Muziekzendeling blikt terug: “Dat Koningsdagconcert is onbeperkt houdbaar!”

Yep, ik loop achter, want zag zojuist (in delen) eindelijk het Koninsdagconcert! Maar hee, goeie muziek kent geen houdbaarheidsdatum en voorlopig staat dit concert nog wel even online.

Wat een feest zeg! Een aantal van mijn favoriete muzikanten deed mee. Trouwe lezers van  Cultuurpers weten dat violist en componist Oene van Geel daar zeker toe behoort. Hij bracht Zapp4 mee naar Dordrecht. Én blokfluitist Walter van Hauwe. Alhoewel de laatste, zeker weten, is toegevoegd door de programmeur van het Koninsdagconcert: Sieuwert Verster.

Walter van Hauwe was ooit lid van Sour Cream. Een blokfluittrio uit de jaren 70 dat naast Van Hauwe bestond uit Kees Boeke (blokfluitist & wijnboer) en Frans Brüggen (blokfluitist en dirigent). Verster is dan weer de rechterhand van het Orkest van de 18e Eeuw opgericht door Brüggen (volgt u mij nog?). En dáár kennen ze elkaar dan vast nog van… Verster en Van Hauwe. Alhoewel ook de muziekwereld natuurlijk een ons-kent-ons-wereld is.

Een aantal avontuurlijke, grensoverschrijdende exemplaren uit die gecomponeerde muziekwereld speelden op het Koningsdagconcert. Opvallend veel mannelijke exemplaren trouwens.  Met af en toe (gelukkig) musiciennes waar je niet omheen kunt. Claron McFadden is er zo één. Daarnaast een rol voor tapdanser Peter Kuit die ook letterlijk de hele David Kweksilber Big Band (DKBB) in beweging krijgt.

Verleiden

Op allerlei manieren een prikkelende, spannende, enerverende luisterervaring: De opening was een behoorlijk symbolische inkopper met blokfluitist Walter van Hauwe als rattenvanger van Hamelen. Wat er klonk was níet bepaald evident: eenstemmig lokken, verleiden en laten schrikken met zuchtjes, glijdende tonen, stilte en variaties op een thema.

In groot contrast met het meerstemmige visitekaartje dat daarna werd afgegeven in het vervolg van dit korte intro waarbij er zelfs ruimte was voor het ‘Indiaas scatten’ van Oene (vanaf 8’44). Een spannend begin.

Veel met weinig

Trouwe lezers en/of  luistersessie-ervaringsdeskundigen weten ook dat ik erg gecharmeerd ben van het minder-is-meer-principe in muziek: veel doen met weinig materiaal. En dat soort momenten waren er veel: Zo kan zangeres Claron McFadden het heerlijk ‘klein’ houden. Geen gepronk met al het materiaal dat ze tot haar beschikking heeft uit haar opera-, jazz-, mix-van-muziek-portfolio, maar eerder raak gekozen klankkleurer en timingen. Geen grote gebaren en glitters maar subtiliteit in stem, lichaamstaal en kleding. Terwijl er zo’n ronkende bigband achter je zit.

Detail

Trombonist Joost Buis speelde krachtig met stilte, timing en zoete tonen. Luister naar zijn solo vanaf 20’22. En Walter van Hauwe mag dan tot een andere school behoren (de A’damse) daar waar ik mijn opvoeding in het andere kamp kreeg (Haagse). Ik ben blij te horen dat zijn spel (ook) gaat over articulatie en kleur. En dankzij het inzoomen op zijn vingers kun je ook zíen dat het lekken met en het toevoegen van (een deel van de) vingers grote klankkleurnuances opleveren (vanaf 25’08).

Zapp4 klonk met hun hertalingen van werk van Radiohead Inmiddels best bekend én populair. Ik hoop dat ze dankzij het Koninsgdagconcert nog veel meer publiek gaan krijgen. Publiek dat zo ook het eigen werk van Zapp4 kan ontdekken. Want vooral dát vind ik zelf altijd de moeite waard. Zapp4 speelt een geweldig spel met muziekstijlen, pakken hun ruimte, hebben oor voor hét moment en improviseren erop los. Luister maar naar het werk Taborn van Oene van Geel (vanaf 38’30).

Een concert vol fijne dialogen tussen tapdanser Peter Kuit en de DKBB, Zapp4 en Walter van Hauwe, Claron McFadden met zo’n beetje iedereen en dat in willekeurige volgorde. Staat het symbool voor de roep om meer dialoog in de maatschappij? Het beter luisteren naar elkaar? Geen geschreeuw met veel toeters en bellen, maar meer horen en oor krijgen voor het kleine. Vol grapjes en verleidingen. Want het kan zéker aan mijn fantasie liggen, maar horen jullie ook de lach van Maxima geïmiteerd worden in een solo van een saxofonist  van de DKBB rond 53’28? Of kijk ik iets teveel LuckyTV?

Sieuwert Verster is een man met visie, heeft gevoelige oren aan zijn hoofd en weet de juiste mensen om zich heen te verzamelen. Dat leidt tot een concert vol spannende overgangen, verschillende sferen, goed spel met podiumpresentatie, muziek met veel zeggingskracht en er valt van alles te beleven voor luisteraars. Kortom een mooie kans voor veel mensen om nieuwe muziek te leren kennen. Hoezee!

En applaus krijgen ze zeker. Natuurlijk ook van mij: de muzikanten voor hun mooie en eigenzinnige woorden, Sieuwert Verster voor het aandragen van de hoofdstukken en de Koning voor het voortzetten van dit muzikale verhaal. A suivre!