Bermmonumenten maken het onverwachts en gewelddadig toeslaan van de dood zichtbaar. Meestal langs de openbare weg maar soms ook op meer afgelegen plekken. De Amersfoortse fotograaf Jeroen Hansen fotografeerde er de afgelopen jaren honderden, met het onlangs verschenen fotoboek Signs of Life als resultaat. Een bosje bloemen vastgebonden op een ingedeukte vangrail. Kaarsen, foto´s of een teddybeertje bij een scherpe…
Late Rembrandt in het Rijksmuseum. Dat betekent vooral veel mensen. Lange rijen bewonderaars, die weten dat ze hoog niveau (gaan) zien. Topniveau. En daarvoor wil iedereen wel wachten. De pr-machine heeft zijn werk gedaan en nu is het aansluiten in de lange rij en vervolgens schuifelen langs de vele blikken, rake lijnen en penseelstreken. Rembrandt (1606-1669) legde in zijn talloze…
Op het zesde PopArts festival geen buitenlandse voorstellingen. Laten de bezuinigingen zich gelden? Het festival programmeert om het jaar internationaal en dit jaar blijft het dicht bij huis. Met Nicola Unger waren er de andere Nederlandse ‘usual suspects’ als Duda Paiva en gastkunstenaars van de Ulrique Quade Company. Maar in de De Krakeling en het Ostadetheater zijn ook jonge makers…
Net als kinderen moet je je publiek soms een beetje opvoeden. Als ze iets doen dat je prettig vindt, beloon je ze daarvoor. Gedrag dat je minder graag ziet wil je juist ontmoedigen. Toch doen veel theaters precies het tegenovergestelde met hun reserveringskosten en last minute acties. Het is al jarenlang een trend. Bezoekers besluiten steeds later dat ze een…
Oekraïne, Boko Haram, IS, de economische crisis. De wereld lijkt op een borderline patiënt, zoals Ricardo Semler stelt. Ook dansfestival CaDance houdt politici en de macht graag een spiegel voor. Met Exhausting Space van de Spaanse choreograaf Iván Pérez lukt dat prima.
Het toneelstuk ‘Hart’ is er eentje voor uw bucketlist. Ofwel, het toneelstuk ‘Hart’, door Matzer Theaterproducties gemaakt als bewerking van Lisette Lewins boek ‘Hart van Prikkeldraad’, is een toneelstuk dat je eigenlijk best wel gezien moet hebben. Waarom? Ik geef je 4 redenen waarom. 1: Het boek is niet meer te koop Lisette Lewin schreef in 1992 een boek dat…
De minister was erbij. Natuurlijk omdat Introdans een belangrijk gezelschap is, maar het was mooi meegenomen dat er bij deze avond met drie wereldpremières ook twee prijzen konden worden uitgereikt. En dat dat dan een ministerieel tintje kreeg. Trots op. Roel Voorintholt, artistiek leider van Introdans was door het publiek verkozen als winnaar van de Oeuvreprijs voor zijn werk met…
De Amerikaans-Italiaanse stemkunstenares Cathy Berberian (1925-1983) is de geschiedenis ingegaan als ‘de vrouw van Luciano Berio’, de Italiaanse componist met wie zij spraakmakende stukken realiseerde als Circles, Sequenza III, Recital I for Cathy en Thema, Omaggio a Joyce. Toch waren zij maar veertien jaar getrouwd, van 1950 tot 1964. Bovendien is algemeen bekend dat zij een groot compositorisch aandeel had…
Homerus’ heldenepos Odyssee vertelt over de reis van Odysseus naar huis. Eeuwenlang heeft het verhaal over de wereld gezworven. Het waren telkens weer andere mensen die het hoorden of lazen. Het verhaal kreeg nieuwe kleuren, accenten, interpretaties, die Homerus niet had kunnen bedenken. En nu is er My Private Odyssey van Club Guy & Roni en tanzmainz. Deze dans- en…
Meer dan 10.000 versregels telt het gedicht Paradise Lost (1667) van Engelsman John Milton. Het kan niet eenvoudig zijn dat in een dansvoorstelling van een uur te vangen en toch is dat wat choreograaf Samir Calixto heeft willen doen. Eerder zette de jonge Braziliaan zijn tanden in Schuberts Winterreise en Vivaldi’s Vier Jaargetijden. Vrijdag opende hij met Paradise Lost het…
Hoe kom je geestelijk weer thuis na een oorlog? David van Reybrouck in gesprek met Stefan Hertmans en Ian Buruma Wortels, aardappelen, misschien wat bleekselderij en een scheutje reuzel, dit was het eentonige winterdieet van de onderklasse op het Vlaamse platteland eind negentiende eeuw. Maar, zo schetst hoogleraar en gastspreker Louise O. Fresco in haar openingscolumn, tegenwoordig is het de…
De Georgische componist Giya Kantsjeli (Tbilisi, 1935) componeert archaïsch klinkende, expressieve werken met een traag verloop, een enorme spanning en een hartverscheurende weemoed. Kenmerkend zijn de hevige dynamische contrasten: zijn muziek schakelt vaak plotseling van een bijna onhoorbaar pianissimo naar een oorsplijtend fortissimo. Op 23 februari presenteert de omroepserie De Vrijdag van Vredenburg zijn monumentale Styx voor altviool, koor en orkest…
‘With a little help form my friends’ mag dan zijn grootste hit zijn. Mijn eeuwige favoriete nummer van Joe Cocker is en blijft The Letter. Hier niet de vocale acrobatiek van Cocker, die van het nogal zijige Beatles-nummer een smeekbede van een krijsend slachtoffer maakt. In The Letter verandert de man die vooral briljante covers deed eigenlijk bitter weinig aan…
Danseres en choreografe Truus Bronkhorst instigeerde een samenwerking tussen het Antwerpse Kunst/Werk en het Tilburgse T.R.A.S.H. Het dubbelprogramma en duet combineert choreografiën van Marc Vanrunxt en Kristel van Issum. Ende der Zukunft is een wonderbaarlijke enscenering van gapende kloven geworden: van tijd van leven, van artistieke ervaring, maar vooral ook van artistieke opvatting. Intergenerationaliteit (oui, c’est un mot) betreft verhoudingen die…
Zaterdag 6 december start de eerste editie van de Muziektheaterdagen, de opvolger van het jaarlijkse Babelfestival. Om het werk van jonge makers te presenteren sloegen het Ostadetheater en productiekern Diamantfabriek opnieuw de handen ineen, voor een programma dat naast wereldpremières van professionele makers flitsoptredens biedt van conservatoriumstudenten. Ook vindt de maandelijkse Salon van Splendor plaats in het Ostadetheater. Rode draad…
Onder het publiek in het Haagse theater Korzo zijn bij de voorstelling ‘Here We Live And Now’ opvallend veel dansers van het Nederlands Dans Theater (NDT) aanwezig. Geen wonder, want veel van hun collega’s zijn betrokken bij deze voorstelling. Dit jaarlijkse programma met jong choreografietalent is een coproductie van NDT en Korzo. De toevoeging ‘Haags’ talent mag je overigens met…
Die sterren bij recensies. Ik wil nou wel eens weten hoe je daaraan komt. Leg uit.
Goed. De eerste dertig minuten van Wagners Lohengrin bij De Nationale Opera zijn onvergetelijk. Eerst het Vorspiel met gesloten doek, hartverscheurend mooi gespeeld door het Nederlands Philharmonisch Orkest dat onder leiding van Marc Albrecht aan elke nuance recht doet. Sinds Abbado hoorden we het niet zo indrukwekkend en…
Na afloop van de wereldpremière van Words & Beyond II: Nan Sul Hun van Seung-Won Oh gisteren in het Muziekgebouw aan ’t IJ, stond het publiek als één man op om Slagwerk Den Haag en de solisten toe te juichen. Het was dan ook een magische voorstelling, die herhaald wordt in De Doelen in Rotterdam en in Theater aan de…
Vlindertje Smit en de dienstbaarheid aan wat dood is Het is een ordelijke, schone ruimte, niet ongezellig, ondanks de stukken paardenbeen die in hun vitrines het atelier domineren. Beeldend kunstenares Vlindertje Smit prepareert dieren en delen van dieren. Terugdenkend aan de publicitaire storm die de Britse kunstenaar Damien Hirst met zijn geconserveerde-dierkunstwerken opwekte, zou je kunnen verwachten dat Vlindertje Smit…
De voorstelling Trabe Dich, Thierlein van Graindelavoix is amper begonnen of de eerste protesten klinken op, gericht tegen het verblindende licht van een traag roterende schijnwerper in de verder onverlichte Grote Zaal van TivoliVredenburg. Kort daarop vertrekken enkele bezoekers en gaandeweg zwelt het stroompje weglopers aan. Maar na ruim anderhalf uur belonen de blijvers het Belgische ensemble met een enthousiast…
Het levende bewijs is te zien vlak voor het je van de sokken rijdt, of voor je ogen onder een bus terechtkomt: mensen met een koptelefoon op in het verkeer bevinden zich niet op hetzelfde fietspad als waar jij rijdt. Zelfs niet in hetzelfde universum. Ook al zijn hun ogen open. We hebben zelf niet door hoe effectief geluid is…
Vanwege mijn fascinatie voor de complexe relatie tussen luisteren en kijken, besloot ik drie voorstellingen tijdens het recente Holland Festival te bezoeken en te ervaren wat er gebeurde als ik probeerde oren en ogen in gelijke mate de kost te geven. De eerste was “Delusion of the Fury” (1966) van de Amerikaanse componist Harry Partch, de tweede een concertante uitvoering van Philip Glass’ opera “The CIVIL warS” (1983), de derde een uitvoering van Franz Schuberts “Die Winterreise” (1827) waarbij vierentwintig korte films van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge werden vertoond.
Nog voordat het Holland Festival goed en wel was begonnen, waren alle kaarten voor de drie uitvoeringen van Händels Orlando verkocht. Wat nou crisis. Het laat zich echter niet moeilijk raden waarom.
Grensverleggend theater maken is het doel van de Canadese regisseur Robert Lepage en zijn groep Ex Machina. Het lijkt of alles ongewoon is aan ‘Playing Cards: Spades’: speelvloer, belichting, zitplaatsen rondom het podium, de verhalen, het acteerwerk en de verrassende ontknoping.
Het lijkt een statement, dat het laatste Holland Festival onder leiding van Pierre Audi opent met ‘Vortex Temporum’. De samenwerking tussen de twee Belgische top-ensembles Rosas en Ictus doet alles wat in de huidige tijd schaars is.
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.