Dance en ballet, toneel met bloederige wreedheden en kletterende emoties, fantasievolle licht-, decor- en kostuumeffecten en bovenal enthousiasme dat ervan af spat. De ‘grootste productie ooit’ van HNTjong met 30 acteurs voor 50 rollen is overweldigend. Met dank ook aan de coronacrisis: Het Nationale Theater moest de opvoering een anderhalf jaar uitstellen en over twee zomervakanties tillen, met alle ellende…
Met Orkater groeide ik als student het theater in. In huis hier staat de dvd-box met de eerste zeven verrukkelijke films van Alex van Warmerdam, die ik nog regelmatig terugkijk, nu samen met de jongste generatie die leert en geniet. Dan lachen me dagelijks de ruggen van zijn curieuze boeken toe, zoals het fraaie poëziebundeltje ‘Ik heb de wereld geschapen’.…
‘Hem, verdomme. Moet ik nog duidelijker zijn?’ Met die woorden van de onbehouwen fotograaf Alessandro Pavia, die weesjongen Antonio aanwijst als zijn nieuwe assistent, begint voor de hoofdpersoon van de roman Antonio’s oog van Raffaella Romagnolo, een nieuw leven. Antonio Casagrande, al bijna 12 en aan één oog blind, had de hoop al bijna opgegeven dat hij weeshuis Pammatone ooit…
Hoop op bevrijding tijdens een duistere periode van oorlogsdreiging en politieke onderdrukking; een meesterwerk van Beethoven subliem uitgedrukt in dans door Toer van Schayk. Alles raakt in een roes Een abstract en gelaagd klassiek ballet maken voor een groot ensemble van een topgezelschap op een symfonie van Beethoven: weinigen kunnen het en Toer is er een van. Zijn ballet stamt…
Toegegeven, een fan was ik nooit, maar wat haatte ik die vliegtuigen gisteravond. Ik liep door een donker, nachtelijk bos tussen Lage Vuursche en Hilversum. Waar ik in de stilte extra goed had kunnen luisteren naar krakende takjes, schuifelende insecten, fluisterende bomen en een enkele uil hoorde ik vooral hoe blij we allemaal zijn dat we na corona weer een…
‘Het is echt zo dat de doden op een gegeven moment terugkomen om je op te zoeken, en dat je dan met hen aan tafel moet.’ De Italiaanse schrijfster Marta Barone (34), die deze woorden optekent in haar roman Verzonken stad, ervaart dit aan den lijve als ze haar vader Leonardo verliest, nu tien jaar geleden. Barone groeide op bij…
Er zijn mensen, die het liefst de hele dag zouden knutselen met soldeerbouten en printplaatjes. Ik had ooit zo’n oom die soms niet helemaal veilige dingen deed met een elektrische trein op 220 Volt, dus beperkte ik mezelf tot Lego op batterijen. Dat je ook iets kunt met elektronica en muziek, was natuurlijk al bekend, maar wat ik zag in…
Vaak eindigen toneelstukken in chaos. Een omgekieperde drankkast, een bloedblad onder royals, we zijn wel wat gewend. Jetse Batelaans nieuwste stuk, barokker en scherper dan hij eerder liet zien, eindigt ook in schoonheid, maar dan is dat eigenlijk het begin. Het einde is namelijk steriel en van elk leven ontdaan. Maar daar begint de voorstelling mee. De artistiek leider van…
Kunst moet uitdagen. Het Nationale Theater verkent met The Nether de grenzen van virtuele kinderporno. Kun je leven ‘zonder consequenties’?
Volgens Linde van Schuppen, filosoof en taalkundige, luisteren medici niet echt naar mensen met een psychose. Althans, ze luisteren wel naar iemand die aan duidelijke waanvoorstellingen lijdt, maar dat is om te constateren dat die persoon inderdaad van het padje is. ‘Maar, hoe dan?’ is de vraag waar een psychiater of neuroloog niet voor is opgeleid, stelt ze. Daarom promoveert…
Als je de neiging krijgt om even met je vinger door de kaarsvlam te gaan, dan is een VR installatie al bijna geslaagd. Niet alleen vanwege het technische hoogstandje, maar ook omdat het overtuigt als plek om een halfuurtje te bivakkeren. Ik sta aan de toog van een zeventiende eeuwse Amsterdamse kroeg. Er is geroezemoes, muziek, een barvrouw die zich…
Eén van de allerleukste dingen aan Festival Boulevard is de variatie in de programmering. Theater, dans, muziek, jeugdvoorstellingen, mime, comedy, het loopt allemaal dwars door elkaar. En ook biedt het festival even veel ruimte aan jonge makers als aan de rotten in het vak. Zo krijg je een mooi overzicht krijgen van wat de aanstormende generatie theatermakers in huis heeft.…
De vaste plek van het festivalhart van Boulevard is dit jaar voor een groot deel veranderd in een bouwput. Dat noopte de organisatie tot een verhuizing naar het Zuiderpark. Dat ligt weliswaar wat buiten het centrum, maar is wel veel ruimer en groener dan het Parade-plein. Het geeft het festival een prettig gevoel van lucht, ruimte en nabijheid tot de…
Baasjes gaan op hun honden lijken. Of omgekeerd. Of baasjes vinden honden leuk, die op hen lijken. Of andersom. Hoe dan ook. Wie bewijs van deze stelling wil, spoede zich naar Theaterfestival Boulevard alwaar John Buijsman het juweeltje ‘Cosmic Cowboy’ speelt, terzijde gestaan door Kees, een labradoodle. Of iets wat daarvoor door moet gaan. John Buijsman is een van de…
Ik heb een mijn leven al veel genre mash-ups gezien. Maar ik denk dat een gedanste documentaire over een muzikant voor mij een primeur was. De focus van choreograaf Jan Martens in zijn nieuwe danssolo Elisabeth Gets Her Way is de beroemde klaveciniste Elisabeth Chojnacka. De Poolse vertrok op 23-jarige leeftijd naar Parijs. Daar stelde ze zich tot doel om…
Eén van de dingen die Boulevard zo bijzonder maken in het Nederlandse festivallandschap is de ruime aandacht voor Belgische voorstellingen. Waar de Nederlandse theaters steeds minder werk van over de zuidelijke landsgrenzen programmeren blijft Boulevard aan een groot aantal Belgische makers een podium bieden. Leren samenleven Dat levert ook dit jaar weer zeer gevarieerd werk op. In het festivalhart is…
Er gebeurt enorm veel in het theater, deze zomer, omdat veel zomerfestivals speciale coronaedities hebben waar ze heel veel laten zien van wat er afgelopen jaar tijdens de gedwongen sluiting van theaters op zolderkamers is gemaakt. Een van die vorostellingen was Die Hexe, van Club Gewalt, een fris puntheaterbandje/theatercollectief dat deze zomer te zien is/was op Theaterfestival Boulevard. Nerd…
Beter staand sterven dan knielend leven. De uitspraak ligt vers in het geheugen na de moord in de Lange Leidse Dwarsstraat, als mantra in de lofzangen op Peter R de Vries, diens onverschrokkenheid, non-conformisme, rechtlijnigheid en eerlijkheid. Deze zelfde uitspraak springt al uit de eerste alinea’s van de inleiding op de biografie van dichter Jef Last, geschreven door Rudi Wester.1…
Denk Pussy Riot, denk Rammstein, denk misschien aan Nina Hagen voor ze Jezus vond en gooi dat lekker woest door elkaar. Dan krijg je iets wat in principe een waanzinnige festival-act is. Razende vrouwenpunk in een van bier en rook doordrenkte nachtclub, woeste moshpits vol mensen die echt iets uit hun ziel te dansen hebben. Het zit er allemaal in…
We kijken te weinig naar boven. Misschien doen we wel eens een snelle blik naar de horizon om te zien of die bui nu echt onze terrasmiddag in het water gaat laten vallen, maar dat is niet het kijken om het kijken. En dat heb ik kunnen doen dankzij de mensen van BLOOS. In het Bossche Zuiderpark hebben ze een…
Witte balletjes zijn nogal in het nieuws, de laatste tijd. Ze molesteren bijvoorbeeld landgenoten als vakantiebesteding. Of ze roepen ‘Snollebollekes‘ naar een zwarte kampioene. Dat witte balletjes ook fijn kunnen zijn, is dus nieuws. Je kunt het meemaken op Festival Boulevard, waar in een kleine, smalle tent duizenden witte piepschuimen balletjes, aangejaagd door enorme ventilatoren, je een fijne massagedouche geven,…
Anderhalf jaar is er nauwelijks gespeeld, zijn festivaltenten in de mottenballen gebleven en waren artiesten bezig met huiskamerconcerten of zolderkamersessies op Zoom. Nu mag alles weer naar buiten en is de ontlading nog net niet daar. Onwennigheid kenmerkt de frisse start van Theaterfestival Boulevard, dat voor de komende jaren is uitgeweken naar een park ten zuiden van de Bossche binnenstad,…
Op de dag dat Mark Zuckerberg, CEO van de wereld Facebook, zijn lancering naar het ‘Metaversum’ aankondigde, om zo zijn collegatechies Bezos, Musk en Branson, die alleen maar een beetje aan het Universum hadden geroken, af te troeven, bezocht ik in Utrecht Leidsche Rijn de voorstelling ‘Nooit meer werken’ van het Nieuw Utrechts Toneel. In deze tijden van lockdown en…
Je Maintiendrai. De wapenspreuk van Nederland (‘Ik zal handhaven’) siert de prachtige hal van het oude Postkantoor, nu Bibliotheek, van Utrecht. De spreuk waakte ook over de première van de voorstelling ‘Salomonsoordeel’ waarmee Ilay den Boer nu terugkeert naar het publiek. Hij was er namelijk even niet. Hij werkte een klein jaar bij de IND, de dienst Immigratie en Naturalisatie,…
Het is heel erg makkelijk om niet bij dingen stil te staan. Zo leerde ik op school dat we naar de Oost voeren om daar nootmuskaat en peper te halen. Spullen die daar zomaar van de bomen de boten in rolden en die we hier heel duur konden verkopen. Suiker, ook zoiets. Dat kwam van plantages zo naar ons toe,…
Nederlands 
English (UK) 
Français