Deze inhoud is alleen beschikbaar voor de leden van Cultuurpers. Word lid.
Mensen die om duidelijkheid vragen, roepen vaak om ‘namen en (rug)nummers’, maar in de klassieke muziek is dat gedoe met namen en nummers juist de reden waarom niemand er nog wat van begrijpt. Het gaat dus, volgens ex-marketeer en nu verhalenverteller Nancy Wiltink niet alleen om je verhaal, maar ook of dat verhaal
Voor de tweede keer deze maand dreigen de weergoden roet in het eten te gooien bij het Holland Festival. Viel het aangekondigde noodweer van 21 juni reuze mee, voor vanavond, 28 juni, dreigt op dit moment (10:45) een ‘code rood’ afgegeven te worden door de alarmdiensten.
Inmiddels wordt duidelijk waar de laissez faire-laissez mourir (laat maar doen, laat maar sterven)-politiek van Halbe Zijlstra, Martin Bosma en Mark Rutte toe gaat leiden. Van de tientallen instellingen die de komende maanden zullen sluiten, afslanken of afsterven door leegloop van kwaliteitspersoneel, begint de ondergang van het Theaterinstituut Nederland (TIN) wel erg tragische proporties aan te nemen.
Er zijn dagen bij geweest dat we 1500 pageviews hadden. Jullie, 2500 van onze trouwste bezoekers, kwamen tot nu toe zorgen voor 14000 kijkjes op dedodo.nl, en jullie bleven gemiddeld drie minuten rondkijken. Gemiddeld. Daar zijn we trots op. Kennelijk wisten we jullie aandacht te trekken en vast te houden. Dat zijn dus goede cijfers voor een online festivaldagkrant als De Dodo, die het moet redden zonder schreeuwlelijks, zonder marketingbudget maar met een overdosis enthousiasme en professionele innovatiedrang.
Het Nationale Ballet duikt in de voorstelling Bill & Mr. B thematisch de geschiedenis in met reprises van werk van George Balanchine en William Forsythe. Balanchines Symphony in Three Movements (1972) geldt als voedingsbodem voor Forsythe die vervolgens ‘the extra mile’ ging met Steptext (1985) en The Second Detail (1991). Van protocol naar photocall: dans als een fotosessie. Beweging – klik,…
Hij is er hoogleraar in, dus als er een probleem speelt in de economie van de cultuur, heeft Arjo Klamer er verstand van. Hij vertelt dat er al jaren een groeiend ressentiment is tegen subsidies. De kunstsector zal er dus aan moeten wennen om voortaan op een andere manier in het bestaan te voorzien.
Het begint mooi. Prominent op het podium staat het schilderij De Rode Kimono van Breitner. En dan geen kopie, maar the real thing, wat nog maar eens onderstreept wordt door de grote hoeveelheid kisten van het Stedelijk Museum, waarop ook de muzikanten van het Hexagon Ensemble geplaatst zijn. Acteur en danser Michael Schumacher loopt er achteloos naartoe en bekijkt het schilderij ongeveer een minuut – de gemiddelde tijd die een museumbezoeker naar een schilderij kijkt.
Eén voor één komen de worstelaars van Helsinki Nelson het podium van de stadsschouwburg op rennen. Op de mat ligt de grootste van het stel, op zijn buik, uitgestrekt in defensieve positie. Om en om proberen zijn tegenstander hem te kiepen, en hem met z’n beide schouders plat op de mat te drukken. Tevergeefs. Accordeonpunkrocker Kommi Pohjonen komt op, en…
Twee dagen later… Soms weet je niet goed wat te schrijven: ook de recensent heeft wel eens een writer’s block. Gelukkig publiceerde Jenny Diski van London Review of Books net vrijdag een blog over de functionaliteit van het (nog) niet kunnen schrijven. Blijkbaar was er meer tijd nodig. Maar goed, op een gegeven moment moet je de knoop doorhakken. …
In de manier waarop mensen soms proberen geen antwoord proberen te geven op een vraag, liggen grappige antwoorden besloten. Dirk van Delft wist als directeur van Museum Boerhaave een slordige 1 miljoen euro binnen te hengelen uit de markt.
Multi-instrumentalist and singer-songwriter Shara Worden – also known as My Brightest Diamond – is waiting for me, armed with her ukelele. Just before the interview, she wrote a new song. Worden laughs: “There are way too many videos on the internet of me playing the same songs over and over. I thought I should try something new.” De Dodo was there…
Het publiek voor klassieke muziek neemt al 20 jaar met 1% per jaar af. Structureel. Dat betekent dat sinds 1992 al 1/5 van de toeschouwers is verdwenen, zonder dat er iets ander voor in de plaats is gekomen. Volgens Johan Idema, strateeg en schrijver van een nuttig boek over nieuwe methodes voor oude muziek, heeft de sector het helemaal aan zich zelf te danken.
Dat Pierre Audi niet wegloopt voor religieuze symboliek, is bekend, maar het ware wonder bij Parsifal van De Nederlandse Opera bevindt zich in de bak. Daar zet het Concertgebouworkest in handen van meester-dirigent Iván Fischer een nieuwe Wagner-standaard. Ondanks een gigantische orkestbezetting bijna kamermuziekachtig licht, buitengewoon transparant en door zorgvuldige tempokeuzes met een prachtige dramatische spanning. Vijf uren lang.
Op de perspresentatie van de openluchtopera Orfeo ed Eurydice op Soestdijk waren destijds een kleine honderd mens pers en sponsors afgekomen. Bij de presentatie van de voorstelling ‘Veel gedoe om niets’ trok De Utrechtse Spelen slechts een handje vol: iemand van weblog cultuurpodium.nl, twee mensen van het Stadsblad Utrecht en een onbestemde cameraploeg die uitsluitend voor Suzan Visser was gekomen.…
Of: het vertrouwde wordt hier volkomen vreemd. Of: zinloosheid als het eerste principe omarmen. Honderd jaar na zijn geboorte staat John Cage centraal in HF-weekend.
Sinds Reinbert de Leeuw het speelde in het snelste praatprogramma op de Nederlandse televisie, is John Cage’s 4’33” in ons land een bekende compositie. Exact vier minuten en drieëndertig seconden speelt de muzikant geen enkele noot en hoort de toeschouwer niets anders dan de omgevingsgeluiden.
Elf palen zijn sfeervol verlicht als in een nachtclub. Danseressen komen binnen en begeven zich naar hun werkplek. Ze zullen in een twee uur durende shift rondjes lopen om hun paal. Ze zijn niet de enigen: ook publiek begint te lopen, richting de uitgang. Toch zijn de duizeligmakende herhalingen van de hardwerkende dames effectief. Het transcendentale minimalisme zal echter omslaan in een…
Wie mocht denken dat het maken van een toneelvoorstelling een simpel een-tweetje is van een geniale regisseur met een goed team van creatives en perfecte acteurs, heeft het mis. Alleen, als toeschouwer die eenmaal de voorstelling bezoekt, merkt u daar niets van. En dat is maar goed ook. U komt voor de voorstelling en het zal u worst wezen of…
In theaters met gesubsidieerd toneel zie je Henk en Ingrid niet, dus daaraan kan de haat van de VVD en PVV jegens de schone kunsten niet geweten worden, aldus Hans Onno van den Berg, voormalig directeur van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties.
We hebben er al een aflevering op zitten, en dat was natuurlijk een enorm succes, maar juist op het hoogtepunt moet je met iets nieuws beginnen. Daarom vanavond om 22:30 uur een nieuw ding: De Dodo Holland Festival Hangout. Live, interactief en online. Innovatief dus, zoals u het van ons kent. U kent ze wel: die reportagewagens met meters spaghetti…
Antony Hegarty geeft met zijn pianist en het Metropole Orkest de gelaagde en emotioneel geladen show Cut the World weg. Hij laat zien dat het geen punt hoeft te zijn om meer van hetzelfde te presenteren. Het publiek waant zich ondertussen in het sprookjesbos en eet uit zijn hand. Het is niet de eerste keer dat de androgyne kindman Antony…
Ze kunnen best wat, bij Fitzroy. Altijd leuk om presentaties bij te wonen, zoals het Amsterdamse marketingbureau liet zien tijdens het Congres Podiumkunsten op 29 en 30 mei 2012.
Post van Acteursbelangen, de acteurs’vakbond’. Of we ons aan het embargo willen houden. Naturlijk doen wij dat. Wij wel. Maarreh: het door Halbe Zijlstra samen met het Muziekcentrum Nederland op te heffen Theater Instituut Nederland krijgt dus een prijs. En dat schijnt een sculptuur te zijn, waarvan wij ons dan weer afvragen waar dat ding na 1 januari 2013 moet…
Claron Macfadden deed het in haar eentje, Alain Platel met 150 mensen en Andrea Breth in 54 scenes: raken. En een boodschap overbrengen. Dodo-reporters Mariska van der Meij, Daniël Bertina en Wijbrand Schaap blikken terug op het eerste weekend van het Holland Ferstival 2012, en recensent Maarten Baanders kijkt vooruit naar de bijzondere voorstelling van Emio Greco/PC. Soort van…
Twee mannen zitten samen aan tafel en eten spaghetti. De één werkt het bord pasta in no time naar binnen, en vertelt tegelijkertijd met volle mond een amusante anekdote – nét niet verstaanbaar – met woeste gebaren en zelfingenomen gebrom. De ander, een bejaarde vent, wordt totaal genegeerd. Ondanks verwoede pogingen slaagt de arme man er maar niet in om…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.