Wij van cultuurpers denken genuanceerd over recenseren. Ooit toen er alleen nog maar kranten waren, waren recensies redelijk unieke stukjes tekst van mensen die door de krant waren aangewezen om De Mening te verkondigen aan de zoveelhonderdduizend lezers. Inmiddels zijn die zoveelhonderdduizend lezers zelf krant geworden, en zijn er ook ongeveer zoveel recensenten bij gekomen.
De vraag waar het vannacht uiteindelijk over ging was: wat is de waarde van een recensent als je van tevoren al weet wat zijn kennis is. en dus: moet je steeds naar dezelfde recensent terug voor je duiding, of ga je per plaat, per voorstelling, per concert of tentoonstelling.
Lees hier de twitterdiscussie.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
