Op 14 juni 2023 sluiten het Netwerk Scenarioschrijvers van de Auteursbond en de Dutch Directors Guild zich aan bij de wereldwijde actiedag Screenwriters Everywhere. Hiermee steunen we de 11.500 leden van de Writers Guild of America West en Writers Guild of America East, die sinds 2 mei staken. Er zijn acties gepland in meer dan 20 landen. Scenarioschrijvers in de…
De uitreiking van de Boyer Trofee vond plaats in Theater Bellevue in Amsterdam tijdens Een theaterauteursding waar je bij moet zijn, aansluitend op de door de Auteursbond georganiseerde Boyerlezing die dit jaar werd gehouden door Jetse Batelaan.
Het Nederlandse theater bloeit, ondanks verwoede pogingen van diverse Kabinetten-Rutte om het ten onder te laten gaan. En ook al is er daardoor altijd geld tekort: er wordt heel veel nieuw theater gemaakt. Meer dan ooit, zelfs. Maar.
Er is wel een maar.
Bij leren gaat het minder om wat je leert, dan van wie je het leert. Niet dat wat je leert niet van belang is, maar je leert nu eenmaal meer van een bevlogen mens dan van een een leraar die zijn lijstje afwerkt. Gelukkig heb ik veel goede leraren gehad. Sommige daarvan zijn inmiddels dement of dood, met vrijwel allemaal…
Wat er precies gezegd is, blijft vooralsnog onbekend. Dat er flink gesproken is, is duidelijk. In ieder geval is het resultaat helder: de Philharmonie Zuidnederland (die niet met hoofdletters geschreven wil worden) doet weer netjes mee met de kunsteducatieprojecten in Noord Brabant. De fanfare en ketelmuziek, waarmee het Limburgs-Brabantse fusie-orkest eerder aankondigde alle kindertjes, samen met drie kleinere jeugdtheaterinstellingen, in…
Meestal als ik iemand spreek die zich toneelschrijver noemt, zegt deze ‘slechts’ leverancier te zijn van een ‘halfproduct’. Dat antwoord krijg ik nooit van een jonge acteur, en al helemaal nooit van een regisseur. Zij zijn het die theater maken van de halfproducten die geleverd worden door schrijvers. Acteurs en regisseurs laten zich liever aanspreken als ‘theatermaker’. Niks mis mee.…
Geen liefde zonder machtsverhoudingen. En dat al helemaal niet wanneer die liefde zich afspeelt in een koninklijke slaapkamer. Die slaapkamer is nu het decor voor een tragische driehoeksverhouding tussen een koning, zijn minnaar en zijn vrouw in Lessons in Love and Violence, de derde opera van de Engelse componist Georges Benjamin en toneelschrijver Martin Crimp. Het Elizabethaanse drama Edward II…
Het podiumkunstenbeleid is zeer bepalend voor wat er te zien en te horen is op de Nederlandse podia. Het ligt ten grondslag aan de overheidsfinanciering van theater en muziek. In dit beleid is veel aandacht voor de kwaliteit van de uitvoeringen, maar er wordt nauwelijks gesproken over de keuze van de stukken die worden gespeeld, laat staan wat voor repertoirelandschap…
Op 25 januari 2018 zijn de Musical Awards uitgereikt met, zoals we gewend zijn, veel vertaalde heropvoeringen en geijkt repertoire. Ook viel op dat er waardering is voor nieuw Nederlands werk. Menig schrijver zal juichend op de bank hebben gezeten toen ‘Was Getekend, Annie M.G. Schmidt’ in de prijzen viel. Belooft dat iets voor de toekomst? Kan de hedendaagse (kleine)…
De vorige cultuurverkenning onder toneelschrijvers geeft aanleiding tot verdere verdieping. Uit het eerdere artikel nemen we mee dat verdere privatisering het publieke geld en doelstellingen maar deels opvangen. Zie ook van verheffingsideaal naar rendementsdenken. Ook nemen we mee dat een publiek als allesbepaler leidt tot eenzijdige populaire cultuur, entertainment en valse concurrentie met het vrije circuit. Het heeft allemaal maar weinig…
Op 6 december 2017 werd de Taalunie Toneelschrijfprijs uitgereikt aan dichter, schrijver en toneelauteur Ilja Leonard Pfeiffer. Met zijn stuk over Bram Moszkowitcz, getiteld ‘De advocaat’, kreeg hij bij 47 inzendingen de voorkeur van het ingezonden origineel werk. Volgens de Taalunie ‘balanceert’ Pfeiffers stuk ‘magistraal op het dunne koord tussen tragedie en komedie, realistisch drama en metabeschouwing, slapstick en ontroering.…
Hoe langer ik in de toneelsector rondloop, hoe meer ik erachter kom dat die zogenaamde crisis in de podiumkunsten niet ligt aan de mensen die toneel maken, en ook niet aan de mensen die er al dan niet naar komen kijken. Goede wil is alomtegenwoordig. De enige echte oorzaak voor een vertrouwensbreuk tussen spelers en publiek die ik kan aanwijzen is de negentiende-eeuwse uitvinding die we ‘schouwburg’ noemen. Laat me uitleggen.
Het theaterproject ‘Snorder‘ begon ooit als de soap waarmee de lange avonden op het festival Hollandse Nieuwe werden afgesloten. Een festival voor nieuwe toneelschrijvers, eerst in theater Cosmic, later in MC. Beide Amsterdamse theaters bestaan intussen niet meer, Hollandse Nieuwe ook niet. Maar regisseur John Leerdam en zijn crew hebben nu de ruimte gekregen voor een revival in de Balie…
Wijbrand Schaap: ‘Volgende hot issue. Auteursrecht staat in een paar passages van de Cultuurverkenning genoemd. Daar heb ik op diverse manieren ook mee te maken. Er is natuurlijk dat nieuwe auteurscontractenrecht, dat in de kamer ooit, misschien, gaat worden behandeld. Mooi daaraan is dat de positie van de maker in dat recht is versterkt.’ Joop Daalmeijer: ‘Terecht.’ Wijbrand Schaap: ‘Maar…
Er zijn mensen die nachten in de rij liggen voor een kaartje. Het Berliner Ensemble is namelijk mythologisch groot. Zo groot als de Royal Shakespeare Company in Engeland, of La Comédie Française in Frankrijk. Monumenten voor cultuurgeschiedenis, gewijd aan één schrijver, zoals Brecht of Shakespeare, of aan een hele historie, zoals de Fransen dat gewend zijn. Wij Nederlanders hebben
Twee mannen zitten samen aan tafel en eten spaghetti. De één werkt het bord pasta in no time naar binnen, en vertelt tegelijkertijd met volle mond een amusante anekdote – nét niet verstaanbaar – met woeste gebaren en zelfingenomen gebrom. De ander, een bejaarde vent, wordt totaal genegeerd. Ondanks verwoede pogingen slaagt de arme man er maar niet in om…
Dat was even knarsetanden voor de Britse theatercritici. De gevierde regisseur Deborah Warner (1959) trok onlangs Richard Brinsley Sheridan’s The School for Scandal uit de kast. Een stuk uit 1777, en een onaantastbaar onderdeel van de Britse theatercanon. Voortbordurend op de stijl van haar eerdere productie Mother Courage (2009) gaf Warner ook aan The School for Scandal – godbetert – een eigenzinnige, hedendaagse draai.
“Met veel video, licht, muziek en kabaal – als een rockconcert, ” grijnst Warner in het kantoor van het Barbican Theatre in Londen. “Mother Courage had een ontzettend populistische, spannende sfeer. Ik houd ontzettend van die arrogante theatraliteit, en die stijl wilde ik voortzetten in The School for Scandal. Voor mij was het de grote uitdaging om de Brechtiaanse theaterstijl van Weimar – die ik via Mother Courage weer had ontdekt – te laten botsen met een achttiende-eeuwse theatertekst.”
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.