De komst van een internationale onderzoeksfaciliteit ten behoeve van Holocaustonderzoek – met de hoofdzetel in Nederland – is een stap dichterbij. Dat schrijven minister Bruins (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) en staatssecretaris Karremans (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) in een brief aan de Tweede Kamer. Het kabinet heeft het plan hiervoor namens verschillende landen, en in samenwerking met onder andere het NIOD…
Een van de beroemdste mensen die Auschwitz overleefde, schrijver Primo Levi, en een simpele metselaar die ervoor zorgde dát hij overleefde – met zulke hoofdpersonen heeft een auteur een sterk gegeven in handen. Dat kan niet misgaan, zou je denken. Norse metselaar Hij was net afgestudeerd als scheikundige toen Primo Levi, vierentwintig jaar oud en joods, werd opgepakt en gedeporteerd…
Een eenzame gek? Een argeloze bezoeker zou het denken, en toen ik gistermiddag op de Theaterplatz in Weimar aankwam, was ik die argeloze bezoeker. Tijdens de openingsspeeches van Kunstfest Weimar riep een man beledigende teksten naar Bodo Ramelow, de minister-president van ‘Vrijstaat Thüringen”. De in een geel hesje gestoken man werd door de politie afgevoerd. Later, tijdens een zeer bedrukt…
Dick Oostinga, lid van de Restitutiecommissie, gaat als plaatsvervangend voorzitter tijdelijk leiding geven aan de Restitutiecommissie voor nazi-roofkunst. Vorige week dienden voorzitter Jacob Kohnstamm en plaatsvervangend voorzitter Els Swaab hun ontslag in. Staatssecretaris Uslu (Cultuur en Media) heeft Oostinga per 1 februari benoemd als plaatsvervangend voorzitter. De positie is vacant omdat voorzitter Jacob Kohnstamm en plaatsvervangend voorzitter Els Swaab vorige…
Ulrich Alexander Boschwitz. Onthou die naam. Een schrijver die ons maar twee boeken naliet, en wiens levensgeschiedenis als een gruwelroman van de twintigste eeuw leest. Hij schreef, in 1939, drie jaar voor zijn dood door een torpedo in de Indische Oceaan, ‘The Man Who Took Trains’, onder zijn Engelse pseudoniem John Grane. Dit boek, in 2018 in de oorspronkelijke Duitse…
Insayno is twee dagen stadsdichter geweest – je denkt onwillekeurig aan die reclame waarin een uitzendkracht op zijn grootse afscheidsfeest zegt: ‘Het waren twee fantastische dagen’ – en boekte daarmee waarschijnlijk een record als kortst zittende stadsdichter in de geschiedenis, met één stadsgedicht op zijn naam (‘zusje van de hoofdstad’). Wat was het probleem?
Meer dan twintig jaar geleden ging bij David Grossman de telefoon. Een vrouw met de naam Eva Panić Nahir had het een en ander op te merken over een artikel dat hij had gepubliceerd in een Israëlische krant. Grossman glimlacht bij de herinnering. ‘Waar mijn stuk over ging weet ik niet meer, wel dat zij meende dat ik niet ver genoeg was gegaan in mijn kritiek op de regering. Ik vond het wel verfrissend nu eens te worden aangevallen door iemand van links, in plaats van – zoals gewoonlijk – de rechtse vleugel.’
Ze overleefde een hersenbloeding en een ernstig auto-ongeluk. Doodsangst heeft schrijfster Rosita Steenbeek (62) daardoor niet meer, wel juist een enorme levenslust. Het heeft haar verrijkt. ‘Door de dood in de ogen te zien, begreep ik dat liefde het belangrijkste is in het leven.’ 1. Zonder relatie kun je ook gelukkig zijn ‘Ik ben al een aantal jaren alleen en…
Sommige critici vonden de openingsvoorstelling van Festival Noorderzon in Groningen om te huilen zo slecht. Anderen waren minder negatief. Die hebben zeker een punt. Maar dan moet je wel verder kijken dan je gewend bent. Wanneer Bear, de held van de openingsshow van Noorderzon 2019, gevangen is gezet in een toren, betreurt hij zijn lot door een welluidend doch droevig…
Je zult maar Pool zijn. Dat is, zo bleek tijdens de Nederlandse première van ‘Proces’ in het Holland Festival, geen lolletje. Deze voorstelling, een bewerking van Franz Kafka’s beroemde gelijknamige roman, brengt dat gevoel heel erg indringend over. Vijf uur lang, slechts onderbroken door twee halve uurtjes pauze, waarin een makreelsandwich kan worden gegeten. Of een bakje gemengde nootjes. Oplettende…
‘Dat ik daders in mijn familie heb geeft me de verantwoordelijkheid om te blijven herinneren. Veel van mijn generatiegenoten zeggen dat we dit nooit moeten vergeten en dat het nooit meer mag gebeuren, maar doen verder niets. Het feit dat ik schrijver ben geeft me de mogelijkheid om wél iets te doen. Om erover te schrijven, lezers zich te laten…
De Russisch-Nederlandse Maya Fridman (Moskou, 1989) speelt zowel klassieke en eigentijdse muziek als rock, jazz, folk en flamenco. Communicatie met het publiek is nu eenmaal haar belangrijkste streven. Waarom zou je je dan beperken tot een bepaalde stijl of genre? De website van de Cellobiënnale omschrijft haar terecht als een ‘muzikale duizendpoot’. Ze gooide in 2016 hoge ogen op dit…
De cellist Maya Fridman werd in 1989 in Moskou geboren, waar ze zich ontpopte als wonderkind. Nog tijdens haar studie aan het Schnittke College won ze de eerste prijs van het International Festival of Slavic Music. In 2010 kwam ze naar Nederland, waar ze zes jaar later Cum Laude afstudeerde aan het Conservatorium van Amsterdam. Fridman plaatst als vanzelfsprekend hedendaagse…
Beethoven en Bach brachten de ware muziek. Karl-Heinz Stockhausen de toekomst. De rest, van Beatles tot hoempa, was ‘jazz’, commercieel kapitalistisch en dus verderfelijk. Heel in het kort is dit waarvan we Theodor Adorno zouden moeten kennen. Paul R. Kooij speelt nu deze kunstfilosofische scherprechter in een voorstelling van Mirjam Koen. Net nu de mede op Adorno’s denken gebaseerde scheiding tussen…
En dan blijkt er toch een festivalthema te zijn. Komt helemaal vanzelf. Wellicht niet van tevoren bedacht door de directie van het International Literature Festival Utrecht (ILFU), maar na drie dagen onderdompeling glashelder. Schrijven gaat over dat waarover we niet spreken. Tijdens de laatste festivalavond, zaterdag 13 mei, heb ik me voor de gelegenheid ondergedompeld in een onderdeel waarmee ‘Utrecht’…
Hij vindt zichzelf lui en te weinig ambitieus en heeft moeite met acceptatie – van zichzelf, van anderen, van de wereld. Omdat zijn grootouders de Holocaust hadden meegemaakt, rustte er in zijn jeugd een taboe op ongelukkig zijn. Acht levensvragen aan de Joods-Amerikaanse schrijver Jonathan Safran Foer. ‘Tussen wat ik zou kúnnen en werkelijk doe, gaapt een groot gat.’ 1.…
In deze periode voor Pasen lijken de Passies van Johann Sebastian Bach schier onontkoombaar. Maar de alternatieven zijn in opmars. Afgelopen week presenteerden het Koninklijk Concertgebouworkest en het Groot Omroepkoor twee zeer succesvolle nieuwe Passies. Alternatieve passie Morgen brengen het AVROTROS Vrijdagconcert Deus Passus van de Duitse componist Wolfgang Rihm. Het wordt uitgevoerd door het Groot Omroepkoor en het Radio Filharmonisch…
Het toneelstuk ‘Hart’ is er eentje voor uw bucketlist. Ofwel, het toneelstuk ‘Hart’, door Matzer Theaterproducties gemaakt als bewerking van Lisette Lewins boek ‘Hart van Prikkeldraad’, is een toneelstuk dat je eigenlijk best wel gezien moet hebben. Waarom? Ik geef je 4 redenen waarom. 1: Het boek is niet meer te koop Lisette Lewin schreef in 1992 een boek dat…
Met Black Box / Chambre Noire presenteert het Joods Historisch Museum de eerste tentoonstelling van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge in Nederland. Een multimediakunstwerk over de eerste volkerenmoord van de twintigste eeuw. Nu te zien in het Joods Historisch Museum.
Apartheidsactivist Martin Bosma begon er tijdens een van zijn vele hilarische optredens in de tweede kamer al over, maar had het, zoals wel vaker, bij het verkeerde eind. Hij zei dat kunstsubsidies een uitvinding waren van de Nazi’s en daarom verderfelijk. Wij wisten beter, want onderzoekster Benien van Berkel is gedegen en houdt zih met feiten bezig. Uit haar promotieonderzoek…
Zouden de hedendaagse revolutiemakers Shakespeare wel eens bestuderen? In Cesare deve morire (Caesar Must Die), de competitiebijdrage van de Italiaanse gebroeders Taviani, zijn we getuige van de voorbereiding en uitvoering van Shakespeare’s Julius Caesar. Wie dat ziet met het wereldrumoer in het achterhoofd zal vaak een schok van herkenning voelen. De tragedie over een staatsgreep in het oude Rome laat…
Onzichtbare krachten, omschreven als engelen, die via een Joodse vrouw tegen haar vrienden spreken ten tijde van de Holocaust in Hongarije. Een mysterieus en waargebeurd verhaal, door de Amerikaanse actrice Shelley Mitchell vertaald naar de ‘one-woman performance’ Talking with Angels. In Amerika een groot succes. Gisteren voor het eerst op de planken in Nederland.
Door Wijbrand Schaap (foto Arno Declair) Sinds woensdag 9 juni 2010 lijkt Nederland weer een beetje meer op Oostenrijk, al liggen bij ons de bergen in het zuidoosten, in plaats van in het westen. En er is nog een verschil: wij mogen het toneelwerk van de Oostenrijkse Nobelprijswinnares Elfriede Jelinek nog wel zien, terwijl de strenge schrijfster het in haar…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.