Cultuurpers doet het anders. We brengen professionele journalistiek, maar zetten daar geen betaalmuur omheen. In plaats daarvan vragen we jou, als lezer, om zelf te bepalen wat deze verhalen je waard zijn. Wil je een algemene donatie plaatsen? Dat kan: Draag bij aan Cultuurpers!
‘Je geliefde voor je ogen zien ontsporen is het ergste wat er bestaat: het meest veilige wordt ineens het meest onveilige. Je kunt weken of maanden samenleven met iemand voordat duidelijk wordt dat diegene langzaam afglijdt in wanen.’
Mijn vriend deelde me zijn besluit mee om te stoppen met schrijven van proza. Er viel geen droog brood mee te verdienen. Voortgaan ging hij als freelance journalist en tekstschrijver door het leven. Het geld dat hij verdiende besteedde hij muziekfestivals
Zeker in een bizar jaar als dit heb ik behoefte aan warme films: klassiekers, found footage of kinderfilm, dat mag allemaal. Als het maar over grote emoties gaat of het perfecte escapisme biedt. Zoals ieder jaar is er genoeg te beleven op TV. Niet zoals ieder jaar is er geen mogelijkheid om ergens anders ons heil te zoeken, maar streamen biedt uitkomst. Vijf tips om de kerstdagen door te komen.
In Duitsland wonen 80 miljoen mensen, in Nederland 17 miljoen, dus kunnen we de Nederlandse steun met vijf vermenigvuldigen als we de Duitse claim willen testen. Komen we toch op een bedrag dat drie keer hoger ligt uit.
Vier jaar geleden spraken we er op het Winternachtenfestival in Den Haag al over met de Egyptische schrijver Alaa al Aswani, die ondanks het feit dat hij in eigen land nauwelijks nog kan publiceren, ontwapenend opgeruimd was. Over gebrek aan vrijheid van meningsuiting en fictie in tijden van fake, het thema van dit jaar, kon Al Aswani wel een woordje meepraten. ‘Met de vrijheid van meningsuiting is het nu nog slechter gesteld dan onder dictator Mubarak.’
Ik snapte het dilemma. Als de violiste afstand deed van haar oude viool handelde ze in strijd met haar zuivere karakter. Het voelde als ontrouw.
Ik ben gaan beseffen dat schuldgevoel een afstand creëert. Op anderen kom ik soms koel en gereserveerd over; dat komt doordat ik me onbewust afsluit om mijn gevoelens en verlangens te onderdrukken. Ik wil anderen niet in de weg zitten met mijn emoties. Maar dat betekent ook dat ik de ander zelden dichtbij laat komen.
In deze podcast praat ik met Marjolein Verhallen en Paul Adriaanse van Bestuurskunde, Nanna Verhoef van Media en Iris van der Tuin van Filosofie, en artistiek leiders Lars Ebert en Jente Hoogeveen over wat dat nou is: leiderschap. En we hebben het over hoe je dat kunt leren.
Deze acteurs zitten aan hun keukentafel en wij vliegen met hen door de ruimte. Zo simpel kan kunst zijn, omdat wij, de kijkers, het verhaal feitelijk maken.
Splendid Isolation gaat over het geluk van eenzaamheid, maar, benadrukt Elgershuizen, dat kunnen we het beste samen beleven. ‘Het moet uitgevoerd worden, want als mensen moeten we samen kunnen zijn’.
Als alles meezit is het zaterdag 19 en zondag 20 december mee te maken.
Eerder dit jaar dreigde Cinekid uit de culturele basisinfrastructuur te vallen, door een ‘nee, tenzij’-advies van de Raad voor Cultuur. Een bijgewerkte aanvraag heeft de Raad nu op andere gedachten gebracht. Als de minister het overneemt kan Cinekid vier jaar met volle kracht vooruit. Een gesprek met Cinekid-directeur Heleen Rouw.
Wanneer het gaat over ‘enkele aanpassingen’ moet je natuurlijk even oppassen. Dat weten ze bij de provincie, dus noemen ze details niet. En die details behelzen een korting van 1,3 miljoen op eerder toegezegde bedragen.
Het Nederlandse theater bloeit, ondanks verwoede pogingen van diverse Kabinetten-Rutte om het ten onder te laten gaan. En ook al is er daardoor altijd geld tekort: er wordt heel veel nieuw theater gemaakt. Meer dan ooit, zelfs. Maar.
Er is wel een maar.
Sinds deze week weet ik het verschil tussen een kind van twaalf en een man van vijftig. Dat wil zeggen, wat mezelf betreft. Toen ik een jaar of twaalf was demonstreerde ik met mijn moeder mee tegen de weg door Amelisweerd. Het was een gelukzalige ervaring om door de stad te lopen tussen al die mensen. Een demonstratie is een…
Mijn tip aan de bonzen in Het Gooi: vergeet jongeren. Richt je op de dolende veertigers en vijftigers, die smachten naar ontregeling. Deze uitzending van VPRO’s Mondo was onvergetelijk.
Dit filmpje van Thomas Oliemans is echt leuk om te zien, het duurt 1 uur en 14 min. Zo fijn kan streaming zijn. Zo veel mooier is het als je erbij bent!
In het jaar dat schrijver en rapper Pepijn Lanen (38) voor de derde keer vader werd, hield hij een dagboek bij. Vad3r is het verslag van een bewogen én bevlogen tijd. ‘Ik vind álles aan het vaderschap leuk.’
In IDFA-winnaar Radiograph of a Family dringt de Iraanse revolutie het huwelijk binnen van de seculiere vader van filmmaker Firouzeh Khosrovani en haar gelovige moeder. Wat maakt dit familieportret zo bijzonder?
Met het redden van Frascati en in ieder geval een Kamer die wel degelijk het belang van de sector inziet, is de meest deprimerende gebeurtenis van het jaar – het cultuurbegrotingsdebat – toch nog met een paar lichtpuntjes afgesloten.
Vandaag opent Het DocLab van IDFA, misschien wel mijn favoriete deel van het festival. Met een eigen competitie, opdrachten en expositie, is dit het domein van het digitale experiment.
Het Groninger Museum legt gelukkig ook voldoende focus op het auditieve aspect; niet alleen word je als bezoeker getrakteerd op de diverse Stonesnummers, met als hoogtepunt het concert op Cuba in 2016, maar ook komen er fragmenten voorbij van der bandleden zelf en (populaire) culturele boegbeelden zoals regisseur Martin Scorsese.
Weismann lijkt me een te briljante en intelligente regisseur om zich in een avontuur te storten dat hem voorgoed kan breken. Een alfa-manneke, een groot ego, het was bekend. En kon zijn tengels niet van jonge vrouwen afhouden.
Een strakke, spierwitte kunsttempel midden in het Congolese binnenland. Wat heeft dat te betekenen? Renzo Martens vertelt over zijn nieuwe documentaire White Cube, en het kunstproject dat plantagearbeiders in staat stelt hun land terug te kopen. Première op IDFA en in Lusanga, Congo.
Ik begon met uitzendwerk in een tijd dat je enigszins de lullo was als je studeerde of net gestudeerd had, omdat de corpsballenimitatie van Jiskefet zo ongekend populair was. Een gangbare begroeting onder vaste medewerkers die leuk wilden zijn was dan ook ‘Hé lul! Geneukt?’
Donderdagochtend 12 november gingen de woordvoerders cultuur van Christen Unie, VVD, D’66 en Groen Links met elkaar in gesprek over cultuur. Sprankelend werd het door LACK (Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst) Kunsten ’92, het Fonds voor Cultuurparticipatie en de Boekmanstichting georganiseerde debat echter geen moment.
Nederlands 
English (UK) 
Français