‘Afgelopen (Stille, red.) zaterdag waagden we het weer eens om bij vrienden te gaan eten, mijn man en ik. We waren het zat om het alleen maar over Corona te hebben. Toen hebben we afgesproken om een muziekavond te houden. We werken allemaal in de klassieke muziek, maar spraken af om juist géén klassieke muziek te luisteren. Het werd een…
Johann Sebastian Bach en Kate Moore in één concertprogramma. Met deze keuze voor de vijfde aflevering van haar serie ‘Cello 020’ overtreft celliste Lidy Blijdorp zichzelf opnieuw in originaliteit. En het effect van deze keuze is fenomenaal. Versterkte wisselwerking Niet alleen brengt ze werk van twee totaal verschillende componisten bij elkaar, ze versterkt de wisselwerking nog eens extra door hun…
Een tip voor goede vrijdag. Altvioliste Saskia Meijs maakte eerst de nodige kilometers in de ‘klassieke’ klassieke muziekwereld. Ze besloot eruit te stappen en op zoek te gaan naar een wat minder van formaliteiten en conventies vergeven beroepspraktijk. Solo en met haar groep de Barockpuppies onderneemt ze inmiddels de leukste zaken, op prachtige lokaties, zoals Frankendael en het Concertgemaal. Gezegend…
Het door Pierre Audi in 2016 geïnitieerde Opera Forward Festival bevraagt de toekomst van muziektheater. Het 13-daagse festival biedt (jonge) makers en zangers een kans nieuwe wegen te onderzoeken. Voor de tweede editie regisseerde Audi zelf And You Must Suffer, een muziektheatrale versie van Bachs Johannes-Passion. Deze productie van Muziektheater Transparant en het oudemuziekensemble B’Roque beleefde dinsdag 28 maart zijn…
Saai hoor, al die films, reclames en youtube-filmpjes waarin altijd maar weer naar dezelfde (achtergrond)muziek gegrepen wordt. Bij een verstilde scène of zielige docu krijgt de kijker Pärt voorgeschoteld. Spannend klinkt zo, en als het noodlot toeslaat hoor je dit. Gewoontedieren Ach, ook film-docu-& TV-makers zijn net gewone mensen en grijpen graag naar hetzelfde. Dommage! Want er is zoveel meer…
Iedere ochtend staat Maarten Mostert, geestelijk vader en artistiek directeur van de Cello Biënnale Amsterdam, om half acht sinaasappeltjes uit te persen in het Muziekgebouw aan ‘t IJ. De vroege vogels onder de celloliefhebbers stromen dan massaal naar the place to be voor een gratis croissantje met jus d’orange, gevolgd door een topuitvoering van een van de zes Cellosuites van Bach in de serie Bach…
Onlangs heeft Lidy Blijdorp (* 1986) de cello van de bekende cellist Anner Bijlsma (* 1934) overgenomen. Het was zijn wens dat het instrument in het vervolg door haar bespeeld zou worden. Via het Nederlands Muziekinstrumenten Fonds (NMF) kwam het instrument bij haar terecht. De maker van deze cello is niet bekend. Wel staat vast dat hij afkomstig is uit…
Voor Theatre of the World, zijn vijfde avondvullende opera, liet Louis Andriessen (1939) zich inspireren door de Jezuïtische wetenschapper Athanasius Kircher (1601-1680). Hij was de laatste renaissance-man, iemand die alles kon en alles wist. Kircher schreef boeken vol over de meest uiteenlopende onderwerpen, van de betekenis van hiëroglyfen tot vulkanologie en muziekinstrumenten aan toe. Hij ontwierp zelfs een kattenpiano, vanuit de gedachte dat elke kat op een andere toonhoogte gilt als je op zijn staart trapt. Na zijn dood raakte Kircher als charlatan in diskrediet.
Onbruikbaar voor de wetenschap vormt hij echter gefundenes Fressen voor een componist als Andriessen, die graag de grenzen opzoekt tussen realiteit en fictie. Zijn opera Writing to Vermeer (1999) is gebaseerd op fictieve brieven aan de Delftse schilder; Rosa, a Horse Drama (1994) gaat over de moord op een componist, die onderdeel zou vormen van een samenzwering tegen de muziek.
‘Zo, die hangt weer’, zou de alt Aafje Heynis volgens de overlevering hebben uitgeroepen na een uitvoering van de Matthäus Passion van Bach. De uitspraak is waarschijnlijk apocrief en wordt ook wel toegeschreven aan de sopraan Jo Vincent, maar past uitstekend bij haar typisch Hollandse nuchterheid.* Die stond haaks op haar doorleefde uitvoeringen van zeer uiteenlopende muziek. In 1983 stopte ze tot…
Welke titels schieten je te binnen bij de naam Arvo Pärt? Sonatine opus 1; Symfonie nr. 1; Perpetuum mobile, of Fratres; Für Alina; Spiegel im Spiegel? Ik gok op de tweede reeks, want met dit soort stukken veroverde Pärt eind twintigste eeuw de wereld. Het publiek stroomde in drommen toe om zich onder te dompelen in zijn welluidende klankwereld, maar…
Na een uur keek ik op mijn horloge – er bleken amper 10 minuten verstreken. Op papier zag het programma Baroque Revisited van Solistenensemble Kaleidoskop in het Muziekgebouw aan ’t IJ op 18 juni er spannend uit. Werken van componisten uit de Barok worden door de Duitse componiste Sarah Nemtsov (1980) tot één geheel gesmeed, verweven met moderne klanken en…
Gisteravond werd de vijftigste editie van het Orgelfestival in Haarlem opgeluisterd met een concert in de Grote of St. Bavo-kerk door de organisten Ton Koopman en Olivier Latry. Ook werd het lijvige boek The Haarlem Essays gepresenteerd, waarin de Werdegang van het in 1951 opgerichte improvisatieconcours gedetailleerd uit de doeken wordt gedaan. De sfeer in de uitverkochte kerk was opperbest.
Met talent alleen kom je er niet. Je moet ook een beetje geluk hebben. Dat geluk overkwam Alain Platel inmiddels zo vaak dat je bijna gaat twijfelen aan je eigen goddeloosheid. Maar toch. Wie niet alleen een componist als Fabrizio Cassol tot zijn vrienden mag rekenen, maar ook het zangwonder Serge Kakudji een kans heeft gegeven, verdient wel een beetje geluk. Wat het drietal nu met 13 muzikanten uit Kinshasa voor elkaar heeft gekregen is ronduit revolutionair. En een doodsklap voor wie gelooft dat noord en zuid elkaar nooit echt kunnen ontmoeten. Ik maakte hem maandag 16 juni mee. En hij dreunt nog na.
Het hoofdpersonage van Bachs Johannes Passion? Jezus natuurlijk. Mis. Het is de verteller, de evangelist, zeker in de prachtige enscenering van Dale Duesing, zeker wanneer vertolkt door Robert Burt. Waar bij gewone uitvoeringen van de Johannes de recitatieven van de evangelist vooral de aria’s en koorpassages onderbreken, vormen ze hier de dramatische kern. We zien echt de passie van Johannes.
Holland Festival
Maria is gearresteerd bij een demonstratie en in een cel gegooid naast een heroïneverslaafde, terwijl haar zus Martha zojuist een opvang voor daklozen is begonnen. En Lazarus, ja, Jezus brengt ook hier hem weer tot leven, met ronduit adembenemende klanken. En dan zijn we nog niet eens halverwege.
Met een heus gala presenteert de Reisopera 2.0 zichzelf. En ontdoet gelijk het gala van het stoffige imago. Met dank aan het Nederlands Blazers Ensemble.
Ik ben geen kenner van de uitvoeringspraktijk van Bachs Johannes Passion en ken dat andere stuk, de Mattaheus Passion, vooral van een paar tv-fragmenten en verregaande bewerkingen zoals die bij Platels Pitié. Verwacht van mij dus geen oordeel over hoe goed de versie was, die op 5 april 2011 in het Concertgebouw te zien en te horen was, in verhouding…
Onder liefhebbers van de muziek van leeftijdgenoten Johann Sebastian Bach (1685-1750) en George Frederic Handel (1685-1759) is het gekissebis goed vergelijkbaar met dat tussen de aanhangers van Beatles en Rolling Stones. Bach is klassiek, Handel populistisch, Bach schreef verheven muziek, Handel platvloerse , Bach was (zijn Matthäus Passion uitgezonderd) beknopt in zijn muzikale statements, Handel emmerde oeverloos door. En zo…
Soms zijn we zelf niet bij een concert of voorstelling, maar is er een toeschouwer die in meer dan een paar zinnen een mooie of kritische beschouwing wijdt aan een voorstelling. Die stukken mag u inzenden, en als ze goed genoeg worden bevonden, plaatsen wij ze door op De Dodo. Met onze hartelijke dank, natuurlijk. Mail uw stukken naar: dedodo@cultureelpersbureau.nl…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.