Bosses start to look like their dogs. Or vice versa. Or owners like dogs who look like them. Or vice versa. Either way. If you want proof of this statement, rush to Theatre Festival Boulevard where John Buijsman plays the gem 'Cosmic Cowboy', assisted by Kees, a labradoodle. Or something that should pass for that. John Buijsman is one of the...
Think Pussy Riot, think Rammstein, maybe think Nina Hagen before she found Jesus and mix that up nice and fierce. Then you get something that is basically an insane festival act. Raging female punk in a beer- and smoke-soaked nightclub, ferocious moshpits full of people who really have something to dance out of their souls. It's all in there...
Anthony and Cleopatra is exactly the kind of repertory piece that people look forward to during the Holland Festival, or any other prestigious stage. Director and writer Tiago Rodrigues manages not so much to deflate that grandiose expectation as to reduce it to the intimacy of a duet and a play with extremely basic theatrical gestures. His two actors are dancers, an experienced choreographer duo
The Council for Culture has just proposed the new Basic Infrastructure (BIS), and it has become a very big, in traditional terms 'prosperous', baby. Since the Council is not allowed to name names, and can only list functions, we have already made a fill-in list here, in which we list (very briefly, because little time and not knowing about everything) which existing cultural...
Nu we het toch over diversiteit hebben: binnen het dominant blanke theaterpubliek zit het ook vol met bubbels. Zo heb ik het de afgelopen twee weken maar eens op me laten inwerken hoe weinig overlap er zit tussen het publiek van de twee kunsttheaters in mijn stad, Utrecht. Althans: ik heb me even soort van ondergedompeld in de wereld van…
‘Als Paul zijn pink beweegt gebeurt er wat. Ze hebben een scène waarin Jochem een tekening maakt van Paul. Paul zit naakt te poseren. En dat duurt. Dat duurt lang. Jij en ik zouden dat als amateurs vullen met allerlei houdingen en bewegingen, maar Paul doet niks. Denk je. En er gebeurt van alles. HIj doet dus wel wat, maar…
Ze zijn het helemaal met ons eens, de werkgevers in de podiumkunstsector. Deze gezelschaps- en theaterdirecteuren en andere beheerders van slinkende kassen, verzameld in de Nederlandse Associatie van Podiumkunsten (NAPK), sturen vandaag een brief rond, waarin ze de Tweede Kamer oproepen het systeem van subsidies te herzien. Nu valt immers de middenklasse tussen wal en schip. Is vaker gebeurd, en…
De gevolgen van de kunstbezuinigingen door het vorige kabinet worden eindelijk duidelijk. Het Fonds Podiumkunsten maakte vandaag de winnaars en verliezers bekend van de slag om de vierjarige subsidies. Vanaf 2017 zal de Nederlandse kunstwereld een stuk kleiner, schraler en armer zijn dan tot 2013 het geval was. Grote namen zijn verdwenen, tradities afgebroken, terwijl wat er nieuw is een uiterst onzeker bestaan tegemoet gaat.
Het wil nog niet vlotten met de diversiteit in de Amsterdamse kunstwereld. Het Amsterdams Fonds voor de kunst, dat vandaag zijn subsidietoekenningen bekend maakte, wordt er een beetje moe van: “In de meeste disciplines merken de commissies op dat de culturele diversiteit van publiek, personeel en bestuur tegenvalt, evenals de inspanningen om daar verandering in te brengen. Buiten de gespecialiseerde organisaties waarvoor culturele diversiteit een core business is, zijn de ambities nog altijd niet groot, twee decennia cultuurbeleid op dit gebied ten spijt. Zijn de ambities er wel, dan lukt het organisaties niet altijd om er handen en voeten aan te geven. Er lijkt vaak sprake van een bepaald ongemak of ‘niet weten hoe’.”
Om dan maar met het goede nieuws te beginnen: Marmoucha groeit 398 procent ten opzichte van de vorige subsidieronde. De hoofdstedelijke producent en promotor van podiumkunsten op het gebied van Noord-Afrikaanse en Midden-Oosterse kunst en cultuur in Nederland werd in 2013 nog fors gekort, maar het Amsterdams Fonds voor de Kunst vond het werk van de afgelopen vier jaar zo goed, dat de subsidie dubbel en dwars is verdiend. In de nieuwe ronde toekenningen die op 1 augustus beken werd stijgen ze van 25.070 euro naar een ton, met de opmerking erbij dat ze wellicht niet zo ambitieus moeten zijn.
Dat je ’s nachts wakker wordt en er zit een volbloed hipster op het voeteneind van je bed. Zo één wiens baard twee rastapuntjes heeft, wiens haar in een slordige knot zit en bij wie een pluk haar uit het rechteroor bulkt. Hiermee is mijn ergste nachtmerrie wel zo’n beetje samengevat. Goed getroffen dus, door Lisah maakt Roezemoes, om…
Deze vrijdag breken op Radio Futura leden van Dood Paard en tg STAN zich het hoofd over wat kunst is, en hoeveel het mag kosten.
Zondagavond 11 september zijn tijdens het Gala van het Nederlands Theater de VSCD Toneelprijzen, de VSCD Mimeprijs, de VSCD Jeugdtheaterprijzen en de AVRO Toneel Publieksprijs 2011 uitgereikt. En dat u dan weet dat VSCD staat voor de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouw Directies en AVRO voor Algemene Vrijzinnige Radio Omroep. De prijs voor de beste mannelijke hoofdrol van het afgelopen…
U lag natuurlijk met zijn allen in de rij voor die legendarische Richard III van Orkater met muziek van Tom Waits. Of u had zich opgesloten bij het kleine zaal juweeltje ‘Till the fat lady sings’ van Oostpool, of u wilde gewoon geen aflevering van O O Cherso en The Voice of Holland missen. Enfin: nu weet u wat u…
Het Amsterdamse gezelschap Dood Paard vertaalde zelf Shakespeare’s ‘Othello’ en zwaait met ‘Bye Bye’ de bard uit. Het eigenzinnige collectief brengt een anderhalve uur durende actuele zedenschets en zielenspiegel, waarin wijzen naar ‘De Ander’ centraal staat. Shakespeare’s stukken worden nogal eens heel eerbiedig opgevoerd. . De bewierookte ‘bard’ uit Stratford-upon-Avon heeft de Engelse taal bovendien talloze uitdrukkingen geschonken die tot…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.