Versatile and elusive Writers Unlimited closes with tribute to Hella S Haasse and rain of awards

Ze werd in besloten kring begraven, en dat vond literair Nederland jammer. Mooi dat daarom Writers Unlimited de gelegenheid bood voor een herdenkingsdienst in stijl voor de grootste Nederlandse schrijver van de afgelopen eeuw, die eind september 2011 overleed. Maar met ‘herdenkingsdienst’ is ook gelijk de sfeer getekend, die op sommige momenten heiliger was dan de overledene zichzelf wellicht had gewenst.

Opvallend toch, hoe de zinnen van een schrijver, eenmaal uitgelicht, na diens dood kunnen worden voorzien van galmende vertolkingen. Vooral Gustaaf Peek moet, wil hij echt recht doen aan Haasse, iets doen aan zijn nogal borstklopperig overkomende vroomheid, maar ook een doorgewinterd kunstenaar als Kees ’t Hart mag al citerend de toon matigen. Of de twee letterenmensen daarbij gelijk op de Indische toer moeten, zoals ‘going native’ Willem BNijholt deed, is de vraag. Maar een keertje kijken hoe ze dat op het toneel doen, zinnen verklanken, zou menig vaderlands dichter en schrijver geen kwaad doen.

Gelukkig waren er de kinderen zelf,  en vaardige sprekers als Arjan Peters, Elsbeth Etty en MC Pieter Steinz, die voor een toon en sfeer zorgden die meer paste bij Haasse. Daarmee werd het minder een afscheid, als wel een oproep om het werk van deze schrijfster te blijven herontdekken.

Na de pauze was het tijd voor de prijzenregen van de Jan Campertprijzen. Indruk maakte A.F.Th van der Heijden met zijn videoboodschap als reactie op het ontvangen van de Constantijn Heygensprijs. Verder waren er prijzen voor Erik Spinoy (Jan Campertprijs voor ‘Dode Kamer’) en de eerder genoemde Gustaaf Peek die de F. Bordewijkprijs kreeg voor zijn roman Ik was Amerika. Benny Lindelauf kreeg de Nienke van Hichtumprijs voor jeugdliteratuur voor zijn boek ‘De Hemel van Heivisj.’

We hebben de borrel na afloop niet afgewacht. Maar zijn naar huis gegaan om met een paar heren thee te drinken.

Bezoek ook het Hella S Haasse-museum op internet.