanklikken van ‘external review’ op de Internet Movie Database niet meer de naam van Roger Ebert tegen te komen. Deze legendarische criticus
Met papier weet je het nooit (‘0,3% van de krantenlezers leest de recensies op de kunstpagina‘), en met tv is het ook altijd een beetje schatten en extrapoleren, maar het internet is keihard. Wij weten hoe vaak u een stuk van ons las, en hoe lang u bleef hangen bij onze filmpjes. Wel: waren we vorig jaar al trots, nu gaan we dik over de 200.000
“Die sprookjeswereld is nooit zo mijn wereld geweest,” verklaarde regisseur Ivo van Hove voor de première van Schrekers sprookjesopera Der Schatzgräber. Opmerkelijk, want Van Hove en zijn vaste scenograaf Jan Versweyveld waren bij De Nederlandse Opera eerder verantwoordelijk voor Tsjaikovski’s Iolanta en Janáčeks De zaak Makropulos – ook eerder sprookjes dan grootse dramatische werken.
De Nederlandse Opera opent het seizoen met een zelden uitgevoerde opera van Franz Schreker, waarin heidense en christelijke thema’s door elkaar lopen. De schitterende muziek wordt weersproken door de kille regie, waardoor identificatie met de personages uitblijft.
Al YouTubesurfend stuitte ik op deze messcherpe sketches van Stephen Fry en Hugh Laurie. Afkomstig uit de hoogtijdagen van hun geniale programma A Bit Of Fry & Laurie. Bij het zien van deze prachtig gepersifleerde windbuilerij, overviel me het akelige gevoel dat er sinds de uitzending van deze sketch verdomd weinig is veranderd in de mentaliteit van de kunstcritici. De zelfgenoegzaamheid ligt altijd op de loer.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.