Haar volle dijen kletsen tegen elkaar. Ze schudt met haar ontblote armen en kijkt grijnzend naar de trillende huid op haar bovenarmen. Ze stampt woest over de speelvloer van Theater Kikker, terwijl haar forse lijf – gekleed in een klein nietsverhullend zwart jurkje – nadrukkelijk aan alle kanten vrolijk meestuitert. Je moet maar durven. In haar one woman show ‘Gina’ gaat de Zwitserse theatermaker Eugénie Rebetez aan alle gêne voorbij. In de huid van Gina toont Rebetez haar eigen hunkering naar het sterrendom, met veel zelfspot en absurdistische humor. Een eigenzinnige mengelmoes van mime, stand up comedy, kleinkunst en hedendaagse dans.
Gina is een loser die dagdroomt over hoe het is om een diva te zijn. Met een kinderlijk enthousiasme kijkt ze naar zichzelf. Gina verwondert zich over haar volslanke lichaam en ontdekt bij toeval een talent voor fysieke transformatie. Ze verliest zich in fantasiewerelden. Rebetez toont dit in korte sketches met een aantal kleine, bijna achteloze handelingen. Zo rekt ze zich uit en plukt aan haar witte, glimmende vestje. Ze piept. Haar vest zakt af totdat het om haar heupen hangt. Ze zakt iets door de knieën, trekt haar schouders een beetje op, steekt haar nek uit en haar kont naar achteren. En met een stalen gezicht loopt ze kakelend verder – plotseling als idiote kip.
Soms ontwaakt in de onzekere Gina plotseling de trotste, zingende ‘Fat Swiss Diva’ Gina, die in een aantal virtuoze shownummers sensueel over het podium struint. Maar net als het dagdromen neemt Rebetez óók deze sterallures in de zeik. In een surreële, donkere scène lijken er lichtjes in Gina’s mond te vliegen, alsof ze de sterren opvreet. Ook haar zang, strakke balletpassen en sierlijke handgebaren worden na een serieus begin telkens tot groteske proporties opgeblazen. Al gauw tolt de diva gierend om haar as, om daarna heerlijk lomp ter aarde te storten. Haar witte vlees smakt op de zwarte balletvloer, alsof je een biefstuk op het aanrecht smijt.
Rebetez is een fascinerende performer, met een lichaamsbeheersing die een grondige danstraining verraadt. Ze valt moeiteloos in een spagaat, wandelt ondersteboven in een brug op handen en voeten over het podium, en beschikt over een messcherpe timing en expressieve mimiek. Daarnaast speelt ze net zo gemakkelijk trompet of zingt een zwoel Edith Piaf-achtig nachtclubliedje.
Toch is het meest indrukwekkende aan deze voorstelling de concentratie. Je voelt hoe Rebetez voortdurend publieksreacties aftast en zich daardoor nooit verliest in geschmier. ‘Gina’ toont een vrouw die méér wil zijn, maar daar tegelijkertijd ook vrede heeft met wie ze is. Rebetez maakt dit vervreemdende contrast geloofwaardig, hilarisch en ontroerend.
Daniel Bertina (www.danielbertina.nl)
Eugénie Rebetez: ‘Gina’. Gezien: Theater Kikker, vrijdag 22 april. Nog te zien: zaterdag 23 april.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Reacties zijn gesloten.