Dutch film Hemel was chosen as best film in the Forum section for young cinema by the jury of international critics at the Berlin festival. This is a fine success for director Sacha Polak who delivers her first feature-length film with this drama about a young woman who has lost her way in search of love. Heaven, after a...
The smallest opera company in the Netherlands beats the biggest. Not in visitor numbers, not in subsidy received, but in bringing in sponsorship money. On closer inspection, however, it becomes painfully clear once again that there is no giving culture in the Netherlands and sponsorship is limited to a pittance. A rattling giving law will not change that.
Draaimolens en toneel hebben iets met elkaar. Vooral de laatste jaren loopt een theaterbezoeker steeds vaker de kans om tegen een zogenaamd draaitoneel aan te kijken. Nadat Johan Simons van deze technische stijlfiguur gebruik maakte bij zijn regie van Hiob bij de Münchener Kammerspiele en Christoph Schlingensief het toneel spectaculair liet draaien bij zijn zwanenzang Mea Culpa is het nu…
For another 15 years, the Delft Chamber Music Festival, so named to reflect its international character, has encompassed 15 years. Violinist Isabelle van Keulen handled the chamber music festival's programming for the first ten years, Lisa Ferschtmann - also a violinist - took over from her five years ago. But even this already successful festival fears the upcoming budget cuts. A pity, because what...
Holland Festival, Julidans, IT’s, Over ’t IJ. Einde seizoen wordt er altijd een bak theater over Amsterdam uitgestrooid. Het internationale performance aanbod migreert tussen april en september van Utrecht (Springdance en Festival aan de Werf) via Amsterdam naar Rotterdam (Internationale Keuze). Wil je iets van de hedendaagse, internationale dans meekrijgen, dan moet je bij Springdance, HF en Julidans zijn. [Voor…
Keulen en Parijs mogen dan niet in één dag gebouwd zijn, het kostte minder dan drie dagen om naar de maan te vliegen. Een kromme vergelijking om mee te vertellen dat een voorstelling die drie dagen voor de première nog rammelt, op de première zelf een onvoorstelbare hit kan blijken. Zoiets kan dus gebeuren met De Russen, de nieuwste voorstelling…
Dat de Off Broadway-musical Fela! Een succes was, konden we eigenlijk wel verwachten. Voor De Dodo hebben we er daarom ook niemand heen gestuurd: er zijn al genoeg kranten en andere bloggers die graag bij de New Yorkse publiekslievelingen op de eerste rang willen zitten. Dat ze een goede tijd hadden, leest u elders op deze site, via de blogstream…
Jong sterven blijkt niet alleen gunstig voor hemelbestormers als Buddy Holly, Sam Cooke of Jezus. Ook in een toch tamelijk elitaire wereld als die van het Duitse theater kun je door een vroege dood sterstatus bereiken. Dat is ieder geval Christoph Schlingensief overkomen, de man die in 2010 aan longkanker overleed. De man had in het hele Duitse taalgebied al…
In Nederland wordt de visie op opera vooral gestuurd vanuit de concertpraktijk. Daarmee wijkt de Nederlandse omgang met dit genre flink af van wat in de rest van Euroa gangbaar is. Dat blijkt alleen al uit het feit dat er de afgelopen eeuw vooral werd geïnvesteerd in concertzalen die direct dan ook tot de beste ter wereld horen: het Amsterdamse…
Deze week barst het Holland Festival los en wij zijn erbij. We maken met een flink team professionele journalisten een Dodo Festivaldagkrant, zoals we dat eerder ook deden voor bijvoorbeeld Springdance en De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg. We volgen het festival op de voet om nieuws te brengen wanneer het zich voordoet. We gaan voorstellingen zien waar anderen…
De perfecte mens bestaat niet. We zijn allemaal hufters. Of is er een manier om het wel goed te doen? Ilay den Boer en de spelers van De Utrechtse Spelen / De Warme Winkel gaan elk op hun eigen manier op onderzoek uit op de 26e editie van Festival aan de Werf. Was mijn opa niet gewoon een klootzak? Dat…
Russian conductor Valeri Gergjev was back in Rotterdam for a while, for one concert. He conducted his own orchestra, the London Symphony Orchestra (LSO), in de Doelen. The famous orchestra played repertoire that we in our country know inside out: Gustav Mahler's 1st symphony and Dmitri Shostakowich's 1st piano concerto. A now historic combination: because the Netherlands has become fused...
Although the announcement of 'sonic tapestry: Shoes, part V' by Tomoko Mukaiyama can be read as a variant of Sex and the City on classical music, Sarah Jessica Parker would forever look at her Manolo Blahniks differently after seeing Mukaiyama's performance. This very special piano recital was Saturday 7 May at LP2 (Room 2 of the Rotterdam...
Ongeveer tien jaar geleden stond er op het grote podium van de Rotterdamse concertzaal De Doelen een frêle en nog zoekende jonge vrouw, een singer-songwriter in een andere taal dan Engels. Soms in het Portugees maar meestal in het criollo van de Kaapverdische eilanden presenteerde deze Sara Tavares met minimale begeleiding haar cd ‘Mi ma bô’ die haar later internationale…
Niets is zo opwekkend als samen een canon zingen. Het Frère Jacques van de Franse choreograaf Boris Charmatz, te zien als uitsmijter op de laatste avond van Springdance, is wel een bijzonder geval. ‘Levée des conflits’ heeft geen terugkerend refrein, maar wel maar liefst 25 coupletten, die door elk van de 24 dansers worden gedanst. De krankzinnige meerstemmigheid, die uit deze monstercanon van dansende lichamen oprijst, rammelt de toeschouwer in 1 uur en 40 minuten langzaam uit elkaar, tenminste wanneer die de veelheid aan bewegingen en manipulaties blijft volgen. ‘Levée des conflits’ stelt het publiek voor een dilemma: geeft het zich over aan de onnavolgbaarheid van in elkaar schuivende fases en versies van een compositie, die het met geen mogelijk kan overzien? Of gaat het als een gek op zoek naar structuur, houvast, iets ter oriëntatie in dit spiegelpaleis van herhalingen en vermenigvuldiging?
Haar volle dijen kletsen tegen elkaar. Ze schudt met haar ontblote armen en kijkt grijnzend naar de trillende huid op haar bovenarmen. Ze stampt woest over de speelvloer van Theater Kikker, terwijl haar forse lijf – gekleed in een klein nietsverhullend zwart jurkje – nadrukkelijk aan alle kanten vrolijk meestuitert. Je moet maar durven. In haar one woman show ‘Gina’ gaat de Zwitserse theatermaker Eugénie Rebetez aan alle gêne voorbij. In de huid van Gina toont Rebetez haar eigen hunkering naar het sterrendom, met veel zelfspot en absurdistische humor. Een eigenzinnige mengelmoes van mime, stand up comedy, kleinkunst en hedendaagse dans.
Als er muziek klinkt, heeft bijna iedereen de neiging erbij te bewegen. Muziek leidt tot dans. Die link is glashelder. Maar in de moderne dans is die vanzelfsprekendheid verbroken. Bij het zien van ‘Silent Ballet’ van Emanuel Gat Dance wordt dat indringend duidelijk. Zonder dat er ook maar één klank de zaal ingestuurd wordt, zwermen de acht dansers over het toneel.…
Met hun naam verwijzen de vijf Japanners van contact Gonzo naar de gonzo-journalisitiek van wijlen Hunter S. Thompson. Rauw, hard en subjectief. Thomspon liet in zijn stukken ook zien hoe hij werkte. Contact Gonzo warmt op tijdens de voorstelling, maakt met wegwerpcamera’s kiekjes van elkaar en geeft de waterfles door. Gonzo-style: wat je ziet, is wat je krijgt.
Contact Gonzo houdt zich aan eenvoudige regels. Bijvoorbeeld zwaartekracht: springen en neerkomen. Of aantrekken en afstoten: duwen, trekken, zoals een rugbyscrum. Daarmee raken ze aan minimal art die zich hield aan een set parameters; men denke aan Sol LeWitt.
Ze zit op haar knieën. Schokkend en trillend deinst ze achteruit. Met klauwende vingers die in het luchtledige lijken te grijpen. Als een bange kat. Schuifelend beweegt de danser zich achterwaarts in een halve cirkel op de witte toneelvloer van Theater Kikker. Eén voor één stappen de vijf anderen het lege open speelvlak op, terwijl de eerste danser angstig het publiek blijft aankijken. Zo begint ‘Storm end come’. Met deze voorstelling toont de Israëlische choreograaf Yasmeen Godder de overweldigende effecten van angst op de lichamen van haar dansers. Maar echt eng wordt het niet.
Margret Sara Gudjonsdottir onderzoekt de ongelijke machtsverhouding tussen toeschouwers en danser. En gaat daar heel ver in. ‘Ongemakkelijk’ is nog wel de mildste omschrijving voor het werk ‘Soft Target’. Wat dus weer helemaal niet geldt voor een gesprek onder vier ogen.
We hebben voor deze tien dagen dansvernieuwing het puikje van de Nederlandse Dansournalistiek verzameld. Fransien van de Putt, bekend in België en Nederland, Maarten Baanders, bekend in de wijde omgeving van Leiden en Daniël Bertina, bekend in de wijde omgeving van Het Parool waren ij de opening van Springdance en waren zowaar blij met wat ze te zien kregen. …
Van links naar rechts bewegen enkelingen over het toneel, zonder ophouden en in drommen soms, een uur lang. Het is verslavend, deze locomotion in Sideways Rain, het eindeloze voortbewegen in één en dezelfde richting van wat steeds nieuwe mensen lijken. Door subtiele kostuumwisselingen, een duister lichtplan en de dramatische drones van Murcof is het in het begin heel moeilijk om de vijftien dansers uit elkaar te houden. Zij worden een fascinerende stroom voorbijgangers, onderweg van ergens naar nergens. In tegenstelling tot het uitzicht langs de openbare weg, hebben de dansers niet de gebruikelijke tassen, paraplu’s en petten bij zich en bewegen zij zich bovendien voornamelijk op vier benen.
Jens van Daele sluit zijn reeks choreografieën over de zeven hoofdzonden af met de voorstelling Brides for Peace. Het stuk is gebaseerd op de kunstperformance Brides on Tour van de Italiaanse kunstenaars Pippa Bacca en Silvia Moro. Liftend en gekleed in bruidsjurken, met een tekst ‘Peace’ op hun borst, trokken zij in 2008 van Milaan naar Jeruzalem. De reis ging…
Ik ben geen kenner van de uitvoeringspraktijk van Bachs Johannes Passion en ken dat andere stuk, de Mattaheus Passion, vooral van een paar tv-fragmenten en verregaande bewerkingen zoals die bij Platels Pitié. Verwacht van mij dus geen oordeel over hoe goed de versie was, die op 5 april 2011 in het Concertgebouw te zien en te horen was, in verhouding…
Berichten over de ineenstortende muziekindustrie zijn niet van de lucht. Overleven doe je naar verluidt als muzikant niet meer op grond van plaatverkoop (alleen). In nichegenres valt echter goed het hoofd boven water te houden. Zo bewijst ook de band Current 93, die afgelopen week in Stadtgarten, Keulen concerteerde. Veel live spelen en merchandise verkopen lijkt het gulden devies voor…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.