Blijf Staan! 5 tips voor het nieuwe boekenprogramma van de VPRO
Met deze vijf tips komt er vast een prachtig programma uit, in deze bizarre zomer die we tegemoet gaan, waarin we hopelijk überhaupt weer de straat op mogen. Ik ga voor allebei duimen.
Cultuurpers doet het anders. We brengen professionele journalistiek, maar zetten daar geen betaalmuur omheen. In plaats daarvan vragen we jou, als lezer, om zelf te bepalen wat deze verhalen je waard zijn. Wil je een algemene donatie plaatsen? Dat kan: Draag bij aan Cultuurpers!
Met deze vijf tips komt er vast een prachtig programma uit, in deze bizarre zomer die we tegemoet gaan, waarin we hopelijk überhaupt weer de straat op mogen. Ik ga voor allebei duimen.
Moniek Merkx neemt op 3 februari van dit jaar afscheid als directeur van Maas Theater&Dans. Ze was in 2013 mede-oprichter van dit Rotterdamse gezelschap dat theater maakt voor mensen van klein tot groot. Een gedwongen fusie met twee andere jeugdtheaterhuizen uit de Maasstad ontwikkelde zich onder haar leiding tot een van de succesvolste en interessantste theatergroepen van ons land. In onze podcast praat ik een uur met haar over hoe dat zo gekomen is.
Het is geen toeval dat ik juist nu De twaalfjarige bruiloft herlees. Want de benauwdheid in het verhaal lijkt op de benauwdheid van onze eigen tijd. Net als Delia en Martin Bagot zitten we opgesloten in een verstikkend bestaan. Mijden het contact met medemensen. Missen de frisse lucht van bezoeken aan cafés, musea, filmhuizen en theaters. Dublin 1917 is Nederland 2021.
‘Het begint nu toch echt iets met mij te worden,’ dicht Vrouwkje Tuinman met gezonde zelfironie in de bundel Lijfrente. In haar geval kun je dat wel zeggen – Lijfrente won vorig jaar de Grote Poëzieprijs. Het is een mooie regel, zeer geschikt om te pas en te onpas voor je uit te prevelen. Te onpas is het leukst: je…
Door de coronapandemie was 2020 ook voor de bioscoopbranche een crisisjaar. Het bezoek daalde met 56% in vergelijking met 2019. Maar door het uitvallen van Amerikaanse blockbusters kon het Nederlandse marktaandeel stijgen.
Plannen kan in 2021 alleen op de heel korte termijn, of met zoveel slagen om de arm dat er eigenlijk niet mee te dealen is. Daarom zullen we op Lowlands – als het al doorgaat – veel aanbod uit eigen land en de zeer nabije buurlanden hebben.
Het is dom en zinloos om leed te gaan vergelijken. Er is altijd wel iemand die het rottiger had dan jij, meestal nog dichterbij dan je dacht. Maar het sterken van het waanidee dat schrijvers en dichters kunnen leven van hun royalty’s, terwijl dat letterlijk voor minder dan één procent van de professionele literaire auteurs opgaat, getuigt van weinig empathie.
‘Je geliefde voor je ogen zien ontsporen is het ergste wat er bestaat: het meest veilige wordt ineens het meest onveilige. Je kunt weken of maanden samenleven met iemand voordat duidelijk wordt dat diegene langzaam afglijdt in wanen.’
Mijn vriend deelde me zijn besluit mee om te stoppen met schrijven van proza. Er viel geen droog brood mee te verdienen. Voortgaan ging hij als freelance journalist en tekstschrijver door het leven. Het geld dat hij verdiende besteedde hij muziekfestivals
Zeker in een bizar jaar als dit heb ik behoefte aan warme films: klassiekers, found footage of kinderfilm, dat mag allemaal. Als het maar over grote emoties gaat of het perfecte escapisme biedt. Zoals ieder jaar is er genoeg te beleven op TV. Niet zoals ieder jaar is er geen mogelijkheid om ergens anders ons heil te zoeken, maar streamen biedt uitkomst. Vijf tips om de kerstdagen door te komen.
In Duitsland wonen 80 miljoen mensen, in Nederland 17 miljoen, dus kunnen we de Nederlandse steun met vijf vermenigvuldigen als we de Duitse claim willen testen. Komen we toch op een bedrag dat drie keer hoger ligt uit.
Vier jaar geleden spraken we er op het Winternachtenfestival in Den Haag al over met de Egyptische schrijver Alaa al Aswani, die ondanks het feit dat hij in eigen land nauwelijks nog kan publiceren, ontwapenend opgeruimd was. Over gebrek aan vrijheid van meningsuiting en fictie in tijden van fake, het thema van dit jaar, kon Al Aswani wel een woordje meepraten. ‘Met de vrijheid van meningsuiting is het nu nog slechter gesteld dan onder dictator Mubarak.’
Ik snapte het dilemma. Als de violiste afstand deed van haar oude viool handelde ze in strijd met haar zuivere karakter. Het voelde als ontrouw.
Ik ben gaan beseffen dat schuldgevoel een afstand creëert. Op anderen kom ik soms koel en gereserveerd over; dat komt doordat ik me onbewust afsluit om mijn gevoelens en verlangens te onderdrukken. Ik wil anderen niet in de weg zitten met mijn emoties. Maar dat betekent ook dat ik de ander zelden dichtbij laat komen.
In deze podcast praat ik met Marjolein Verhallen en Paul Adriaanse van Bestuurskunde, Nanna Verhoef van Media en Iris van der Tuin van Filosofie, en artistiek leiders Lars Ebert en Jente Hoogeveen over wat dat nou is: leiderschap. En we hebben het over hoe je dat kunt leren.
Deze acteurs zitten aan hun keukentafel en wij vliegen met hen door de ruimte. Zo simpel kan kunst zijn, omdat wij, de kijkers, het verhaal feitelijk maken.
Splendid Isolation gaat over het geluk van eenzaamheid, maar, benadrukt Elgershuizen, dat kunnen we het beste samen beleven. ‘Het moet uitgevoerd worden, want als mensen moeten we samen kunnen zijn’.
Als alles meezit is het zaterdag 19 en zondag 20 december mee te maken.
Eerder dit jaar dreigde Cinekid uit de culturele basisinfrastructuur te vallen, door een ‘nee, tenzij’-advies van de Raad voor Cultuur. Een bijgewerkte aanvraag heeft de Raad nu op andere gedachten gebracht. Als de minister het overneemt kan Cinekid vier jaar met volle kracht vooruit. Een gesprek met Cinekid-directeur Heleen Rouw.
Wanneer het gaat over ‘enkele aanpassingen’ moet je natuurlijk even oppassen. Dat weten ze bij de provincie, dus noemen ze details niet. En die details behelzen een korting van 1,3 miljoen op eerder toegezegde bedragen.
Het Nederlandse theater bloeit, ondanks verwoede pogingen van diverse Kabinetten-Rutte om het ten onder te laten gaan. En ook al is er daardoor altijd geld tekort: er wordt heel veel nieuw theater gemaakt. Meer dan ooit, zelfs. Maar.
Er is wel een maar.
Sinds deze week weet ik het verschil tussen een kind van twaalf en een man van vijftig. Dat wil zeggen, wat mezelf betreft. Toen ik een jaar of twaalf was demonstreerde ik met mijn moeder mee tegen de weg door Amelisweerd. Het was een gelukzalige ervaring om door de stad te lopen tussen al die mensen. Een demonstratie is een…
Mijn tip aan de bonzen in Het Gooi: vergeet jongeren. Richt je op de dolende veertigers en vijftigers, die smachten naar ontregeling. Deze uitzending van VPRO’s Mondo was onvergetelijk.
Dit filmpje van Thomas Oliemans is echt leuk om te zien, het duurt 1 uur en 14 min. Zo fijn kan streaming zijn. Zo veel mooier is het als je erbij bent!
In het jaar dat schrijver en rapper Pepijn Lanen (38) voor de derde keer vader werd, hield hij een dagboek bij. Vad3r is het verslag van een bewogen én bevlogen tijd. ‘Ik vind álles aan het vaderschap leuk.’
In IDFA-winnaar Radiograph of a Family dringt de Iraanse revolutie het huwelijk binnen van de seculiere vader van filmmaker Firouzeh Khosrovani en haar gelovige moeder. Wat maakt dit familieportret zo bijzonder?