Naast het industriecomplex stond nog een grote hijsinstallatie. Binnen waren enkele reminiscenties aan de voorbije bedrijvigheid. De fabriekshal in Amsterdam-Noord waar Stork zijn machines maakte, was nu geheel verlaten, koud, kaal en behoorlijk vies. Hier stonden we, directeur en voorzitter van Dansmakers Amsterdam, Ger Jager en ik. Werd dit het nieuwe onderkomen voor Dansmakers? En was veel scepsis bij onze…
Onder de noemer ‘Afzender Boulevard’ tekende de organisatie van Theaterfestival Boulevard voor zes weken live ontmoetingen in ’s-Hertogenbosch. Meer dan 40 verschillende projecten leverden een bijzondere variëteit aan voorstellingen, performances en installaties. Vanuit het thema ‘Nader de ander’ ging Boulevard meer dan ooit het gesprek aan met makers en publiek, wat leidde tot een intense dialoog mét resultaat.
Anthony and Cleopatra is precies het soort repertoirestuk waar mensen tijdens het Holland Festival, of elk ander prestigieus podium, naar uitkijken. Regisseur en schrijver Tiago Rodrigues weet die grootse verwachting niet zozeer te onttakelen, als wel naar de intimiteit van een duet en een spel met uiterst elementaire theatergestes terug te brengen. Zijn twee acteurs zijn dansers, een ervaren choreografenduo…
De dansfilm neemt een unieke plaats in binnen het filmaanbod. Niet louter gedreven door psychologisering of tekst, biedt het alle mogelijkheid voor experiment in vorm en inhoud. Maar dat betekent ook dat het lastig te plaatsen is. En dus lastig te maken. In het tweede deel over de groeipijnen van de dansfilm komen 2 dansers en performancekunstenaar aan het woord.…
Er wordt heel wat gemopperd op de Nederlandse film: hij is te braaf, niet creatief genoeg, er is te weinig experiment. Er is echter één klein eilandje waarin andere wetten gelden. Waar soms met stevige budgetten en soms voor een appel en een ei films worden gemaakt die een andere taal spreken: De dansfilm. Geen gepsychologiseer, geen eindeloze dialogen, maar…
‘Ik heb elk bot aan de linkerkant van mijn lichaam wel een keer gebroken. Mijn knie, tien jaar geleden, mijn elleboog vijf jaar later, een teen, een vinger, en onder mijn linkeroog heb ik een litteken van een steen die iemand naar mij gooide toen ik een kind was.’ Jesús de Vega, danser, choreograaf, videomaker en tereminbespeler, heeft het nodige…
Water en dans hebben beweeglijkheid gemeen. Toch is er nog veel meer uit dit raakvlak te halen. Twee choreografieën in de serie New Adventures geven het publiek een waterbelevenis die zowel speels is als bespiegelend. Onder de titel New Adventures presenteert Dansmakers Amsterdam werk van geselecteerde dansers en choreografen dat ze tijdens een studieverblijf van vier weken bij het productiehuis…
Verliest productiehuis Dansmakers Amsterdam zijn huisvesting? Samen met andere instellingen in de danssector heeft het er alles aan gedaan om het hele spectrum aan dansvoorzieningen in Amsterdam op elkaar af te stemmen en verder te ontwikkelen. Zo is in 2018 het gezamenlijke plan Danswerf ontwikkeld en als aanvraag voor een tweejarige ontwikkelingssubsidie bij het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK)…
Donderdag 9 november stond in het Utrechtse Academiegebouw een nieuwe generatie leiders in de cultuur op. De 39 leidinggevenden zijn afkomstig van het Stedelijk Museum Amsterdam tot Schunck in Heerlen en van de VPRO in Hilversum tot het Utrechtse festival Le Guess Who. Ze hebben in anderhalf jaar nieuwe werkmethoden ontdekt en nieuwe vergezichten geformuleerd voor de kunsten. Dat kon…
Dans en technologie. Dat is het thema op de tweede dag van het Moving Futures festival. Na het zien van dit breed samengestelde programma twijfel ik er niet meer aan dat er zoiets bestaat als ‘vooruitgang in de kunst’. Daarbij gaat het niet alleen om de nieuwe middelen die de kunstenaar kan gebruiken om zijn werk gestalte te geven. De…
De Amsterdamse versie van het Moving Futures festival 2017 is begonnen. Vier dagen lang tonen jonge dansmakers alle kanten van hun creativiteit. Ik maakte een kosmische reis mee met (SHIFT), werd vrolijk van Third Culture Kid van Joseph Simons en zag de spanning een beetje inzakken door een piano aan het eind van Your Mother at my Door van Timothy and…
‘Veel mensen vinden hedendaagse dans moeilijk. Vooral voorstellingen van jonge makers die experimenteren en nieuwe wegen zoeken. Op het Moving Futures festival kan iedereen ontdekken hoe dans je kan raken. We doen dit niet alleen door goede voorstellingen van jonge makers te laten zien. We bieden ook activiteiten eromheen, contextprogramma’s. Daarmee geven we het publiek handvatten om een verbinding te leggen met…
In de hedendaagse dans zitten artistiek leiders vaak tientallen jaren op hun plek, in Nederland tenminste. Deze week kondigde Leo Spreksel zijn vertrek bij Korzo aan, per september 2017. Na 29 jaar houdt de directeur en programmeur dans van het Haagse theater en productiehuis het voor gezien, omdat “in Nederland de verzakelijking de stem van kunstenaars wegdrukt: procedures en formats zijn…
Het Veem is een klein maar belangrijk theater en onofficieel productiehuis dat uitkijkt op de Houthavens in Amsterdam. Het huis is sinds jaar en dag de thuishaven voor internationaal opererende, hedendaagse podiumkunst. Een plek waar de kunstenaar en zijn of haar experimentele werk nog centraal staan. Sinds in 2014 Anne Breure directeur werd, draagt het als toevoegsel House of Performance. Met…
Voor de dood ga je instinctief op de vlucht, maar in ‘Have I been here before’ haalt choreografe Marie Goeminne de dood juist dichtbij. Niet bedreigend, wel dicht op je huid en hand in hand met het leven. Ze toont dood en leven in een intieme verstrengeling. Drie danseressen gaan geconcentreerd en kwetsbaar op in een stroom, waarin leven ontstaat,…
‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?…
Een prachtige voorstelling vol hilariteit, spanning en lichtheid, maar die me toch met een droevig gevoel de wereld instuurt. Het lijkt of de vier vrouwen in D3US/X\M4CHIN4 van choreograaf/regisseur Fernando Belfiore zich in het land van de oneindige mogelijkheden bevinden. Alles kunnen ze. Willen ze ook alles? Zijn ze nog zichzelf als ze alles kunnen? Hoe voelt het als de aarde…
Nederlands Dans Theater 1 opent het seizoen met Stage One. Een drieluik zonder huischoreografen Léon & Lightfoot, maar met drie merendeels jonge, avontuurlijke dansmakers. Muziek is een belangrijke factor in alle drie de balletten. De avond opent met Thin Skin, de ode van choreograaf Marco Goecke aan punkicoon Patti Smith. Cultuurpers recenseerde het stuk vorig jaar (€). De nu flemende,…
Vandaag is in Amsterdam Dansstad een brandbrief verstuurd aan fondsen en beleidsmakers. Want het gaat hard de verkeerde kant op met talentontwikkeling. De barre positie van onafhankelijke choreografen Vooral onafhankelijke choreografen delven het onderspit in de nieuwe subsidieplannen. Terwijl die kunstenaars al op een barre manier moeten zien te overleven. Hun eigen economische situatie is uitzichtloos en er zijn geen goede onafhankelijke faciliteiten om voorstellingen te…
Het Amsterdams Fonds voor de Kunsten zou het mooi vinden als er een centrale ‘bruisende dansplek’ komt in Amsterdam. Maar zo’n Danshuis is toch juist getorpedeerd? Het was opvallend: in de Inleiding Dans bij de toekenning van subsidies door het Amsterdams Fonds voor de Kunsten (AFK) voor de subsidietoekenningen 2017-2020 constateert men een ‘vurige behoefte’ voor een ‘danshuis’: een centrale plek voor ontwikkeling, productie en het…
Het Fonds Podiumkunsten maakte de toekenningen voor de periode 2017-2020 bekend. Wat betekent dat voor de danssector? Pluriformiteit en ‘doorbloeding’. Terwijl iedereen met vakantie is, maakt het Fonds Podiumkunsten de subsidietoekenningen voor de podiumkunsten voor de periode 2017-2020 bekend. En het werd nog eens onderstreept: het fonds heeft te maken met een eerder ingezette budgetvermindering van dertig procent. Dat zou…
Het wil nog niet vlotten met de diversiteit in de Amsterdamse kunstwereld. Het Amsterdams Fonds voor de kunst, dat vandaag zijn subsidietoekenningen bekend maakte, wordt er een beetje moe van: “In de meeste disciplines merken de commissies op dat de culturele diversiteit van publiek, personeel en bestuur tegenvalt, evenals de inspanningen om daar verandering in te brengen. Buiten de gespecialiseerde organisaties waarvoor culturele diversiteit een core business is, zijn de ambities nog altijd niet groot, twee decennia cultuurbeleid op dit gebied ten spijt. Zijn de ambities er wel, dan lukt het organisaties niet altijd om er handen en voeten aan te geven. Er lijkt vaak sprake van een bepaald ongemak of ‘niet weten hoe’.”
Om dan maar met het goede nieuws te beginnen: Marmoucha groeit 398 procent ten opzichte van de vorige subsidieronde. De hoofdstedelijke producent en promotor van podiumkunsten op het gebied van Noord-Afrikaanse en Midden-Oosterse kunst en cultuur in Nederland werd in 2013 nog fors gekort, maar het Amsterdams Fonds voor de Kunst vond het werk van de afgelopen vier jaar zo goed, dat de subsidie dubbel en dwars is verdiend. In de nieuwe ronde toekenningen die op 1 augustus beken werd stijgen ze van 25.070 euro naar een ton, met de opmerking erbij dat ze wellicht niet zo ambitieus moeten zijn.
Drie dansers en drie dansproducties zijn genomineerd voor de Zwanen 2016. Op vrijdag 7 oktober laten Daphne Bunskoek en Art Rooijakkers in Maastricht tijdens het Openingsprogramma 2016 van de Nederlandse Dansdagen weten wie de winnaars zijn. Maar je kunt alvast een paar conclusies trekken uit het lijstje van genomineerden.
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
Tijdens het atelier The Relevance of Dance, georganiseerd door Dansmakers Amsterdam en het European Dance House Network, werd afgelopen weekend een antwoord gezocht op de vraag: Wat is de relevantie van de hedendaagse danskunst voor het publiek? Suzy Blok, algemeen directeur van Dansmakers Amsterdam, opent het atelier door te spreken over het verlangen van productiehuizen om dans meer naar het…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.