Weinig acteurs kunnen zo treffend schuchterheid verbeelden als Jan-Paul Buijs. Met z’n prachtige Circus Treurdier maakte hij een aanstekelijke voorstelling die iedereen die iets tegen grote bekken heeft zou mogen genieten. Vooral aan kletsshowtafels en op Twitter, maar ook met de onophoudelijke smurrie van columns in de Volkskrant; de grote bekken van het betwetervolk oefenen een macht uit die je…
Ulrich Alexander Boschwitz. Onthou die naam. Een schrijver die ons maar twee boeken naliet, en wiens levensgeschiedenis als een gruwelroman van de twintigste eeuw leest. Hij schreef, in 1939, drie jaar voor zijn dood door een torpedo in de Indische Oceaan, ‘The Man Who Took Trains’, onder zijn Engelse pseudoniem John Grane. Dit boek, in 2018 in de oorspronkelijke Duitse…
Het opgeven van een dierbare vergiftigt lichamen, die elkaar vervolgens afstoten. Is er troost voor pijn van wreedheid? Jaarlijks overlijden ongeveer duizend kinderen tot 20 jaar, het merendeel baby’s. En sterven er 600 mensen in het verkeer, gelukkig veel minder dan voorheen, maar sinds 1945 meer dan in de Holocaust. Er zijn geen collectieve herdenkingen voor, nabestaanden lijden vaak in…
Een jeugd waarin niets gebeurt en die even desolaat als eenzaam is. Je zou denken dat dat nauwelijks stof voor een boek oplevert, maar Dolores Prato (1892-1983) bewees het tegendeel. Haar autobiografische roman Daar op het plein is niemand, grofweg 800 pagina’s dik, werd ruim veertig jaar geleden in een zeer sterk verkorte versie uitgegeven. Prato, toen al hoogbejaard, was…
We houden ons graag aan de regels. Dat is best oké, als je bijvoorbeeld in een tractor of vrachtwagencombinatie door een historische binnenstad rijdt, maar het wordt lastig als de regels zich op zekere dag niet meer aan zichzelf houden. De acteurs van de nogal fysieke theatergroep Bambie, Paul van der Laan, Jochem Stavenuiter en Tessa Jonge Poerink, hebben met…
Met de voorstelling Krant wil de Nederlandse toneelmaker Joeri Vos van De Veenfabriek kritiek leveren op de grote Belgische krantenexploitanten in Nederland. Maar ook van de journalistiek wordt een weinig florissant beeld geschetst. Vos, zo liet hij tevoren weten, maakt zich ernstig zorgen over de onafhankelijkheid van de nieuwsvoorziening. Immers, Nederlandse dagbladen zoals AD, Telegraaf, Volkskrant en NRC, alsmede veel…
Qua godsdienst hebben we het slecht getroffen met één enkele oppermachtige en alwetende god die ook nog eens Liefde is. Theologen en filosofen verdienen daarom al een paar tientallen eeuwen een dikke boterham aan het verklaren van alle ellende in de wereld, waar God alleen maar liefde is. Nee. Dan de klassieke Grieken. Bij hen regeerde de vrije wil. Niet…
Soms droom ik van een subsidiestelsel waarin kunstenaars hun wilde plannen ook echt helemaal, tot in alle extremen, kunnen uitvoeren. Of, sterker nog, verplicht zijn om dat te doen. Dat je, bijvoorbeeld, als je een musical maakt, je ook echt een live band op het toneel moet zetten, en niet een studio-opname mag gebruiken. En dat je daar dan geld…
Sneeuw, hond, voet luidt de geweldige titel van het eerste boek dat van Claudio Morandini in het Nederlands is vertaald en is verschenen bij Koppernik, een uitgeverij gespecialiseerd in literaire pareltjes. De roman, die in Italië al in 2015 verscheen en lovend werd ontvangen, speelt zich af in de streek waar de auteur woont, de Valle d’Aosta. Hoofdpersoon Andelmo Farandola…
Ter ere van David Bowie’s 75e geboortedag op 8 januari 2022 wordt een dag ervoor het langverwachte album “TOY” uitgebracht op 6×10-inch vinyl, cassettes en een 3 CD-set. Dit niet eerder-gehoorde album maakt namelijk deel uit van de Brilliant Adventure-boxset, die fans al sinds november 2021 voor 150 euro kunnen aanschaffen. Is dit een langverwacht teken uit het hiernamaals, of…
De openingsbeelden van West Side Story (2021) vertellen al een heel verhaal. Dat zit in een paar frames. Een billboard met een grandioos nieuwbouwproject. De camera zweeft er haast achteloos langs terwijl we over puinhopen van een New Yorkse achterstandswijk glijden, niet met de karakteristieke brandtrappen langs de gevel, zoals in de eerste verfilming (1961) van dit muziektheaterstuk uit 1957,…
Een personage neerzetten waar je je als publiek echt betrokken bij voelt, dat is waar dansmaker Sandra Kramerová ijzersterk in is. Haar solovoorstelling Majka sleept me vanaf het begin mee. Maar juist omdat ze haar choreografie zo sterk uitvoert, blijf ik na afloop met het gevoel achter dat ik iets mis. Dat is een wonderlijke ervaring. Het loopt niet goed…
Als er een technologie wordt gepresenteerd die ik nog niet ken, wil ik graag op onderzoek uit. Een museum met holografische bril? Doen! Het bleek echter de inhoud die me nog lang bij zal blijven. Het Museum of Austerity van Sarah Wares en John Pring is geen makkelijke kost. Maar wel essentieel om de gevolgen van bezuinigingen voor gehandicapte mensen…
DocLab is al 15 jaar het spannendste onderdeel van het IDFA. Dit is de plaats voor experiment in vorm, technologie en inhoud; de grenzen van het medium opgezocht en uitgerekt. Ik stort me er graag in, soms met huid en haar. De VR-installatie Symbiosis geeft die mogelijkheid vrij letterlijk. Je mag een postapocalyptische wereld in, waarin de mensen noodgedwongen verbindingen…
Het verschil tussen kunstjes en kunst is de transformatie. Van een tweedimensionaal doek in een vorm met drie dimensies, van bewegende lucht naar emotionele muziek, op een toneel van man naar vrouw of omgekeerd en van een handstand in een vloeibare abstractie. Transformatie waar je live bij bent, dat kan dus heel goed in het circus, ervoer ik de afgelopen…
Zet drie neurotische zussen met hun moederkloek en dolende zwagers in een ouderlijke vakantievilla bij elkaar met prachtig vertaalde tekst van Las Norén en je krijgt geheid op je zenuwen werkend Scandinavisch familiegedoe. Maar daar is gelukkig de aangewaaide kennis Axel, een overtuigende rol van Mark Rietman. Al bij aanvang van de voorstelling met het tableau de la troupe naast…
‘En toen moest ik ook dat inzien: dat je niet kunt leven, niet kunt groeien, zonder een verkeerde vriendschap mee te maken.’ Die conclusie trekt Elisa, de hoofdpersoon van Silvia Avallone’s nieuwe roman Een vriendschap. Veel mensen zullen het waarschijnlijk herkennen, die aantrekkingskracht tot een vriend of vriendin die eigenlijk niet goed voor je is of bij je past, maar…
Een lichtvoetig en fijnzinnig boekje over yoga, dat is wat de Franse auteur Emmanuel Carrère van plan is te schrijven. Dan bedoelt hij niet de veredelde vorm van gymnastiek die zovelen beoefenen, nee, hij heeft het over de gewijde yoga die leidt tot het kalmeren van de geest, tot sereniteit en zuivere waarneming van wat is. Al gaat ook na…
Mons (Bergen), een Waalse speldenknop aan de Franse grens, werd in 2015 Culturele Hoofdstad van Europa. Tot ieders verbazing. De stad presenteert deze herfst en winter zijn zoveelste grote expositie: Fernando Botero, voorbij de vormen. 3 vragen komen in dit verhaal aan bod: 1) Hoe krijgt een kleine stad als Mons dat allemaal voor elkaar? 2) Waarom nooit zeggen:…
Ko van den Bosch richtte ooit het nietsontziende theatergezelschap Alex d’Electrique op en het theater zou door hem blijvend veranderen. Ze maakten punktheater en omdat er toch nog maar weinig video was, zijn de mythes over bakken stront en acteurs die elkaar met kettingzagen te lijf gingen talrijker dan dat het werkelijk voorkwam. Ik heb lang gedacht dat in een…
Troje is nogal hot, dit jaar. In Den Haag is zojuist Trojan Wars, een waanzinnige marathonvoorstelling (5 uur) in première gegaan, met 35 acteurs voor 40 rollen en een tekst die behalve van Homerus, ook heel duidelijk van Peer Wittenbols is. Die ik grenzeloos bewonder. Een recensie van de hand van collega Peter Olsthoorn is op deze site te lezen.…
Een groot deel van ons leven besteden we aan het redden van onze reet. Daar kun je dan maar beter een beetje vrolijk over doen, want maakbaar is het leven toch al niet. Het zijn geen kleine levenswijsheden die René Geerlings, de nieuwe baas van Maas Theater en Dans uit Rotterdam, in zijn eerste stuk als artistiek leider inzet. Toch…
Dance en ballet, toneel met bloederige wreedheden en kletterende emoties, fantasievolle licht-, decor- en kostuumeffecten en bovenal enthousiasme dat ervan af spat. De ‘grootste productie ooit’ van HNTjong met 30 acteurs voor 50 rollen is overweldigend. Met dank ook aan de coronacrisis: Het Nationale Theater moest de opvoering een anderhalf jaar uitstellen en over twee zomervakanties tillen, met alle ellende…
Met Orkater groeide ik als student het theater in. In huis hier staat de dvd-box met de eerste zeven verrukkelijke films van Alex van Warmerdam, die ik nog regelmatig terugkijk, nu samen met de jongste generatie die leert en geniet. Dan lachen me dagelijks de ruggen van zijn curieuze boeken toe, zoals het fraaie poëziebundeltje ‘Ik heb de wereld geschapen’.…
‘Hem, verdomme. Moet ik nog duidelijker zijn?’ Met die woorden van de onbehouwen fotograaf Alessandro Pavia, die weesjongen Antonio aanwijst als zijn nieuwe assistent, begint voor de hoofdpersoon van de roman Antonio’s oog van Raffaella Romagnolo, een nieuw leven. Antonio Casagrande, al bijna 12 en aan één oog blind, had de hoop al bijna opgegeven dat hij weeshuis Pammatone ooit…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.