Vertrek Lightfoot en Léon en Stacz Wilhelm, lief zijn voor elkaar in de danswereld blijft moeilijk

‘The world around us is changing, after this period we will speak about a period BC and AC’. Woorden van een wijs dansmaker uit de Hofstad, die op de periode voor en na het Coronavirus doelt. Je kunt het echter ook betrekken op het nieuws uit de Haagse danswereld.

Wat is het nieuws?

Sol Léon en Paul Lightfoot besloten dat vanaf seizoen 2020-2021 al hun werken niet meer op het toneel van NDT te zien zullen zijn. Het andere nieuws van 1 april is (bij sommige persberichten denk je: wacht even), dat de stille kracht van Korzo, artistiek leider dans Stacz Wilhelm, direct per 1 april vertrekt. Twee aderlatingen voor de Haagse en de Nederlandse danswereld, met vertakkingen naar de internationale danswereld.

Wat is er gebeurd?

De Canadese Emily Molnar neemt vanaf 1 augustus 2020 de plaats in van Paul Lightfoot als de nieuwe artistiek directeur bij Nederlands Dans Theater. Lightfoot zou aanblijven als artistiek adviseur en als huischoreograaf, net als Sol Léon nu is, maar Paul en Sol besloten kortgeleden alle banden met NDT te breken.

De reden?

De functie huischoreograaf werd weggesaneerd. Er zouden immers te veel mensen hoog op de loonlijst komen te staan. En de situatie van een nieuwe artistiek directeur en twee chefs met 35 jaar ervaring die in de keuken meekijken, is natuurlijk ook niet wenselijk. Word dan associate artist (kom af en toe werk maken) bood NDT alsnog aan, maar het choreografenduo besloot dan maar helemaal te vertrekken. Hier moet ook een financiële kwestie meespelen.

Niet meer op de loonlijst staan heeft financieel gevolgen voor de vertrekkende partij. Opstappen als artistiek leider, zoals Paul Lightfoot doet, is een ding, maar ook geen functie meer als huischoreograaf of adviseur hebben is een tweede. Omdat gesprekken hierover maandenlang duurden zal er een vertrekregeling zijn onderhandeld, maar verder is het te verwachten dat werk van Lightfoot & Léon internationaal goed verkoopt.

Dans is emotie

De wat radicale beslissing van Sol Léon en Paul Lightfoot om ook al hun werken terug te trekken, lijkt een emotionele. Zo kun je je ziel blootstellen en je zaligheid aan je vak weggeven, om vervolgens met een wrange smaak te vertrekken. Het komt helaas te vaak voor in deze branche.

Een periode BK or AK?

Toen Jiří Kylián besloot zijn werk terug te trekken van NDT, lag het net iets anders. De gedachte was toen om het gezelschap, dat min of meer een Kylián-company was geworden, los te weken van de grootmeester. Hij nam zelfstandig de radicale beslissing zijn werk voor enkele jaren terug te trekken. Niet vanuit een emotie maar vanuit een bedoeling. Toch: kon ook zo’n beslissing zonder emotie worden genomen en zonder emotie worden uitgevoerd? Of emotieloos worden ontvangen door het publiek?

Kramp

Hier is waar je een minder leuk deel van het DNA van NDT tegenkomt. Vaak, wanneer er een wijziging plaatsvindt in de artistieke staf, of de zakelijke leiding, schiet het gezelschap in een kramp. Heel jammer en onnodig, want je verwacht van zo’n creatieve hub een meer positieve aanpak. Sol Léon en Paul Lightfoot memoreerden het vertrek van Jiří ooit met dansers in een kring op de grond die allen Imagine van John Lennon zongen. Die kampvuursfeer is ver te zoeken wanneer het op personele wijzigingen aankomt.

Ook de dupe hier, is het danspubliek. Enig lichtpunt is dat werk van Kylián in Amare, het reusachtig nieuw te verrijzen theatergebouw gelegen aan het Spui, weer vaker te zien gaat zijn. Hopelijk geldt hetzelfde na enkele jaren voor werk van Sol Léon en Paul Lightfoot.

Korzo lijdt gezichtsverlies

Maar dan Stacz Wilhelm. Het virus van verkeerde beslissingen lijkt over te slaan naar de Haagse danspartner van NDT.

Zoals Korzo hem zelf in het persbericht noemt: een ‘icoon’, het ‘gezicht van Korzo’, Stacz Wilhelm gaat weg bij het grootste productiehuis voor dans in Nederland. De reden: ‘visies en opvattingen over de afbakening van verantwoordelijkheden bleken niet langer naadloos op elkaar aan te sluiten’. Dit kun je lezen als: algemeen directeur Gemma Jelier had niet genoeg bewegingsvrijheid met een dansmastodont als Stacz in de buurt.

Naast die bewegingsruimte lijkt ook hier geld een rol te spelen. Volgens het Jaarplan 2020 ‘wordt er in 2020 onderzoek gedaan naar een mogelijke roulatiepoule van medewerkers met andere theaters’. Stacz zelf zou zomaar een zeer welkome aanwinst kunnen zijn bij initiatieven elders op dansgebied. Die zien we wel weer terug. Maar wie kan zijn plaats innemen bij Korzo?

Epiloog

De meerjarige subsidieplannen voor 2021-2024 komen eraan en het ziet er niet best uit. Je voelt als het ware de druk van grote geldbedragen op de gezelschappen, je merkt het aan de personele wijzigingen, je leest het tussen de regels door in de persberichten. Wanneer de klappen komen zou je denken: laten we in de danswereld in ieder geval lief zijn voor elkaar. Maar het lied van John heet niet voor niets Imagine.

(Foto bovenaan: still uit repetitie School of Thought)