Op Goede Vrijdag woonde ik, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst IND, in de Lourdeskerk in Scheveningen de 100ste voorstelling bij van Salomonsoordeel. Wijbrand Schaap bezocht de confronterende theaterproductie in juli 2021 en schreef toen al over de perikelen van een asielprocedure bij de IND. Hoe staat de voorstelling er nu voor? Even in een notendop: in Salomonsoordeel doen drie spelers…
Eigenlijk zijn al zijn vrouwelijke personages gebaseerd op zijn krachtige moeder en grootmoeder, zegt Vamba Sherif (47). In zijn nieuwe, autobiografische boek Ongekende liefde vertelt de van oorsprong Liberiaanse schrijver zijn roerige levensverhaal aan zijn dochter Bendu. Een ode aan zijn geboorteland en de belangrijkste vrouwen in zijn leven. Ik ben geboren in een geleerde en invloedrijke familie. De Sherifs…
Het is een fris en levendig boek, de nieuwe roman van Adriaan van Dis (74). Op de hem kenmerkende humoristische toon snijdt Van Dis in KliFi de grote thema’s van deze tijd aan: klimaatverandering, de vluchtelingencrisis, politiek populisme, (on)vrijheid. Als in de republiek Nederland een verpletterend warme zomer uitmondt in een orkaan en een dorp van vluchtelingen wordt weggevaagd, zwijgen…
In 25 jaar tijd schreef Martine Letterie een kleine bibliotheek aan jeugdboeken bij elkaar: maar liefst 120 titels in alle leeftijdscategorieën verschenen er al van haar hand. Onlangs won ze met Verboden te vliegen de Thea Beckmanprijs 2020.
‘Door het schrijven van dit boek ben ik gaan beseffen dat ik mijn kinderen niet kan voorbereiden op de wereld waarin zij volwassen zullen zijn. Ik kan ze niet nu al leren wat ze later nodig hebben in een samenleving die nog niet bestaat.’
‘Natuurlijk heeft Corona impact op mij, maar de impact van Black Lives Matter is veel groter. Ik wil aan het werk gaan om jongeren te activeren. Zij moeten voelen dat dit ons land is. Ik vind het belangrijk om steeds elk podium te gebruiken om dat duidelijk te maken.’ Bright Richards is twintig jaar na zijn afstuderen aan de Arnhemse…
4 juni jongstleden bracht de Raad voor Cultuur haar advies uit over de subsidieaanvragen van de culturele instellingen uit de zogeheten basisinfrastructuur. De Raad voor Cultuur is het wettelijke adviesorgaan van de regering en het parlement op het terrein van kunst, cultuur en media. De Raad adviseert over actuele beleidskwesties en subsidieaanvragen, gevraagd en ongevraagd. Het loont zeer de moeite www.raadvoorcultuur.nl af…
Natuurlijk zijn er Italianen nodig voor deze poëtische uitspraak over Nederland, de kop van dit artikel. Het oude Italiaanse gezegde doelt op het carillon dat in de openbare ruimte de tijd aangeeft. Typische traditie van de Lage Landen. Sinds de veertiende eeuw. Lekker praktisch natuurlijk, want dan weet heel de stad hoe laat het is. Hoort iedereen hits uit de…
De absurditeit van de pandemie daalt langzaam in, maar blijft nog steeds niet te bevatten. We houden je op de hoogte van de ontwikkelingen. Maar de boog kan niet altijd gespannen zijn. Soms is er een moment van aandacht nodig, voor het moois waartoe mensen in staat zijn. Daarom een korte film over glasblazer Zuheir Alkazzaz die Syrië ontvluchtte, omdat…
Even ontsnappen aan alle ellende in de realiteit? Je kunt natuurlijk eindeloos gaan binge-watchen met feelgoodmovies of spannende series, maar een lekker boek openslaan over een ramp in de buitenwereld, is minstens zo effectief – kijk, het valt bij ons eigenlijk wel mee! Misschien pik je ook nog een paar waardevolle do’s and dont’s voor noodsituaties; een gewaarschuwd mens telt…
Zangeres, harpiste en theatermaker Ekaterina Levental (Tasjkent, 1977) kwam in 1993 als vluchteling naar Nederland, waar zij een succesvolle carrière opbouwde. Samen met haar partner Chris Koolmees maakte ze het drieluik De Weg, De Grens en Schoppenvrouw, waarin zij haar eigen moeizame weg naar geluk bezingt. Met haar pocketvoorstellingen houdt zij ons een spiegel voor: ‘Wij oordelen snel over een…
Ze overleefde een hersenbloeding en een ernstig auto-ongeluk. Doodsangst heeft schrijfster Rosita Steenbeek (62) daardoor niet meer, wel juist een enorme levenslust. Het heeft haar verrijkt. ‘Door de dood in de ogen te zien, begreep ik dat liefde het belangrijkste is in het leven.’ 1. Zonder relatie kun je ook gelukkig zijn ‘Ik ben al een aantal jaren alleen en…
‘Ik teken mijn personages altijd uit voordat ik begin met componeren. Ze zijn geïnspireerd op mensen die ik op straat zie, persoonlijkheden die ik bewonder, details die iemand bijzonder maken… Meestal richt ik me op één specifiek aspect van een personage, een dominante stemming die ik vervolgens in mijn compositie belicht.’ Meriç Artaç, geboren in 1990 in Istanbul, werd al…
De Canadese Emily Molnar is met ingang van seizoen 2020/2021 de nieuwe artistiek directeur van Nederlands Dans Theater (NDT1). Als je naar haar staat van dienst kijkt, heeft ze alles mee: een trouwe tien jaar als artistiek leider van het Canadese BC (British Columbia) Ballet, een goede reputatie als choreograaf, geroemd als visionair, vernieuwer en coach en ze heeft een…
Er wordt heel wat gemopperd op de Nederlandse film: hij is te braaf, niet creatief genoeg, er is te weinig experiment. Er is echter één klein eilandje waarin andere wetten gelden. Waar soms met stevige budgetten en soms voor een appel en een ei films worden gemaakt die een andere taal spreken: De dansfilm. Geen gepsychologiseer, geen eindeloze dialogen, maar…
‘Dat ik daders in mijn familie heb geeft me de verantwoordelijkheid om te blijven herinneren. Veel van mijn generatiegenoten zeggen dat we dit nooit moeten vergeten en dat het nooit meer mag gebeuren, maar doen verder niets. Het feit dat ik schrijver ben geeft me de mogelijkheid om wél iets te doen. Om erover te schrijven, lezers zich te laten…
In 2014 maakte Morgan Knibbe (1989) de korte film Shipwreck, over de nasleep van een gruwelijke schipbreuk aan de kust van Lampedusa waarbij 350 vluchtelingen verdronken. Kort daarna maakte hij zijn eerste lange documentaire, eveneens over vluchtelingenproblematiek: ‘Those Who Feel the Burning’. Deze zeer indrukwekkende, originele en visueel sterke film was een van de beste Nederlandse films van de laatste…
Rust en vrede zijn maar een dun laagje dat de chaos van oorlog en ander geweld in de wereld bedekt. In een uitgebreid en rijk gevarieerd themaprogramma laat Eye zien hoe filmmakers dat in verhalen hebben gevangen.
‘Caffè e acqua frizzante, per favore.’ Ilja Leonard Pfeijffer bestelt een koffie en water bij de serveerster van bar 28 Erbe. Het is eind van de ochtend en het terras op het Piazza dell’ Erbe, op een steenworp afstand van het palazzo waar de schrijver woont, begint het langzaam wat drukker te worden. Pfeijffer woont inmiddels alweer tien jaar in…
Langzaam maar zeker is het allernieuwste nieuwtje van virtual reality (VR) af en kunnen we gaan nadenken over wat je wilt laten zien, in plaats van hoe. Waar ik op het eerste VR festival nog gierende hoofdpijn kreeg van slechte brillen, kan ik me nu laten betoveren door de schoonheid van het Amazone gebied of prachtige animaties. Filmtheaters als Eye…
Op een klein eiland spoelen drie zwarte mannen aan. Dat dreigt roet in het eten te gooien van de bewoners en hun economische plannen. Dus doet iedereen liever alsof er niets is gebeurd. Archipel van de hond, de nieuwe roman van Philippe Claudel, is een beklemmend boek waar soms lichtheid doorheen kiert. De Franse bestsellerauteur maakt zich zorgen: ‘Ooit vormden nucleaire wapens…
Het in Venetië tot beste VR-ervaring uitgeroepen Chalkroom van Laurie Anderson en Hsin-Chien Huang is nu te beleven in Eye. Een vliegdroom in een prachtig vormgegeven labyrint van uit taal en tekens opgetrokken werelden. Anderson komt zelf ook.
Over bubbels gesproken. Midden in Den Bosch, op het paradeplein, staan drie megaspeelblokken waar je in kunt. Het zijn minitheaters, geesteskinderen van vormgever Theun Mosk. In één ervan kom je een hele grote plastic luchtbel tegen waarin jonge, grotendeels naakte, mensen bewegen. Het publiek staat zich aan weerszijden van de bubbel ongemakkelijk te voelen. Mede omdat de naakte jonge mensen…
Dat is alvast één fout die je kunt maken: boeken voor een voorstelling van Christoph Marthaler en dan verwachten dat er iets nieuws zal gebeuren. Toch deed ik het, bij mijn laatste bezoek aan het Holland Festival van dit jaar. Iemand had gezegd dat de Zwitserse theatermaker die al sinds het begin van zijn carrière voorstellingen maakt waarin verloren zielen…
Na het spetterende slot van Ishtar van Dima Orsho staat het publiek als één man op en barst los in een ovationeel applaus. Ik word bijkans verdoofd door het luide gejoel en gejuich waarmee de leden van Hewar en het Gurdjief Ensemble overstelpt worden. Verbijsterd kijk ik om me heen: er zou toch nóg een nummer komen? Maar nee, daar…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.