Na de jaarlijstjes de aanraders voor het nieuwe jaar. Alle dagbladen doen eraan mee. Probleem: veel is nog niet bekend. Festivals en gezelschappen presenteren hun programma ergens in februari, maart. De tips voor heel 2015 kunnen we dus nog niet geven. Wel de aanraders voor de komende maand, in chronologische volgorde, want een rangorde aanbrengen in voorstellingen die we nog…
Het regent jaarlijstjes en wij doen vrolijk mee. Net zo subjectief als iedereen, niemand ziet immers alles, en over smaak valt altijd van mening te verschillen. Natuurlijk, ook in deze lijst veel voorstellingen in of vanuit de Randstad, maar de helft was nog niet daar te zien. En alle genres door elkaar. Als het maar theater is. Met als enige beperking: geen reprises, excuses Ring en Lohengrin (DNO), Johannes-Passion (NRO). En geen dans, want daarvoor is onze partner danspubliek.
Fijf jaar. Je moet er even doorheen. Niet iedereen is altijd even gecharmeerd van de kleinemeisjesdictie van Roos Rebergen (Roosbeef). Maar wat een strot. En wat een presence. Dus is het meer dan ok dat Roos Rebergen op het verjaardagsfeestje van David Bowie’s carrière iets gewaagds deed: een vertaling brengen van Five Years, het openingsnummer van David Bowie’s klassieke album…
Eerste verhaal. Een naakte koning kruipt aan de voeten van een vrouw. Ze is veel groter dan hij, een godin. Hoog boven hem houdt ze een tros druiven in haar hand. Honger heeft hij! Hij wil die druiven, allemaal. Zijn lijf is kwetsbaar. Het lijkt te rillen in de buitenlucht. Maar als het om het begeerde voedsel gaat, haalt hij…
Het bericht op facebook dat vandaag mijn tijdlijn domineerde: het spontane concert op NS-station Amsterdam Centraal, afkomstig van de website van het NRC (link: http://www.nrc.nl/muziek/2014/10/09/hoe-drie-artiesten-onverwacht-samen-optraden-op-adam-cs/ Op dit station staat sinds enkele weken een piano waarop iedereen mag spelen. Een ludieke actie van de NS om het wachten leuker te maken. Dat leidt tot verrassende situaties. Zoals deze waarin een pianist…
Met vijf nominaties heeft de komedie Aanmodderfakker van Michiel ten Horn de meeste kansen op Gouden Kalveren. Waaronder die voor beste film, regie en scenario. Op de hielen gezeten overigens door
Zaterdag 14 juni ging in een vloed van avondjurken, smokings, bekende Nederlanders en Gooische Tanks War Horse in première. Een stuk over een oorlog waarin Nederland neutraal was, en waarvan in elk dorp van de rest van de wereld gedenkstenen staan. U kunt gaan kijken. Of niet. We hebben zes argumenten op een rijtje gezet.
Deze week in de bioscoop: In the Name of, een ouderwets stevig Pools drama over een priester die door het celibaat tevergeefs aan zijn homoseksualiteit probeert te ontsnappen. Hij werkt in een dorpje in de provincie met moeilijk opvoedbare tieners. “Ik zou al die jongens wel willen neuken”, roept hij
Jiří Kylián staat niet op het Holland Festival. Hij heeft zijn eigen festival. In het kleine Korzo theater waren tien dagen lang op een intieme wijze werken te zien van de grote choreograaf. Gevarieerd en nog steeds indrukwekkend. Volgend jaar is Kylián 45 jaar lang actief als choreograaf. Hoe blijf je zolang presteren aan de wereldtop?
Krap vijf maanden tussen eerste auditie en eerste voorstelling. Meer tijd hadden de makers en buurtbewoners niet voor de Volksopera Ondiep, die op vrijdag 23 mei de eerste van twee voorstellingen beleefde. Een warme mei-avond werd het, aandoenlijk bij tijden, soms tenenkrommend, maar hoe dan ook leuk: klassiekers van Verdi (de meeste), Bizet, Puccini en Offenbach, op Nederlandse tekst gezet en gezongen door volslagen amateurs. Voor deze ene keer begeleid door het Groot Omroepkoor.
Er is al veel over geschreven. En veel over gepraat: de Reinbert de Leeuw-biografie van Thea Derks, die van Reinbert de Leeuw niet uitgegeven mocht worden. Nu mag Thea Derks, lid van de coöperatie Cultuurpers, aan Peter Gielissen, ook lid van de coöperatie Cultuurpers, haar kant van de zaak uitleggen. Mooi verhaal geworden. Op Lezen.tv
In het katholieke Limburg kreeg ik elke week catechismusles op de lagere school. “Waartoe zijn wij hier op aarde?”, vroeg mijnheer pastoor. Met de hele klas dreunden wij het antwoord: “Om hier en in het hiernamaals gelukkig te worden.” Een vergelijkbare vraag drong zich gisteravond aan mij op tijdens de uitvoering van de opera Faust van Charles Gounod bij De Nationale Opera. “Waartoe gaan wij naar het theater?” Voor mij luidt het antwoord: “Om geraakt, gelouterd, ja misschien zelfs wel gelukkig te worden.” Gezien de lovende kritieken verwachtte ik dat dit inderdaad het geval zou zijn.
Vandaag verscheen bij Leporello Uitgevers in Amstelveen mijn lang verwachte biografie Reinbert de Leeuw: mens of melodie, waaraan ik ruim zeven jaar gewerkt heb. Het boek is te koop bij verschillende boekhandels in Amsterdam en via elke boekwinkel in Nederland te bestellen. Toen ik begin 2005 een concert bezocht dat door Reinbert de Leeuw gedirigeerd werd, besprak ik met een aantal…
Nederland heeft er een nieuwe prijs voor jong choreografisch talent bij. Het BNG Cultuurfonds heeft, in samenwerking met Korzo in Den Haag, de BNG Bank Excellent Talent Dans Award ingesteld
Het was donderdag 30 januari bal in Rotterdam. Op het Gemeentelijk Cultuurcongres waren een paar honderd ambtenaren, lokale politici en kunstinstellingen bijeen om te praten over waar ze elkaar konden helpen. Het moest een positieve dag worden. Er was al lang genoeg geklaagd en ruzie gemaakt: blik vooruit, hoopvol de toekomst in. Ook al moet het ergste nog komen.
Het komt door Facebook. Zegt Ton van de Langkruis, artistiek directeur van schrijversfestival Writers Unlimited: “Je kunt niet langer die anonieme figuur zijn die de wereld met hermetische teksten bestookt vanuit een afgesloten zolderkamer. De markt is er niet meer naar. Je belangrijkste communicatiemiddel is facebook. Daar moet je open staan voor vragen, je communiceert met je lezers. We zijn weer terug op het dorpsplein waar ooit de eerste verhalen verteld werden.”
Thibaud Delpeut, aanstormend talent in theaterland, is per 9 september aangesteld als artistiek directeur van De Utrechtse Spelen. Om ook op zakelijk gebied voldoende vertrouwen uit te stralen is Jacques van Veen aangesteld als zakelijk directeur. Die verdiende zijn sporen eerder bij het Holland Festival en de Stadsschouwburg van Groningen.
‘Eutopia komt uit het Grieks en betekent zoveel als ‘Goede plaats’. Met deze installatie wil ik de mensen laten nadenken over wat dat is: een goede plaats.’ Architect en beeldend kunstenaar Filip Berte werkte zeven jaar aan zijn ‘Goede Plaats’ en het resultaat ervan is nu te zien in het Utrechtse Zijdebalen Theater.
“Even doorlopen mensen! Ik wil u voorstellen aan Frans van Montfoort. Eén van de allereerste straatmuzikanten in het oude Hoog Catharijne en zelf bijna een living statue.” Gids Ton van den Berg, vandaag in de gedaante van zijn alter ego Koos Marsman, geeft Van Montfoort een klap op zijn schouder. “Goed om je weer te zien jongen.”
Holland Festival
‘The Pyre’, de nieuwste voorstelling van de internationaal rijzende ster Gisèle Vienne, lijkt aanvankelijk minder verontrustend dan haar eerdere werk. Stukken als ‘Jerk’ (2008), gebaseerd op het waar-gebeurde verhaal van een jonge seriemoordenaar, en ‘This is how you will disappear’ (2010), met een donker bos in de hoofdrol, waren slechts op enkele plekken in Nederland te zien. Hopelijk brengt dit optreden tijdens het Holland Festival daar verandering in. Gisèle Vienne studeerde ooit harp, daarna filosofie en is uiteindelijk als poppenspeler opgeleid. Maar Vienne ziet zichzelf vooral als een beeldend kunstenaar die werkt met tijd, op een podium, waar verschillende ritmes, motieven en figuren samenkomen.
Holland Festival
Simon Stone (28) schreef een nieuw stuk op basis van Henrik Ibsens toneelklassieker De Wilde Eend uit 1884. De in Zwitserland geboren Australiër voorzag het Noorse stuk van een geheel eigentijdse taal en aankleding. De acteurs zitten
Twee nieuwe leden van de Raad voor Cultuur laten opnieuw zien hoe het denken over kunst verandert: Jessica Mahn en Annick Schramme zijn vrouw, en dat was nodig in dit witte mannenbolwerk, maar ze zijn vooral
Ooit was gesubsidieerd theater een linkse hobby. Inmiddels zijn we twee jaar verder, en heeft het gesubsidieerde theater zich zonder enige moeite gevoegd naar de heersende, veel rechtsere trend.
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.