Met tekst, beweging, acteurs, decors.
Omdat Nederlandse cultuur de Nederlanders pas opvalt als er gescoord wordt in het buitenland (geldt ook voor voetbal, overigens): Groot nieuws over het eerste gezelschap van Nederland. Bondscoach Ivo van Hove van Toneelgroep Amsterdam heeft niemand minder dan Juliette Binoche gestrikt voor een hoofdrol in een toneelstuk.
Ik ga op 7 mei 2014 in Parijs praten met Peter Brook. Voor mensen die theater hebben gestudeerd is dat iets heel bijzonders. De man schreef ooit een heel overzichtelijk en handzaam boekje dat bij alle theatermensen in de kast staat: The Empty Space. Maar hij was ook de regisseur van voorstellingen waar meer mensen bij geweest zijn dan er ooit stoelen waren. Ofwel.
De Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs gaat dit jaar naar Johan Simons. Bij de mededeling, in een weiland onder Utrecht, was de regisseur verbaasd: hij vermoedde dat de prijs bedoeld was voor zijn vrouw, Elsie de Brauw, alom beschouwd als een van de beste actrices van Nederland en België.
‘Harry Partch wist precies wat hij deed. Hij koos hele specifieke bourbonflessen uit om die 43 stappen in de octaaf in te vullen. Zo maakte hij muziek die heel toegankelijk is, maar ook heel ongrijpbaar. En dat is wat goede kunst moet doen.’
Update: voorstelling De Freudjes is voorlopig uitgesteld, tot waarschijnlijk later dit jaar.
‘Ik vind het theater. Psychoanalyse is een theatraal gegeven.’ Lineke Rijxman is gefascineerd door psychiaters. Niet omdat ze er zelf de deur plat loopt, maar omdat psychiatrie een dankbaar gegeven is voor iemand die toneel maakt. Daarom moest het er eens van komen: een stuk over Freud. Maar dan niet over Sigmund zelf, of over zijn familie. Het stuk “De Freudjes (Geen Familie)” gaat over drie zusjes in het van pillen en afkortingen overlopende drukke leven van vandaag. ‘We praten zo makkelijk over depressies. Je zegt al dat je depressief wordt als de kipsaté bij de slager op is.’
De grootste artiest van Nederland is dood. Kan gebeuren. Maar mag ik dan ook hartgrondig vloeken? Want Jeroen Willems is onvervangbaar. Als journalist ken je de riedel: van acteurs boven de zestig, of van anderszins breekbare statuur heb je een necrootje klaarliggen. Ben je bekend en voldoe je aan de eisen, reken er maar op dat je vrienden en bekenden…
Enfin: terwijl de Amsterdamse stadskrant Parool in opdracht van de Vlaamse uitgeverijdirectie aan een campagne tegen het stadsgezelschap van de Nederlandse hoofdstad begon, veroverde datzelfde Toneelgroep Amsterdam de harten van het New Yorkse publiek met een productie van de al weer jaren oude ‘Romeinse Tragedies’, die hier door een enkeling niet eens overall goed werd gevonden: http://www.wijbrandschaap.nl/2007/06/romeinse-tragedies-hf2007ta/
Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.