In de categorie kunstroof is dit de laagste vorm: een oude vouwfiets stelen voor de deur van een dure kunstbeurs. Pak dan dat overbodige navigatiesysteem uit die Porsche Cayenne, het Guccitasje dat achteloos op de balie is neergezet, of schuif die driedubbelverzekerde, met diamant ingelegde iPhone van dat koffietafeltje onder je krant en geniet buiten verder van je geweten.
Er zijn mensen die nachten in de rij liggen voor een kaartje. Het Berliner Ensemble is namelijk mythologisch groot. Zo groot als de Royal Shakespeare Company in Engeland, of La Comédie Française in Frankrijk. Monumenten voor cultuurgeschiedenis, gewijd aan één schrijver, zoals Brecht of Shakespeare, of aan een hele historie, zoals de Fransen dat gewend zijn. Wij Nederlanders hebben
Dit was een mogelijkheid, waaraan in eerste instantie niet zoveel mensen dachten. Ellen Walraven was immers na haar tropenjaren als directeur van het Amsterdamse debatcentrum De Balie toe aan wat meer inhoudelijk werk en rust aan haar hoofd, Dus vermoedden we dat ze nog wel een tijdje zou blijven zitten in
Hein Janssen (Volkskrant) schreef naar aanleiding van een paar voorstellingen met BN’ers in het gesubsidieerde circuit een column waarin hij stelde dat subsidie daar niet voor bedoeld was. De belangenvereniging voor acteurs vond dat reden genoeg voor een debat. We maakten er een filmpje bij. We hebben dat opgemaakt in storify, een mogelijkheid om tweets en andere socialmedia-berichten samen…
Kunstsubsidies kunnen beter worden afgeschaft als kunstenaars een groot publiek moeten bereiken. Want dan vervals je immers de markt. Logisch. Je kunt ook besluiten iedereen subsidie te geven. En dat klinkt vreemder dan
Op verzoek van het Amsterdamse debatcentrum De Balie schreef Parool- en Groene Amsterdammer-columnist Theodor Holman een toneelstuk over een gesprek tussen Anders Breivik en Geert Wilders. In een interview met Joost Niemöller van het opinieblog ‘De Dagelijkse Standaard’ legt de presentator en schrijver uit dat hij bewondering heeft voor Breiviks analyse van de situatie in Europa, die volgens hem ook…
Vandaag (vrijdag 24 september 2010) is in het Amsterdamse Debatcentrum De Balie de aftrap gegeven van de acties van de kunstwereld tegen de door het nieuwe kabinet van CDA en VVD, gedoogd door PVV voorgenomen bezuinigingen van 21% op de begroting van OC&W. Voor wie de berichten daarover nog niet heeft gevonden in de reguliere media: de sociale netwersite ’twitter’…
Kunstbezoekers opgelet: de gezamenlijke vakbonden en beroepsorganisaties in de cultuursector roepen vrijdag 24 september uit tot landelijke actiedag. Die dag kunt u als bezoeker dus geconfronteerd worden met sprekende muzakanten en dansers. Op de website ‘Stop de culturele kaalslag’ roepen tal van kunstenaarsorganisaties (van FNV Kiem tot de Art Directors Club) de Haagse opnderhandelaars op om af te zien van…
“Ik ben achtenvijftig.” Plompverloren onthult Saskia Lemming (Oda Spelbos) haar grootste geheim aan echtgenoot en uitgerangeerde volkszanger René Lemming (Peter Bolhuis). Hij trouwde twaalf jaar geleden met haar, in de veronderstelling dat ze een jonge blom was. Op zijn beurt laat hij weten dat hij ‘Jij bent het neusje van mijn zalm’, zijn nummer één hit, eigenlijk voor een andere vrouw heeft geschreven. De bom barst in realityshow ‘De Lemmings’. Of eigenlijk: op het podium in De Balie, waar Hadewich Minis, Peter Bolhuis, Oda Spelbos en Yorick Zwart meedoen aan Nachtgasten. Een drie uur durende improvisatie ‘jam-sessie’.
“Wij zijn kunstenaars. Acteren is een roeping. Niet iedereen begrijpt dat. Soms is het een eenzaam bestaan.” Begripvol, bijna moederlijk, spreekt Shelley Mitchell een groep Nederlandse acteurs toe in De Balie. De Amerikaanse actrice en oprichtster van The Actors Centre of San Francisco laat hen tijdens een driedaagse masterclass kennis maken met ‘method acting’. Niet doen alsof, maar één worden met je personage. Een manier van acteren die veel bekende acteurs een Oscar heeft opgeleverd. Denk aan Robert De Niro, Juilette Binoche, Al Pacino en Kate Winslet.
Onzichtbare krachten, omschreven als engelen, die via een Joodse vrouw tegen haar vrienden spreken ten tijde van de Holocaust in Hongarije. Een mysterieus en waargebeurd verhaal, door de Amerikaanse actrice Shelley Mitchell vertaald naar de ‘one-woman performance’ Talking with Angels. In Amerika een groot succes. Gisteren voor het eerst op de planken in Nederland.
Nederlands 
English (UK) 
Français