Free lance kunstjournalist Leidsch Dagblad. Tot juni 2012 medewerker Marketing en PR bij het LAKtheater in Leiden.
De Amsterdamse versie van het Moving Futures festival 2017 is begonnen. Vier dagen lang tonen jonge dansmakers alle kanten van hun creativiteit. Ik maakte een kosmische reis mee met (SHIFT), werd vrolijk van Third Culture Kid van Joseph Simons en zag de spanning een beetje inzakken door een piano aan het eind van Your Mother at my Door van Timothy and…
‘Veel mensen vinden hedendaagse dans moeilijk. Vooral voorstellingen van jonge makers die experimenteren en nieuwe wegen zoeken. Op het Moving Futures festival kan iedereen ontdekken hoe dans je kan raken. We doen dit niet alleen door goede voorstellingen van jonge makers te laten zien. We bieden ook activiteiten eromheen, contextprogramma’s. Daarmee geven we het publiek handvatten om een verbinding te leggen met…
Voor de dood ga je instinctief op de vlucht, maar in ‘Have I been here before’ haalt choreografe Marie Goeminne de dood juist dichtbij. Niet bedreigend, wel dicht op je huid en hand in hand met het leven. Ze toont dood en leven in een intieme verstrengeling. Drie danseressen gaan geconcentreerd en kwetsbaar op in een stroom, waarin leven ontstaat,…
De voorstelling Holy F opent met een auditie. Twee jonge vrouwen presenteren zich aan een regisseur – een man. Ze spreken hun zinnetjes onberispelijk simultaan uit, met het lieve toontje dat mannen graag horen. Hun verwarring groeit. Snappen ze wel wat de regisseur van hen wil? Kunnen ze de rol die ze ambiëren wel aan? Een sterke vrouw spelen: is…
Een prachtige voorstelling vol hilariteit, spanning en lichtheid, maar die me toch met een droevig gevoel de wereld instuurt. Het lijkt of de vier vrouwen in D3US/X\M4CHIN4 van choreograaf/regisseur Fernando Belfiore zich in het land van de oneindige mogelijkheden bevinden. Alles kunnen ze. Willen ze ook alles? Zijn ze nog zichzelf als ze alles kunnen? Hoe voelt het als de aarde…
Onlangs heeft Lidy Blijdorp (* 1986) de cello van de bekende cellist Anner Bijlsma (* 1934) overgenomen. Het was zijn wens dat het instrument in het vervolg door haar bespeeld zou worden. Via het Nederlands Muziekinstrumenten Fonds (NMF) kwam het instrument bij haar terecht. De maker van deze cello is niet bekend. Wel staat vast dat hij afkomstig is uit…
Al bij binnenkomst in het Ketelhuis van de Amsterdamse Westergasfabriek neemt een donker dreunende toon je op in de mistige, ietwat onheilspellende sfeer van ‘Until the Lions’ van Akram Khan Company. Een enorme schijf uit een boomstam, met grillige jaarringen en barsten, zal het toneel worden van een mythische strijd. Inzet is het menselijk lichaam: zwak, sterk, mannelijk, vrouwelijk. Grenzen zullen sneuvelen.
Maarten Baanders zag een opera die een eiland bleef. Een allesweter was Athanasius Kircher (1602 – 1680). Geen enkel verschijnsel in het universum kon zich aan zijn onderzoeksdrift onttrekken. Een universeel geleerde was hij, maar ook een fantast. Vandaar dat hij niet meetelt in de wetenschap. Maar voor een groteske opera kun je je bijna geen aantrekkelijker hoofdpersoon voorstellen. Louis…
Geen acteur te zien in de zaal van Theater de Veste in Delft. Alleen een huis met muren en dak van doorzichtig doek. Daar kunnen dertig mensen in. Op de wanden van de zaal daaromheen trekken geprojecteerde beelden in wervelende vaart voorbij. Dat is fascinerend: gewoonlijk, als je in een huisje zit, sluiten de muren je af van de omgeving, maar deze keer geven ze juist uitzicht op een wereld zo groot en prachtig als je nooit meemaakt in het gewone leven.
Vanaf scène 1 neemt ‘Sketches/Notebook’ van Meg Stuart en haar groep Damaged Goods het publiek op in een overvloed aan belevenissen. Vooroverbuigen en snelle draaibewegingen maken. Met een lamp zwaaien en enkele medeperformers in een lichtkring zetten. Figuren maken met je handen. Stenen op de vloer leggen en er aandachtig omheen lopen. Uit rijk gevulde kledingrekken kiezen om een kleurige, bizarre creatie van jezelf te maken. Een muur rond jezelf optrekken en dan kijken wat de ander ermee doet: nadoen, verplaatsen, afbreken, oplossen in de ruimte. Spelen met lichtbundels en touw. Rondrennen. Springen op de plaats. Wild roffelen op en drumstel. Lang aanhoudende muzikale motieven.
Van choreografe Meg Stuart is al vaker werk in het Holland Festival te zien geweest: ‘Alibi’ (2002) en ‘Forgeries, Love and Other Matters’ (2004). Dit jaar verrast ‘Sketches/Notebook’, omdat het werk speelser en lichter is dan haar eerdere werk.
Moeders en dochters: bestaat er een inniger band? Hun levens liggen in elkaars verlengde. Moeder trekt het spoor dat haar dochter later ook zal bewandelen. Ze is een vriendin, op wie altijd kan worden teruggevallen. Maar onderhuids woedt een verstikkende machtsstrijd, waarin ze elkaar vasthouden en belagen. Jaloezie en concurrentie knagen aan de huiselijke idylle. Ontsnappen kan niet. Het is een…
Nog nooit heeft het Holland Festival zich zo midden in de samenleving geplaatst als nu. Het programma voor 2016 is doortrokken van de turbulente tijd waarin we leven. Nederland is dit voorjaar voorzitter van de Europese Unie. Artistiek directeur Ruth Mackenzie heeft dit feit onomwonden aangegrepen om ‘Europa’ een ruime plaats in de programmering te geven. Bij de presentatie van…
Wie naar een dansvoorstelling gaat, wil genieten van mooie bewegingen, expressie, bewegingscompositie en een fraai toneelbeeld, verpakt in muziek of een soundscape. Maar er is iets, waar altijd aan wordt voorbijgegaan: het geluid van de dans zelf. Danseres en choreografe Eline van Ark ontdekte dat dit vergeten aspect een grote rijkdom en een subtiele zeggingskracht in zich draagt. Het geluid…
‘We zijn al bezig met de restauratie van museum Het Schip. Maar er is nog veel voor nodig om de financiering rond te krijgen. Dat is wel iets waar je nachtmerries van zou kunnen krijgen.’ Museumdirecteur Ton Heijdra van Museum Het Schip straalt geen stress uit bij deze woorden. Hij en de zijn medewerkers worden door idealisme gedreven. De gemeente Amsterdam…
Twee choreografen die onderzoeken hoe een danser en het oog van het publiek op elkaar inwerken. Dansmakers die rammelen aan de gangbare ideeën over identiteit en seksualiteit. Kunstenaars die ons confronteren met de dromen over perfectie en glamour waar reclame en marketing ons mee opschepen. Het beroemde Cullberg Ballet maakte een opvallende keuze door choreografieën uit te voeren van de…
De massaliteit heeft iets verpletterends. Choreografen Emio Greco en Pieter C. Scholten hebben in Extremalism de dansers van het Ballet National de Marseille en van ICK Amsterdam op het toneel gebracht, dertig in totaal. Een enorm ‘corps de ballet’. Greco en Scholten en de dansers wortelen in het klassieke ballet, maar ontworstelen zich er ook aan. Het klassieke voetenwerk met…
Het is een feest om M.U.R.S. binnen te stappen. Dit is de smart city, de stad van onze nabije toekomst. Communicatie-electronica en fun regeren. Het heeft veel weg van een een kermis of een enorme disco. Opzwepende stemmen verwelkomen je. Je dwarrelt met de massa mee naar binnen. Iedereen doet mee. Je telefoon heeft contact. Cheerleaders staan op een podium,…
De enige die echt herdenkt in Jan Wolkers’ roman ‘De perzik van onsterfelijkheid’ is oud-verzetsstrijder Ben Ruwiel. Op 5 mei 1980 werd in Amsterdam de intocht van de Canadezen van 35 jaar daarvoor feestelijk overgedaan. De drukte, niet ver van waar Ben woont, vervult hem met walging. Het is onecht. De mensen, ingepakt door de welvaartmaatschappij, hebben geen benul van…
Kijken met je oren Is dit een voorstelling om naar te kijken of om naar te luisteren? Deze vraag kan in je opkomen bij ‘Clubbing’ van choreografe Keren Levi en musicus Tom Parkinson. Zijn de dansbewegingen de hoofdzaak of de geluiden die de club van zes vrouwen voortbrengt? Een danseres/performer opent een koffer en richt een ‘geluidenkeuken’ in. [Tweet “Een…
Homerus’ heldenepos Odyssee vertelt over de reis van Odysseus naar huis. Eeuwenlang heeft het verhaal over de wereld gezworven. Het waren telkens weer andere mensen die het hoorden of lazen. Het verhaal kreeg nieuwe kleuren, accenten, interpretaties, die Homerus niet had kunnen bedenken. En nu is er My Private Odyssey van Club Guy & Roni en tanzmainz. Deze dans- en…
Er komt weer een Bambierambam. Om de paar jaar nemen de twee kernleden van theatergroep Bambie (Jochem Stavenuiter en Paul van der Laan) met gastacteurs voor enkele dagen hun intrek in een theater in Nederland om enkele oude voorstellingen opnieuw te spelen.
Dik een maand vroeger dan anders presenteert het Holland Festival dit seizoen zijn nieuwe programma. Daar is alle reden voor. Met het aantreden van Ruth Mackenzie als artistiek directeur waait er een frisse wind door het festival. Annet Lekkerkerker vertelt over de veranderingen in onderstaande video. De presentatie van de brochure – dankzij een nieuwe vormgeving eindelijk leesbaar – toont…
,,Ik leg ongemak in mijn kunstwerken. Dat gevoel krijg ik als ik door de stad loop en al die grote gebouwen zie. De postmoderne architectuur met zijn megalomane mentaliteit, en het verval daarvan, die bedrukken me.” Van 29 november tot 4 januari is beeldend kunstenaar Peter Zuur een van de exposanten in de Pulchri Grafiek-Biënnale, Den Haag. Vooral zijn werken…
Eerste verhaal. Een naakte koning kruipt aan de voeten van een vrouw. Ze is veel groter dan hij, een godin. Hoog boven hem houdt ze een tros druiven in haar hand. Honger heeft hij! Hij wil die druiven, allemaal. Zijn lijf is kwetsbaar. Het lijkt te rillen in de buitenlucht. Maar als het om het begeerde voedsel gaat, haalt hij…
Eerder kon ze in een voorstelling hartverscheurend doordenken over liefde, verliefdheid en liefdesverdriet. Nu gaat haar voorstelling over liefde in de breedst denkbare betekenis. Eerder maakte ze theater waarin ze worstelde met vragen. Nu laat ze die worsteling veel minder zien en deelt ze de antwoorden die ze gevonden heeft met het publiek. Eerder kon ze nog wel eens beweren…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.