Meestal zonder tekst, vaak met muziek, altijd met beweging
Na afloop van de wereldpremière van Words & Beyond II: Nan Sul Hun van Seung-Won Oh gisteren in het Muziekgebouw aan ’t IJ, stond het publiek als één man op om Slagwerk Den Haag en de solisten toe te juichen. Het was dan ook een magische voorstelling, die herhaald wordt in De Doelen in Rotterdam en in Theater aan de…
We gaan te hard. De politiek gaat te hard, het nieuws gaat te snel, en niemand neemt nog de tijd om een rustig naar een stuk muziek te luisteren, een dik boek te lezen, of om 36 uur in het Concertgebouw van Brugge naar trage kunst te luisteren en te kijken. Dus organiseert het concertgebouw in Brugge een festival met…
Wijbrand Schaap: ‘Nog een enkel puntje. Dan zijn we er bijna doorheen.’ Joop Daalmeijer: ‘Ga rustig door, we hebben tot half zes.’ Wijbrand Schaap: ‘We hebben een probleem met vastgoed. Er staan heel veel binnensteden leeg. Winkelpanden staan leeg, kantoorgebouwen in de binnenstad zijn onverhuurbaar. Wat zeggen de gemeentes? Zet er kunstenaars in. Kost niks, want voor gratis huur doen…
Een jaar geleden overleed een van Nederlands meest legendarische danseressen: Ellen Edinoff. Ze danste voornamelijk in de jaren zestig en zeventig maar er hing altijd een zweem van grootsheid en mysterie rond haar en haar man, choreograaf Koert Stuyf. Nu is een fonds in oprichting bij het Prins Bernhard Cultuurfonds om jonge dansers en makers van eigentijdse dans te ondersteunen. 5 redenen waarom.
Bij sommige voorstellingen kerm je binnensmonds of het allemaal wel goed komt. Bij andere voorstellingen slaak je een kreun dat het zo goed uitpakt. The Black Piece is dat laatste. De nieuwste productie van Ann Van den Broek is met input van dansers en testpubliek tot stand gekomen. Dan kan het bijna niet mis gaan. De voorvertoning laat een indringende mix zien van versies van het begrip zwart. Alsof je als publiek gedwongen wordt voor een beslagen spiegel te staan waar de wasem langzaam optrekt en iemand zegt: kijk! De choreografe legt na afloop verantwoording af.
Deze vrijdag breken op Radio Futura leden van Dood Paard en tg STAN zich het hoofd over wat kunst is, en hoeveel het mag kosten.
Toneelrecensies voorzien vooral in een behoefte bij kunstenaars en journalisten. Lezers van de krant maken er nauwelijks gebruik van. In Londen is dit onderzocht. Slechts 36 procent van de theaterbezoekers zegt recensies te lezen. Veel meer waarde hechten de liefhebbers aan tips van vrienden en familie. Afgelopen zaterdag was er in het Amsterdamse Debatcententrum De Balie een discussie tussen theatermakers,…
Daags na de grootse scenische wereldpremière van Schönbergs Gurre-Lieder, komt De Nationale Opera opnieuw met een meer dan opmerkelijke productie van internationale allure. Alles en iedereen danst en zingt. (1) So you think you can dance? Zeker. De moderne operazanger(es) is wel wat gewend. Simpelweg een stapje naar voren doen en je aria zingen is al decennia geleden achterhaald. En…
“Grandioze opening, toch?” Jeffrey Meulman, de man die als directeur van het noodlijdende Theaterfestival het woord ‘bevlogenheid‘ een nieuwe dimensie heeft gegeven, was blij. Het was donderdagavond, 4 september 2014. Kort daarvoor had ik nog serieus overwogen van het 1e balkon van de Stadsschouwburg te springen, in plaats van te applaudisseren voor Tauerbach, de openingsvoorstelling van Het Theaterfestival. Het is…
Aan de telefoon is het nog even wennen. ‘Goedemorgen, met Holland Symfonia’, hoor je als je naar het orkest in de Amsterdamse Q-factory studio’s belt. Maar zo heet het orkest helemaal niet. Holland Symfonia heeft namelijk een nieuwe naam: Het Balletorkest.
Het gebouw is dus een beetje overbodig, welbschouwd. Na jaren van tekenen, touwtrekken en plannen voor een nieuw zalencomplex in de Haagse binnenstad blies de lokale politiek het Spuiforum eerder dit jaar van tafel. Nu zal er vast van alles op dat bouwplan aan te merken zijn geweest, maar de gevolgen van het afschieten door de lokalo’s zijn ook niet…
Het is het meest ambitieuze zomerfestival van Nederland: Festival Boulevard in Den Bosch wil niet alleen het mooiste schouwburgtoneel van de lage landen laten zien, maar ook de vetste spektakels, en jongste nieuwe makers en de vrolijkste buschauffeurs. En dat allemaal in 10 dagen, in eens tad waar de lokale krant zijn best doet om cultuur zo eng mogelijk te maken. We vatten de boel even voor u samen in 8 verleidelijke woorden.
In de eerste helft van de twintigste eeuw stelde de dans in Nederland weinig voor. Er was wel enige belangstelling, maar die betrof uitsluitend klassiek ballet. De succesvolle dansvoorstellingen kwamen alle uit het buitenland.
Het is bijna geheel uit de geschiedenisboeken verdwenen dat zich in die jaren een opmerkelijk creatieve en originele danseres en choreografe in ons land vestigde: Gertrud Leistikow (1885 – 1948).
Als iemand spreekt in zinnen met telkens woorden die rijmen op ‘art’ of waarin de lettergreep ‘art’ telkens opduikt, moet je je instellen op een andere logica dan die van de dagelijkse communicatie. Als het ook nog een vrouw in fel rood gekleed is die die woorden geëxalteerd en met veel maniertjes uitspreekt en daarbij suggereert dat ze hypergevoelig is voor alles wat met kunst te maken heeft, dan balanceren je gedachten tussen:
Susanne Marx staat met de voorstelling ‘Meisje Loos’ twee dagen in Oostblok, het voormalige Muiderpoort theater in Amsterdam. Je zou ‘Meisje Loos’ een kritische familievoorstelling kunnen noemen: voor jong en oud, over opgroeien en spelen met verplichte rollen, man-vrouw, wit-zwart, danser-rapper, harp of beatbox. Genderbending als thema voor het hele gezin, met een randprogramma waarin Karin Spaink, Linda Duits, Machteld Zee, Rickie Edens en Alex Bakker optreden en in gesprek gaan.
Om het 450e geboortejaar van William Shakespeare (1564-1616) te herdenken, maakte Krzysztof Pastor een avondvullende choreografie voor het Nationaal Ballet, losjes gebaseerd op The Tempest (1611). De voorstelling is onderdeel van het Holland Festival. Dramaturg Willem Bruls bewerkte Shakespeare’s laatste toneelstuk over de naar een eiland verbannen vorst Prospero en diens dochter Miranda tot een script waarin het verhaal vier keer wordt verteld, vanuit evenzoveel perspectieven. Het resultaat is betoverend.
Met talent alleen kom je er niet. Je moet ook een beetje geluk hebben. Dat geluk overkwam Alain Platel inmiddels zo vaak dat je bijna gaat twijfelen aan je eigen goddeloosheid. Maar toch. Wie niet alleen een componist als Fabrizio Cassol tot zijn vrienden mag rekenen, maar ook het zangwonder Serge Kakudji een kans heeft gegeven, verdient wel een beetje geluk. Wat het drietal nu met 13 muzikanten uit Kinshasa voor elkaar heeft gekregen is ronduit revolutionair. En een doodsklap voor wie gelooft dat noord en zuid elkaar nooit echt kunnen ontmoeten. Ik maakte hem maandag 16 juni mee. En hij dreunt nog na.
“U weet wel mevrouw, dat grote rode schilderij? Daarvoor rechtsaf”. Een jonge suppoost wijst ons de weg. Zo op het eerste gezicht is het niks. Een man in half uniform, zwarte broek, wit overhemd, draait langzaam om zijn as. De wandschildering van Sol Lewitt, nummer 1084 uit 2003, verleent hem het nodige decorum. Om de hoek hangen Barnett Newman en Andy Warhol. Zou het de man iets kunnen schelen? In deze ‘hall of fame’ van de conceptuele kunst steekt het draaien van de man wat schriel af. Sommige bezoekers blijven staan, leunen tegen witte wanden of zijgen neder op de geboende houten vloer. Zij die er de tijd voor nemen, zien hoe het draaien van de man en zijn collega-derwisjen langzaam bezit neemt van het Stedelijk.
De dansvakopleiding aan het Conservatorium in Den Haag is ontploft. Soort van. Nancy Euverink, directeur dansvakopleiding stapt namelijk op bij het Koninklijk Conservatorium (KC). En dat niet alleen. Ook adjunct-directeur Tom Bosma blijft niet aan. Wie na de eindvoorstellingen en in het nieuwe seizoen het stokje overneemt is nog onduidelijk. Een internationale vacature is uitgezet.
Jiří Kylián staat niet op het Holland Festival. Hij heeft zijn eigen festival. In het kleine Korzo theater waren tien dagen lang op een intieme wijze werken te zien van de grote choreograaf. Gevarieerd en nog steeds indrukwekkend. Volgend jaar is Kylián 45 jaar lang actief als choreograaf. Hoe blijf je zolang presteren aan de wereldtop?
Het lijkt een statement, dat het laatste Holland Festival onder leiding van Pierre Audi opent met ‘Vortex Temporum’. De samenwerking tussen de twee Belgische top-ensembles Rosas en Ictus doet alles wat in de huidige tijd schaars is.
Een surfende Nederlandse marketingjongen merkte in Zuid-Afrika op dat een ziekte de bevolking zonder onderscheid uitdunde. Dat deed hem wat. Nu viert dance4life als onbetwist hoogtepunt haar tienjarig bestaan in Het Concertgebouw Amsterdam.
Dansen voor de ogen van 58 wereldleiders, en natuurlijk Obama himself. Als rode draad, als openingsact. Je zal die opdracht maar krijgen. Drie maanden werkte Conny Janssen Danst in het geheim aan deze missie. Tot maandag 24 maart het gebeurde.
Wil je als museum een beetje meedoen, leid je het publiek interactief door de presentatie. Dat moet bij dans ook kunnen, zal choreograaf Amos Ben-Tal bij zijn project OFFline gedacht hebben. Hij laat 5 manieren zien. In een voorstelling.
Minister Filipetti heeft groen licht gegeven. Emio Greco en Pieter Scholten worden inderdaad de nieuwe artistiek leiders van CNN Ballet National de Marseille. Een gezelschap met dertig dansers, 60 werknemers in totaal, in een gebouw met 9 studio’s en een theaterzaal. Wie krijgt dat in Nederland nog voor elkaar?
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.