Een nachtwandeling waarbij het nu eens niet gaat om met elkaar te praten, of de spieren te trainen, maar om heel goed te beseffen waar je bent. Mindfulness als theaterervaring dus, en als al het coronagesternte tegen ons blijft, het enige onderdeel van het Holland Festival dat live door kan gaan wegens voldoende afstand en buiten. Zo erg hoeft het hopelijk niet te worden, met de editie van 2021, nummer 74 alweer. Er staan 39 live programmaonderdelen klaar voor juni, en daar moet je bij willen zijn. Live, omdat het evenementen zijn die je maar zelden ziet.
Slow Burners, noemt Jochem Valkenburg, muziekprogrammeur, het aanbod van het Holland Festival: ‘Voorstellingen die je op het eerste gezicht misschien helemaal niet snapt, maar die in je hoofd blijven zitten tot – soms maanden later – het kwartje valt.’ Ik kan dat uit ervaring beamen, al valt het kwartje vaak vrij vroeg. Dat is wat kunst vermag en daar snakken we allemaal naar. Al zijn we cultureel zo uitgehongerd dat een uurtje Snollebollekes live voor sommigen ook als water in de Sahara voelt.
Duidelijkheid
Emily Ansenk, met ingang van corona directeur van het meest prestigieuze podiumkunstenfestival van Nederland, hoopt wel op duidelijkheid van de overheid. Het programma van dit jaar is immers schaalbaar, niet te missen van schoonheid en zo coronaproof als theater maar kan zijn. En dat is heel coronaproof. ‘Het gaat niet om duizenden mensen op een plein, maar om theaterbezoekers die in veel kleinere getale komen. In zalen waar alles is gericht op veiligheid.’
Ryuichi Sakomoto en Giselle Vienne zijn dit jaar associate artist van het festival, en ook al zal eerstgenoemde wegens ernstige gezondheidsproblemen niet live van de partij zijn, ze hebben samen met de artistieke breinen Annemieke Keurentjes en Jochem Valkenburg iets moois voor elkaar gekregen. Verwacht verstilling waar grootsheid gewoon was, en grootsheid waar het mogelijk is. Zoals de opera Time in de Gashouder van de Westergasfabriek. Met schaalbaar publiek.
Soft Valkyrie
Of deze: Wagner als podcast. De zang gefluisterd, de decors beschreven, de muziek verstild als een piano, dus allemaal perfect voor de intieme ervaring die een podcast biedt. Iets om je nu al op te verheugen, die Soft Valkyrie. Net als die voorstelling Giselle Vienne nog eens benadrukt hoe essentieel live feestjes zijn.
Het kleine, schaalbare Holland Festival heeft ook aandacht voor Nederlands talent. Dit jaar zijn Bogaert&Vanderschoot te gast, en hun werk – vaak ongemakkelijk maar onweerstaanbaar, schuurt nauw aan tegen dat van associate artist Vienne.
Waar ik het meest naar uitkijk, behalve die voorstellingen, en het live gevoel? The Sheep Song, van FC Bergman. En natuurlijk de vertoning van Merry Christmas, Mr Lawrence op groot doek. Met twee van mijn idolen. Bowie en Sakomoto. Maar dat is logisch.
Het persbericht van het Holland Festival vind je hier, en het programma is online. Kaartverkoop vanaf half mei.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
