Eind deze maand komt Toneelgroep Maastricht met ‘Eyes wide shut’. Het toneelstuk is een bewerking van de gelijknamige film van Stanley Kubrick. Die werd op zijn beurt geïnspireerd door ‘Droomnovelle’ van Arthur Schnitzler. Het boek verscheen negentig jaar geleden en zorgde voor een boel ophef. Seksuele lading In de loop der jaren zijn heel wat literatuurstudies aan Droomnovelle gewijd. Maar wat heeft…
Ze zijn het helemaal met ons eens, de werkgevers in de podiumkunstsector. Deze gezelschaps- en theaterdirecteuren en andere beheerders van slinkende kassen, verzameld in de Nederlandse Associatie van Podiumkunsten (NAPK), sturen vandaag een brief rond, waarin ze de Tweede Kamer oproepen het systeem van subsidies te herzien. Nu valt immers de middenklasse tussen wal en schip. Is vaker gebeurd, en…
Nederland herdenkt deze maand de ramp met de MH17. Twee jaar na dato is de schuldvraag nog steeds niet eenduidig beantwoord. De hoofdpersoon van Pieter Waterdrinkers roman Poubelle heeft daar minder moeite mee: die houdt vooral zichzelf verantwoordelijk. Een gesprek met correspondent-romancier Waterdrinker: over de moderne Europese geschiedenis, de Russische mentaliteit, de Grote Literatuur en de stront van het hedendaagse Europa.
Jan Gielkens heeft de Filter Vertaalprijs 2016 gewonnen voor zijn vertaling van De woorden van Grimm van Günter Grass. Met de prijs van tienduizend euro wordt de meest uitzonderlijke vertaalprestatie van het afgelopen jaar bekroond. De roman van Grass, die vorig jaar verscheen bij Meulenhoff, stelt hoge eisen aan de lezer en de vertaler, meende de jury. ‘Behendig laveert Gielkens…
‘Geen enkele barbaarse daad kan ooit de persvrijheid uitwissen’, twitterde de Franse president Hollande direct na de bloedige aanslag op de redactie van het satirisch weekblad Charlie Hebdo in januari 2015. De Duitse bondskanselier Angela Merkel liep zij aan zij met hem in een massademonstratie voor de vrijheid van meningsuiting. Maar dat was de realiteit van toen. Nu staat ze…
Verspreid door de grote zaal van museum Beelden aan Zee in Den Haag liggen en hangen enorme werken, merendeels bestaand uit lint en gebruikte binnenbanden van auto’s. Daarnaast hangen er doeken aan de wand, alweer vol kleurig lintborduursel. Deze doeken zijn meer sculptuur dan schilderij. Het is werk van de Zuid-Afrikaan Nicholas Hlobo. Beelden aan Zee brengt onder de titel Imilonji Yembali (Melodies…
Drie mongolen die Mongolen spelen. Dschingis Khan, de openingsvoorstelling van Something Raw, is provocerend en consequent. Met deze voorstelling van het Duitse theatercollectief Monstertruck, of het eveneens uit Berlijn afkomstige Man Power Mix van Sheena Mcgrandles en Zinzi Buchanan, doet het festival Something Raw zijn naam eer aan. Something Raw is een festival waarin de Amsterdamse theaters Frascati, De Brakke…
Lijstjes doen het altijd leuk aan het einde van het jaar. De beste zus, de mooiste zo, en dan een toptiennetje of topvijfje erbij. Wij zouden nog geen lijstje kunnen maken van mee te nemen boeken naar een onbewoond eiland, maar we hebben ons best gedaan een (kleine) keuze te maken uit de stapel boeken die we het afgelopen jaar…
Het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) in Leiden gaat dinsdag 15 december weer open na een ingrijpende renovatie en asbestsanering. Het museum pakt direct uit met een geheel vernieuwde afdeling klassieken: Grieken, Romeinen en Etrusken. Daarnaast zijn er drie kleine tijdelijke tentoonstellingen. Wie de hal van het museum betreedt, merkt niet meteen verschil: de Egyptische Taffehtempel staat gelukkig nog gewoon op…
Zoals ik in mijn eerdere artikel over de Nederlandse Dansdagen schreef, won choreograaf Loïc Perela dit jaar de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Het leverde hem 12.000 euro op om in zijn nieuwe project HASHTAG te steken. De toekenning van de prijs heeft sommige eerdere winnaars op weg geholpen (Monique Duurvoort, Joost Vrouenraets, Erik Kaiel, Muhanad Rasheed, Joeri Dubbe,…
Groningen, dat stukje Nederland waar de aarde beweegt. Ik kan het weten, met familie in epicentrum Loppersum. Maar er gaat niets boven Groningen, zeker niet tijdens Noorderzon, het festival dat tien dagen lang theater, muziek, literatuur en nog veel meer combineert. Hierbij onze vijf aanraders. Heb je zelf nog andere tips? Meld ze in de comments! Employee of the Year,…
Gisteravond speelde Nazmiye Oral samen met een grote groep Turkse collega’s voor de derde en voorlopig laatste keer de voorstelling Niet Meer Zonder Jou. Het is een intieme en overweldigende theaterproductie van Adelheid Roosen, Female Economy & Zina, mede geproduceerd door en opgevoerd tijdens het Holland Festival in Broedplaats De Vlugt, far west in Amsterdam-Slotermeer. Scheurend sterven noemt Nazmiye Oral…
Nederlandse Reisopera, Gluck: Orphée et Eurydice (opera), 1 mei t/m 6 juni Verpletterend debuut van regisseur Floris Visser bij de Nederlandse Reisopera. Hij toont geen eeuwenoude opera over een nog veel oudere mythe, maar legt de kern van Glucks opera bloot. Het resulteert in een hartverscheurende voorstelling over rouw en het onvermogen te accepteren dat je geliefde er niet meer is.…
Het epos over Amerika in het AIDS-tijdperk een moderne klassieker noemen is een understatement. Sinds 1993 wordt het stuk overal ter wereld met veel succes opgevoerd. HBO maakte er een tegenvallende miniserie van, Péter Eötvös een volkomen mislukte opera. Toneelgroep Amsterdam vierde recentelijk tot in New York triomfen met een tot op het bot uitgekleede vijf uur durende versie, mede aanleiding voor ‘Meppel-gate’. Regisseur Marcus Azzin wacht al twintig jaar om zijn visie op dit theaterepos te geven en krijgt bij Oostpool nu de kans, met een cast met louter topacteurs.
De vrijdagavond van Writers Unlimited trapt af met een Islamdebat. In niet mis te verstande woorden betoogde godsdiensthistorica Karen Armstrong dat islam en jihad niet hetzelfde zijn. In de hele Koran komen maar 41 jihads voor, waarvan het grootste deel de vreedzame strijd is om armen te helpen als men zelf ook berooid is. Maar na de aanslagen in Parijs…
Hij had een belangrijk regisseur kunnen worden, maar was op de verkeerde tijd, op de verkeerde plaats. Uiteindelijk heeft zijn ziekte Matthias Mooij dodelijk dwarsgezeten. Gisteren overleed deze nog jonge theatermaker aan longkanker, dik anderhalf jaar na de première van zijn eerste grote-zaalproductie: Mogadishu. Met die voorstelling, van een stuk geschreven door de Engelse schrijfster Vivienne Franzmann, zette Mooij een nieuwe toon in het theater: niet langer greep hij terug op in het theater vertrouwd, vooral Duits en Oostenrijks repertoire, maar koos hij voor Britse auteurs.
Filmtip voor deze week: Spies & Glistrup, een Deense schelmenkomedie met een donker randje over de hoogtijdagen van een roemrucht anarchistisch duo uit de jaren zeventig. Zelfs voor het ruimdenkende Denemarken van die tijd waren ze extreem. Volgens regisseur Christoffer Boe drukten ze een blijvend stempel op de Deense maatschappij.
Want ja, zoiets hadden de brave Denen nog niet eerder meegemaakt. Simon Spies, steenrijk geworden met een vakantiereisimperium en altijd omringd door mooie meiden,
Fouad Laroui doet niet aan internet. De van oorsprong Marokkaanse auteur en hoogleraar heeft zelfs geen mobiele telefoon. “Ik besef dat ik daarmee behoor tot een kleine elite”, verklaart hij tijdens een debat op Writers Unlimited, “maar ik zie er het nut niet van in.” Zijn tafelgenoten deelden zijn mening niet, en dat is best opmerkelijk. Nog maar een paar jaar geleden beschouwde het merendeel va de internationale schrijverselite de sociale media als iets waarmee zij zich niet hoefde te bemoeien.
Wat te verwachten van een ‘musicabanda’ uit Oost-Tirool? Gemütliche volksmuziek? Gejodel? Dansmuziek voor bruiloften en partijen? Een avondje in een biercafé? Hoe dan ook: zeker geen Mahler. Maar waarom eigenlijk niet dacht het uit het dorpje Innervillgraten afkomstige Franui. Resultaat: een enerverende voorstelling rondom de orkestliederen. Zo hoorden we Mahler nog nooit.
Holland Festival
Wanneer zowel nu.nl, het BBC-nieuws en vrijwel elke Duitse krant gelijktijdig aandacht aan een opera besteden moet er wel iets aan de hand zijn. En dat is ook zo: nazi’s! Wagner! Woedende toeschouwers! Meer dan dat: artsen moesten erbij geroepen!
Een geluidstechnicus die op het podium met propjes papier oorverdovende klanken maakt. Poppenspel dat naadloos overgaat in filmprojecties en zangers die gedubbeld worden door acteurs. Een oersimpel toneel op het toneel dat echter wel degelijk hightech is. Een voorstelling in een van de grootste zalen van ons land, die echter doet denken aan een vlakke vloer voorstelling. Een vlakke vloer die wel alle kanten op kan bewegen, en even gemakkelijk een helling of een plafond kan zijn, dat dan weer wel.
“Die sprookjeswereld is nooit zo mijn wereld geweest,” verklaarde regisseur Ivo van Hove voor de première van Schrekers sprookjesopera Der Schatzgräber. Opmerkelijk, want Van Hove en zijn vaste scenograaf Jan Versweyveld waren bij De Nederlandse Opera eerder verantwoordelijk voor Tsjaikovski’s Iolanta en Janáčeks De zaak Makropulos – ook eerder sprookjes dan grootse dramatische werken.
Antony, Dafoe en Abramović samen op één podium, in een regie van Robert Wilson – het beloofde de klapper van het theaterseizoen te worden. Maar het privé-leven van Abramović leent zich niet echt voor een triomfantelijke of meeslepende vertelling.
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.