‘Ik sta met je op en ik ga met je naar bed,’ zei ik schertsend. We stonden in zijn keukentje, waar hij koffie voor zichzelf zette en thee voor mij. De grote schrikogen van Reinbert vertelden dat mijn ironische opmerking was geland in de onvruchtbare aarde van zijn dodelijke ernst. – Het was niet het eerste en niet het laatste misverstand tussen biograaf en gebiografeerde.
Het zal ergens in 2008 of 2009 zijn geweest, toen het benauwende besef tot me door begon te dringen dat ik mezelf had opgezad...
Je kunt nu inloggen om verder te lezen!
Welkom in het archief van Cultuurpers! Als lid heb je toegang tot alle, meer dan 4000 berichten die we sinds onze oprichting in 2009 hebben geplaatst!
(Recente berichten (jonger dan drie maanden) zijn voor iedereen te lezen, dankzij onze leden!)
Word lid, of log hieronder in:
Nederlands 
English (UK) 
Français 
