Marijn (NRC/Theaterkrant) en Wijbrand (Cultuurpers) verschillen nogal eens van mening en dat is aanleiding voor weer een stevige podcast over hoe je professioneel naar theater kunt kijken. Dit keer had Wijbrand zich opgewonden over het feit dat stand-up filosofe Laura van Dolron een stuk speelde voor steeds twee genodigden, professionals meestal, en dat die dan hele krantenpagina’s volschreven over dat unieke gebeuren, terwijl zo weinig mensen het zelf mee kunnen maken. Wijbrand voelde zich ook buitengesloten.
Laura weet een en ander aardig uit te leggen, en dan blijken Marijn en Wijbrand het eigenlijk toch aardig eens dat zoiets gewoon kan: een voorstelling try-outen voor twee, en dat er mischien wel helemaal niet zoveel verschil is met een voorstelling voor een volle zaal. En dat ze Emilio Guzman speciaal vanwege zijn natte ogen naast Hein Janssen had gezet.
Kunnen ze dan nergens ruzie over krijgen? Niet echt, blijkt.
Red light
Het andere item gaat over Red Light, waarvan alleen Wijbrand één aflevering heeft gezien. Maar het gaat ook niet direct over de serie van Esther Gerritsen, Halina Reijn en Carice van Houten, als wel over de vraag of je kunt worden afgerekend op de inhoud, wanneer je zelf stelt dat je – op basis van research – een zo volledig mogelijk beeld van je onderwerp (dit keer de ereld van de sekswerkers) schetst.
Opnieuw weet Laura van Dolron de heren weer alle hoeken van de kamer te tonen, en is aan het eind iedereen gelukkig. We hebben nog niet gehuild, maar dat komt vast wel, in één van de volgende afleveringen.
