Alles waarvoor mensen een podium betreden.
Amsterdam wordt weer verwend met Julidans, een internationaal festival volgeladen met indrukwekkende dans. Op de tweede festivalavond is Kind te zien van Peeping Tom. Het werk van dit Brusselse gezelschap is een fenomeen en ik ben er een fan van. Al sinds de danstrilogie bij NDT1: The missing door (2013), The lost room (2015), The hidden floor (2017) (recensies onder…
Post-koloniale kritiek en reflectie liepen als een rode draad door het Holland Festival-programma van dit jaar. Niet alleen William Kentrigde en Faustin Linyekula, de associate artists met wie de programmeurs van het festival samenwerkten, gaan met hun werk in op de verwoestende werking van eeuwen West-Europese handel en wandel. In het reframen van politieke en sociale geschiedenis en het terugclaimen…
De 28-jarige Jeremy Dutcher is een sensatie. Met zijn herinterpretatie van inheemse liederen van Canadese indianen won hij afgelopen jaar de Canadese equivalent van de Grammy; namen als Arcade Fire, Feist en Kaytranada gingen hem voor. Amsterdam Roots Festival haalt de prijswinnende Canadese muzikant Jeremy Dutcher nu naar Nederland voor een optreden in het Bimhuis op 10 juli 2019. Toen…
Het Holland Festival van 2019 was het beste in decennia. In ieder geval in de 25 jaar die ik er bewust van mee heb gekregen kan ik mij geen nationaal festival herinneren dat zoveel impact koppelde aan zoveel prestige. Of bezoekerstargets al of niet gehaald zijn, zal me daarbij een zorg zijn. Het is, zoals Volkskrant-collega Hein Janssen ooit opmerkte,…
Stereo is primitief. Dat weten bioscoopexploitanten al een tijdje, en iedereen met een 7:1 setje bij de tv ook. Twee luidsprekers, hoe goed en groot of klein ook, blijven twee luidsprekers. Nu hebben we natuurlijk ook maar twee oren, maar die kunnen dankzij een paar slimme ribbels en onze eigen slimme hersenen 360 graden geluid plaatsen. Geluid moet je dus…
De nominaties voor de Zwanen 2019 zijn bekend. Hier is mijn jaarlijkse voorspelling wie er een gaan winnen. Spoiler alert. Dit jaar wordt het een voorzichtige voorspelling. Ook al zat ik de afgelopen jaren er niet ver naast (soms helemaal raak) met het raden van de winnaars, nu moet je bij de dansers kiezen uit superlatieven: ‘laat zij op een…
Je zult maar Pool zijn. Dat is, zo bleek tijdens de Nederlandse première van ‘Proces’ in het Holland Festival, geen lolletje. Deze voorstelling, een bewerking van Franz Kafka’s beroemde gelijknamige roman, brengt dat gevoel heel erg indringend over. Vijf uur lang, slechts onderbroken door twee halve uurtjes pauze, waarin een makreelsandwich kan worden gegeten. Of een bakje gemengde nootjes. Oplettende…
Een zwarte man zit op de rand van het podium van de Amsterdamse Stadsschouwburg, pardon ITA. Hij observeert ons met intense blik terwijl wij de zaal inlopen. – Als vleesgeworden subtitel van de aan Robert Mapplethorpe gewijde voorstelling Triptych (Eyes of One on Another). Achter een gaasdoek staan de instrumenten van Asko|Schönberg, dat samen met Roomful of Teeth tekent voor…
De Amerikanen hebben er een woord voor: production value. Daarmee kun je aangeven dat een voorstelling technisch perfect is. Het geluid klopt, het toneelbeeld is uitstekend, de kostuums zijn helemaal oké, de belichting schitterend en de acteurs, zangers en muzikanten: top notch. Zelfs de figuranten zijn op hun best. Een voorstelling met een hoge production value kan dus op weinig…
Het moet begonnen zijn met een groot plan in het hoofd van Simon McBurney. De Brit, een meester van het mathematisch precieze teksttoneel vol technische snufjes, zag de geweldige vloer van de Rabozaal van de Amsterdamse Stadsschouwburg en zijn brein begon te werken. Iets met een achterdoek over de volle breedte van de zaal, iets met een poppenhuis, iets met…
Met alle maatschappijkritische, exotische en persoonlijke levenskunst op het Holland Festival is Van Manen, Forsythe, Arqués eigenlijk een buitenbeentje, een statement zonder boodschap. Dans heeft genoeg aan zichzelf, drukt zichzelf ten voeten uit. En hoe. Werk van overdonderende kwaliteit. Hoeveel beter kan het nog worden? Hoogstens door het toch een boodschap mee te geven. Daar ligt ruimte. De rest is helemaal af.…
‘Ik denk dat ze het wel begrepen hebben.’ Faustin Linyekula zegt het, heel rustig, een beetje verontschuldigend bijna, tegen zijn medespeler aan het eind van de voorstelling Congo. In de grote zaal van Frascati, waar ook prinses Beatrix zit, klinkt een lichtelijk opgelucht lachje. Kort daarvoor was Daddy Moanda Kamono uitgebarsten in een steeds wanhopiger tirade tegen ons gezamenlijke verleden.…
Het Holland Festival is met zijn ruime aanbod soms zijn eigen concurrent. Zo miste ik Turan Dokht en de première van Pelléas et Mélisande omdat ik bij aus LICHT zat. Om een voorstelling van Debussy’s enige opera te bezoeken moest ik het concert van Abd Al Malik laten schieten. – Culturele keuzestress, enerzijds frustrerend maar anderzijds een weelde. Was het…
Frans is gemaakt voor rap. Vergeet al dat Amerikaans-Engelse gehak, luister naar de ritmische drone die goede Franstalige rap biedt. Een van de mogelijke voordelen van een inzichzelfgekeerde VS en een post-Brexit Europa is dat we wellicht wat vaker die prachtige taal van onze zuidelijke Zuiderburen gaan horen. ‘Speak French to me, darling!’ Macron zal er blij mee zijn. Woensdag…
Waarom willen we eigenlijk zo graag bloed zien? Dat vroeg ik me af tijdens de voorstelling Roughhouse. Dit Amerikaans-Duitse werkje is te zien in het Holland Festival (woensdag 12 juni nog) en daarin vloeit dus geen bloed. Daar gaat het ook over. Dat er nergens meer bloed vloeit, in de media, in de kunst. Dat iedereen altijd weer opstaat, dat…
De muziekcritici waren onverminderd enthousiast. En zelfs operaliefhebbers kwamen, zagen en waren tevreden. Natuurlijk was er het koor van monumenten, aangevoerd door een Vlaamse antiquiteit, dat Maria Calllas zeventig jaar geleden beter vond, maar de leden vormen slechts de noodzakelijke minderheid die nodig is bij zoiets ongehoords als AUS LICHT, het Magnum opus van het 72ste Holland Festival. Vooraf leek…
Crash Park – La vie d’une île (2018) van de Franse regisseur Philippe Quesne voert 19de eeuwse waarden op in hun 21ste eeuwse uitwerking. De elitaire ontdekkingsreiziger is een modale toerist geworden, die zich in goed georganiseerde groepen naar iedere uithoek van de wereld beweegt, op zoek naar ultieme ervaringen, mits deze een retourticket westerse wereld niet in de weg…
Het vele naakt en de seks in Angelica Liddels bewerking van Hawthornes beroemde roman zijn een beetje ouderwets. De Spaanse taal is de echte attractie. In zijn bespreking van Angélica Liddells voorstelling ‘The Scarlet Letter’ op deze website noemt Wijbrand Schaap de scène met een naakte zwarte man ‘een pijnlijk dieptepunt’. Volgens Schaap wordt de man door Lidell bejegend als…
‘Toen kon hij zich in drieën splitsen en was hij zanger, danser en trompettist’, zegt een meisje op het scherm voorafgaand aan Michaels Jugend. Zij is een van de kindertjes die aan het begin van elke dag vertellen waar aus LICHT over gaat. Een goede vondst van Pierre Audi en zijn artistieke team, want het universum dat Karlheinz Stockhausen ons…
Zet een stuk of 15 stuiterballen uit de eerste klas van het basis-vmbo in een antieke kajuit van een paar vierkante meter en je weet zeker dat het er honderd zijn. Muziek zullen ze maken en ze hadden zelf bedacht dat het over een bos moest gaan. Dat gaat de begeleidster van Protoon voor ze regelen. Er liggen pads klaar,…
Het is best durven. Dat je een klassieker uit de Italiaanse opera pakt en die voorziet van een ‘oerversie’. Ik ken een klein legertje militante operacritici dat daar het liefst gewapenderhand tegen ten strijde zou trekken. Als dat dan ook nog eens uit Iran afkomstig is, heb je al gauw de poppen aan het dansen. Om maar gelijk de eerste…
Hlengiwe Lushaba, onthoud die naam. Deze Zuid Afrikaanse zangeres zingt de stoeptegels uit de straat tijdens Sur les traces de Dinozord. Ze doet dat met een stem die van gruizig falset naar full Wagner sopraan gaat, al zal die term me wel weer kwalijk genomen worden door klassieke scherpslijpers. Maar wat zou het? Hlengiwe Lushaba zal het weinig uitmaken, want…
Ietwat misselijk en met wankele benen verlaat ik de corridor waarin ik zojuist Eight van Michel van der Aa heb beleefd. ‘Heb je het circuit gevolgd op die hoge hakken?’, vraagt een medewerker van het Holland Festival ongelovig. Inderdaad had ik mijn pumps beter bij de ingang achtergelaten. Het mixed realityproject Eight beleeft dinsdag 4 juni zijn wereldpremière in Muziekgebouw…
De Bijlmermeerpolder staat nog steeds bekend als een stadsdeel waar je niet heen gaat als iets of iemand je daar niet toe dwingt. Een stigma dat de flatwijk in de jaren tachtig kreeg toen hij diende als afvoerputje van de samenleving. En nog steeds is de reputatie slecht. Een enkel geweldsincident beschadigt steeds weer het hele stadsdeel, al is dat…
Anthony and Cleopatra is precies het soort repertoirestuk waar mensen tijdens het Holland Festival, of elk ander prestigieus podium, naar uitkijken. Regisseur en schrijver Tiago Rodrigues weet die grootse verwachting niet zozeer te onttakelen, als wel naar de intimiteit van een duet en een spel met uiterst elementaire theatergestes terug te brengen. Zijn twee acteurs zijn dansers, een ervaren choreografenduo…
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.