Het wordt een totaalervaring, alsof je even in een andere wereld bent. ‘Mirror Mirror’ van Conny Janssen Danst speelt zich af in een voormalige onderzeebootloods van de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM). Het publiek wordt er met een boot naartoe gebracht.
We zijn allemaal een beetje bang de controle te verliezen. Dus zijn we huiverig om ‘Europa’ leuk te vinden, schrikken we ons rot van de ongekende wereldmachten die in onze mobiele communicatieapparaten schuilen en vinden we de ov-chipkaart een onding, terwijl we iedere dag weer worden gemotiveerd om nieuwer, beter, hoger, meer, te willen.
In 2001, toen Rotterdam Culturele hoofdstad van Europa was, sloeg een aantal instellingen de handen ineen en hieruit werden in 2005 de Rotterdamse Operadagen geboren. Het streven is in de operahuisloze Maasstad toch vernieuwend muziektheater te programmeren, vaak op ongebruikelijke locaties. Dit jaar vindt de negende editie plaats, van 17 tot en met 25 mei, met als thema ‘broederschap’.
Dansen voor de ogen van 58 wereldleiders, en natuurlijk Obama himself. Als rode draad, als openingsact. Je zal die opdracht maar krijgen. Drie maanden werkte Conny Janssen Danst in het geheim aan deze missie. Tot maandag 24 maart het gebeurde.
Jong, veelbelovend talent onder choreografen verdient bescherming in deze tijden van bezuiniging. Dansgroep Conny Janssen Danst zet zich hiervoor in met het programma ‘Rotterdamse lente’. Behalve werk van Conny Janssen zelf zijn er choreografieën te zien van Dario Tortorelli en Loïc Perela.
De winnaars van de Dans Publieksprijs 2013 zijn bekend. Vrijdag 14 februari worden de prijzen, verdeeld over 7 categorieën, uitgereikt in het Haagse Theater aan het Spui. Naast winnaars Pascal Schut (Introdans) en Davide Cocchiara (The Red Piece) zijn dat choreografen Conny Jansen Danst voor de voorstelling ‘How Long is Now’ en Isabelle Beernaert voor de voorstelling ‘Red, Yellow & Blue’.
Een rauw eitje mag je op zijn Engels nog wel eten, maar voor vrijwel alles wat met stijl te maken heeft mag je het woord RAW niet meer gebruiken. Daarom moet de RAW Art Fair volgend jaar een nieuwe naam krijgen. Bronnen bij de organisatie van de Rotterdam Art Week Art Fair bevestigen dat hiermee mogelijk een slepende rechtszaak is voorkomen.
Art Rotterdam is de toonaangevende beurs op het gebied van hedendaagse kunst in Nederland. Dit jaar presenteerden maar liefst 96 galeries kunstwerken van nog veel meer kunstenaars. Daarbij opgeteld is op diezelfde beurs een afdeling videokunst te zien onder de noemer Art Rotterdam Projections, een afdeling betaalbare kunst bij WeLikeArt! en een afdeling waar maar liefst 92 kunstenaars stonden die in 2012 gehonoreerd waren met een startstipendium van het Mondriaan Fonds. De Van Nelle fabriek barstte ervan uit zijn voegen.
Het was donderdag 30 januari bal in Rotterdam. Op het Gemeentelijk Cultuurcongres waren een paar honderd ambtenaren, lokale politici en kunstinstellingen bijeen om te praten over waar ze elkaar konden helpen. Het moest een positieve dag worden. Er was al lang genoeg geklaagd en ruzie gemaakt: blik vooruit, hoopvol de toekomst in. Ook al moet het ergste nog komen.
De bezuinigingen op cultuur zijn inmiddels opgelopen tot 450 miljoen euro. De Tweede Kamer besloot eerder tot kortingen van 200 miljoen. Het snijden in het gemeentebudget door diezelfde Tweede Kamer leidt nu tot een verdere bezuiniging van 250 miljoen euro. Dit becijfert onderzoeksbureau Berenschot in een rapport dat op donderdag 30 januari in Rotterdam wordt gepresenteerd.
9000 Euro was tien jaar geleden het bedrag waarmee Qissa van de Indiase regisseur Anup Singh uit de startblokken werd geholpen. Dat geld kwam van het aan het International Film Festival Rotterdam (IFFR) gelieerde Hubert Bals Fonds (HBF), dat nu al 25 jaar filmmakers in ontwikkelingslanden steunt. Gisteravond opende Qissa de 43e editie van het Rotterdamse festival. De havenstad is daarmee
tien dagen lang wereldhoofdstad voor de onafhankelijke film, zoals zakelijk directeur Janneke Starink bij de opening in de Doelen stelde.
Een gala moet feestelijk zijn. Dus was het Balletgala van Stichting Dansersfonds ’79 feestelijk. Maandag 20 januari 2014 vond het 17e gala van het fonds plaats in het DeLaMar theater in Amsterdam, het glamourbolwerk van Joop van den Ende.
Een paar tips voor een succesvol gala.
Het komt door Facebook. Zegt Ton van de Langkruis, artistiek directeur van schrijversfestival Writers Unlimited: “Je kunt niet langer die anonieme figuur zijn die de wereld met hermetische teksten bestookt vanuit een afgesloten zolderkamer. De markt is er niet meer naar. Je belangrijkste communicatiemiddel is facebook. Daar moet je open staan voor vragen, je communiceert met je lezers. We zijn weer terug op het dorpsplein waar ooit de eerste verhalen verteld werden.”
Ze zaten er verschrikkelijk mee in hun maag. Daar in Rotterdam, bij De Doelen. Want ‘hun’ Valery Gergiev, oud chef van het lokale orkest en naamgever van het prestigieuze festival dat soms in september wordt gehouden, houdt niet van homo’s. Althans, dat geloofden wij allemaa
Erwin Olaf heeft iets met behang. De kunstfotograaf, bekend van zijn verstilde en onheilszwangere composities, vindt wat er op een muur zit minstens zo belangrijk als wat er zich voor die muur afspeelt. Het Nieuwe Instituut heeft dat idee nu mooi weten te combineren in een tentoonstelling die zowel de decors van Erwin Olaf’s beroemdste werken laat zien, als een paar behangontwerpen uit de kokers van grote kunstenaars.
Ook vanavond wordt er weer volop geprotesteerd bij een concert onder leiding van Valery Gergiev, ditmaal in het Londense Barbican. Een groot deel van de demonstranten verlangt dat het orkest zich nadrukkelijk distantieert van de Russische sterdirigent en zich openlijk uitspreekt tegen de homowetgeving in Rusland.
Nog voordat ze afstudeerde aan de mime-opleiding zwoer Boukje Schweigman de taal af. Ze werkte in haar voorstellingen een woordloze filosofie uit. Het mysterie van het leven zoekt ze. Hoe weids en ongrijpbaar haar uitgangspunten ook zijn, haar voorstellingen geven het publiek de meest directe, nabije, aan de huid voelbare sensatie mee die in een theater denkbaar is.
De Amsterdamse Stadsschouwburg is op zoek naar een bedrijfsleider voor het restaurant. Gebeurt vaker, maar dit keer is het wel nieuws. De Amsterdamse Stadsschouwburg heeft namelijk een plek terug te veroveren. Op het restaurant. Toen dat restaurant openging, een paar jaar geleden na een ingrijpende verbouwing van het 19e eeuwse pand aan het Leidseplein, was de stadsschouwburg opeens soort van onvindbaar geworden.
Tijdens de 16e editie van de Nederlandse Dansdagen zijn diverse dansprijzen uitgereikt: de Prijs Nederlandse Dansdagen 2013, de Zwanen en de Dioraphte Dansprijs. Respectievelijke winnaars zijn choreograaf Giulio D’Anna, danser Medhi Walerski, Club Guy & Roni voor Midnight Rising, danseres Bonnie Doets van Scapino Ballet Rotterdam en Keren Levi met The Dry Piece.
Welke idioot dat nou kon bedenken, vroeg een van de aanwezigen zich af: dat je elektrische schakelingen kunt maken door het DNA van een alg te combineren met dat van een hamster? Zomaar een vraag die opkomt wanneer je rondloopt over de expositie Biodesign, die vanaf 27 september t/m 5 januari (2014) in Rotterdam is te zien. En dan is…
“Dat klinkt anders. Een beetje verdrietig.”
Ik heb net F, B, D♯ en G♯ gespeeld. Beter bekend als het Tristan-akkoord. Maar dan op gitaar. Mijn publiek bestaat uit vijftien kleuters.
In een brief aan Franz Liszt benadrukt Wagner in 1852 dat de zee in zijn Der fliegende Holländer zo realistisch mogelijk getoond moet worden, vol gewelddadige golven. Honderdzestig jaar later neemt Yannick Nézet-Séguin dat advies in havenstad Rotterdam zeer ter harte. Niets aan deze Holländer kabbelt, vanaf de eerste noten stormt het, culminerend in een derde akte op orkaankracht, met een hoofdrol voor het koor van De Nederlandse Opera.
Volgens NRC Handelsblad werden de bezuinigingen op cultuur voor ‘slechts’ 11 theaterinstellingen fataal. Zij gaan hierbij uit van groepen die zichzelf daadwerkelijk opgeheven hebben. In hun overzicht zien zij echter de gezelschappen die zich vrijwillig hebben opgeheven door te fuseren met een ander gezelschap over het hoofd. Daarnaast zijn er een aantal instellingen die zichzelf al voor de nieuwe ronde hebben opgeheven, omdat al duidelijk was dat ze geen geld zouden krijgen. Rekenen we die wel mee, komen we op zeker 34 gezelschappen. Dat is nu al 25% van het aanbod van vóór de bezuinigingen.
Piet Oudolf, de Nederlandse tuinkunstenaar die het aanzien van New York veranderde, is in Nederland vooral bekend als veredelde plantenboekenschrijver. Na vele grote steden wereldwijd is Rotterdam de eerste stad in Nederland die een plantsoen heeft laten inrichten door de nu 69-jarige ontwerper. En meteen wordt duidelijk wat we al die jaren zo gemist hebben in ons ‘openbaar groen’. Volkomen terecht dus, dat Oudolf in november de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs krijgt uitgereikt.
Armando Navarro (Argentinië, 1930 – Amsterdam 2013), voormalig artistiek leider van Scapino Ballet, is afgelopen zondag overleden. Samen met zijn echtgenote Marian Sarstädt vormde Navarro een van Nederlands bekendste danskoppels, naast Han Ebbelaar en Alexandra Radius (Het Nationale Ballet) en Jiří Kylián en Sabine Kupferberg (Nederlands Dans Theater).
Nederlands 
English (UK) 
Français