Enfin: terwijl de Amsterdamse stadskrant Parool in opdracht van de Vlaamse uitgeverijdirectie aan een campagne tegen het stadsgezelschap van de Nederlandse hoofdstad begon, veroverde datzelfde Toneelgroep Amsterdam de harten van het New Yorkse publiek met een productie van de al weer jaren oude ‘Romeinse Tragedies’, die hier door een enkeling niet eens overall goed werd gevonden: http://www.wijbrandschaap.nl/2007/06/romeinse-tragedies-hf2007ta/
Lots of bobbing on boards. That's what drama on television is mostly. And actors with weird reverberations in intimate scenes. That too. It is easy to shoot at attempts to bring successful performances to the TV or cinema screen. They almost always make viewers feel that their medium is shooting back 80 years in development. This is also why every attempt by the Dutch Public Broadcasting Corporation to make our fairly highly regarded stage art attractive to a wider audience via TV fails. Theatre or opera on screen is especially suitable for
Shakespeare had it, Oscar savage had it, Monty Python had it and Simon McBurney has trucks full of it. So it is British and it is called humour, or rather the ability to show the absurdity of life as simultaneously hilarious and deeply tragic. And let that also apply to Russian Mikhail Bulgakov. So his unfinished novel The Master and Margarita has now had to wait almost 75 years for a director like Simon McBurney to turn it into theatre.
The press presentation of the open-air opera Orfeo ed Eurydice at Soestdijk at the time attracted just under a hundred people press and sponsors. At the presentation of the performance 'Much ado about nothing', The Utrecht Games attracted only a handful: someone from weblog cultuurpodium.nl, two people from the Stadsblad Utrecht and an indeterminate camera crew who had come exclusively for Suzan Visser....
Imagine Arjan Robben. The much-troubled frontman of the Dutch national team has just seen a brilliant move rewarded with a penalty and he is ready to take it. Up comes a field hand with a new set of adhesive letters for his shirt because the numbers are no longer legible from the stands. Lots of lashing, shirt off, seconds glue. Circumstances, in short. After two minutes, the fielder is gone, the number readable and the referee's whistle sounds. Then try to hit the target.
Strak in het pak. Fris geknipt. En met een zalvende, trefzekere stem lijkt The Speaker – gespeeld door regisseur Sulayman Al-Bassam – een gelikte pr-man. Of beter: een beschaafde Arabische dictator met een Oxford diploma. Zo eentje die gesteund wordt door het Westen en diep wordt gehaat door de eigen bevolking. Hij stapt achter een lessenaar en vertelt. Ooit was…
Vincent Macaigne lijkt me een regisseur waar je niét mee moet vechten. Gelijk in de eerste seconden van Requiem 3 ramt hij er vol bovenop met de meest hysterische openingscène die ik in tijden heb gezien, en blijft 80 minuten meedogenloos doorhakken. Het is even doorbijten. Maar opeens zorgt de subtiele tekst zowaar voor diepe ontroering, in deze tsunami van…
Towards the end of this Berlinale, it could be heard in the corridors that the Danish costume piece A Royal Affair about a nipped-in-the-nippled revolution was surely going to win the Golden Bear. However, the jury did not care about that and designated Caesar Must Die by the Taviani brothers as the best film. The jury chaired by...
Zouden de hedendaagse revolutiemakers Shakespeare wel eens bestuderen? In Cesare deve morire (Caesar Must Die), de competitiebijdrage van de Italiaanse gebroeders Taviani, zijn we getuige van de voorbereiding en uitvoering van Shakespeare’s Julius Caesar. Wie dat ziet met het wereldrumoer in het achterhoofd zal vaak een schok van herkenning voelen. De tragedie over een staatsgreep in het oude Rome laat…
We waren er wat mild ironisch over, maar petje af, inmiddels voor de pr-afdeling van Toneelgroep Amsterdam en de toeschouwers, die opvallend goed reageerden op de ‘kies de reprise’-actie die het gezelschap een paar weken terug lanceerde. We hebben de harde cijfers die we vreesden nooit te zullen zien. En die zijn geloofwaardig. We citeren het persbericht: Van 2 t/m…
We already noticed it in the daily twitter stream: when it comes to book reviews on twitter, the 'low' genres (at least according to connoisseurs) dominate the charts: fantasy, diaries of disease sufferers, 'regional work', howto's and erotica. No news, you may say, but there is more to it.
We kregen weer eens een persbericht, en vroegen ons af: top of flop? Hoe rijmt eigenzinnig kunstenaarschap met een door het publiek bepaalde repertoirekeuze? Enne: krijgen al die mensen die kozen voor het winnende stuk dan ook een vrij- of tenminste kortingkaartje voor de voorstelling van hun keuze? Enne: wie controleert de uitslag, want er staat geen notaris bij. Enne:…
Keulen en Parijs mogen dan niet in één dag gebouwd zijn, het kostte minder dan drie dagen om naar de maan te vliegen. Een kromme vergelijking om mee te vertellen dat een voorstelling die drie dagen voor de première nog rammelt, op de première zelf een onvoorstelbare hit kan blijken. Zoiets kan dus gebeuren met De Russen, de nieuwste voorstelling…
Het Amsterdamse gezelschap Dood Paard vertaalde zelf Shakespeare’s ‘Othello’ en zwaait met ‘Bye Bye’ de bard uit. Het eigenzinnige collectief brengt een anderhalve uur durende actuele zedenschets en zielenspiegel, waarin wijzen naar ‘De Ander’ centraal staat. Shakespeare’s stukken worden nogal eens heel eerbiedig opgevoerd. . De bewierookte ‘bard’ uit Stratford-upon-Avon heeft de Engelse taal bovendien talloze uitdrukkingen geschonken die tot…
Het Rotterdams Philharmonisch Orkest kent op dit moment een luxe zonder weerga: het brengt op twee labels tegelijk cd’s uit. Hoe dat kan? Het orkest tekende onder eigen naam bij BIS Records, het label waarmee de excentrieke eigenaar Von Bahr de ene na de andere bijzondere opname uitbrengt, terwijl chefdirigent Yannick Néze-Séguin ouderwets als maestro onder contract staat bij EMI.…
Inmiddels is de website aangepast, maar omdat dit bericht de aanleiding was tot die aanpassing, laten we het staan.
Altijd goed om een nieuw initiatief te steunen. Daarom waren we ook blij met het opbouwende plan from
Curlew River Foto: Bertrand Stofleth Tegenover elke onafhankelijke journalist staan in Nederland ongeveer 15 voorlichters. Dat die voorlichters dus voor een groot deel het beeld in de media bepalen, ligt voor de hand. Zou het daarom zijn dat in de kranten en televisieprogramma’s rond het Holland Festival de aankondigingen veel talrijker zijn dan de kritische nabesprekingen? Een blik op de…
Door Wijbrand Schaap (foto Joan Marcus) Je kunt de Mattheüs Passie van Bach laten uitvoeren door 15 kanaries, een elektrische gitaar, een drumstel, een ukelele en een trekharmonica, en het zal nog steeds mooi zijn, omdat het Bach is. Zo kun je ook de op en top Britse toneelstukken van Shakespeare laten uitvoeren door een groep Amerikanen, en zal het…
Wilfred Takken mijmert vandaag over de figuur Jacques in de Shakespearekomedie As You Like It. De acteur Stephen Dillane maakt er in The Bridge Project een prachtige Bob Dylan van, vertelt NRC-recensent Takken: Toen Dylan ooit gevraagd werd of hij zichzelf als de ’stem van een generatie’ beschouwde, antwoordde hij: ‘I’m just a song and dance man.’ Iedereen lachen, maar…
By Wijbrand Schaap, Photo Joan Marcus So we don't have that. In the Netherlands. So many good actors of name and fame to fill an entire Shakespeare comedy with top actors, right down to the smallest edelfiguration. Ok, we come a long way with our Pierre Bokma's, our Gijs Scholten van Aschats, a Lineke Rijxman, Mariek Heebink and Ariane Schluter, and flat Elsie de...
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.