Nominaties Prijs Nederlandse Dansdagen: Cecilia Moisio, Giulio d’Anna en Melissa Ellberger
De jonge choreografen Cecilia Moisio, Giulio d’Anna en Melissa Ellberger zijn genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht 2013.
SERVICE
Dingen die we doen voor leden en partners.
‘Dit was de plek waar de Koude Oorlog werd gevoerd’ Dennis Meyer over Festival De Basis
“Ik ben heel benieuwd naar de reacties van het publiek. Mensen hebben altijd een beeld bij een festival. Die komen, en verwachten dat ze van alles mee kunnen maken. Wat je hier krijgt is het terrein, een ontdekkingstocht en een verhaal dat daardoor naar boven komt. De belangrijkste energie die er op en om dit terrein heerst is: ‘Ik mag erop, en wat is er dan allemaal?’ Op die energie wil voortbouwen.”
Doek valt voor filmtheater en podium Provadja in Alkmaar
Al meer dan tien jaar tobt het Alkmaarse filmtheater en podium Provadja – een van de oudste Nederlandse filmhuizen – met een veel te krappe behuizing. Al meer dan tien jaar zijn er plannen gemaakt en gisteravond stemde de gemeenteraad over de herhuisvesting. En koos daarmee voor een optie die bestuur, medewerkers en vrijwilligers van Provadja al categorisch hadden afgewezen. Namelijk
I Like To Watch Too gooit de deuren open voor experimentele dans
Is avant garde dans niet te hoogdrempelig? Is het nog wel levensvatbaar in deze barre culturele tijd? I Like To Watch Too wil dit misverstand uit de weg ruimen. Het festival brengt experimentele dans dichter bij het publiek dan ooit.
Ongenadig genadig, ‘Shirokuro’ bouwt voort op hamerslag Oestvolskaja @HollandFestival
Holland Festival
De samenwerking tussen pianist Tomoko Mukaiyama en choreograaf Nicole Beutler in de voorstelling ‘Shirokuro’, vorige week te zien tijdens het Holland Festival, levert een prachtig perspectief op op twee pianosonates van Galina Oestvolskaja. ‘Shirokuro’ betekent zwart-wit in het Japans. De absolute muziek van de Russische componiste wordt, ondanks sterke beelden en indrukwekkende mede-protagonisten op het toneel, nooit uitgelegd en behoudt daardoor zijn pure kracht.
Ech Uterechse rondleiding door het Cetraol Stetion en Hoog Ketrijne #callofthemall
“Even doorlopen mensen! Ik wil u voorstellen aan Frans van Montfoort. Eén van de allereerste straatmuzikanten in het oude Hoog Catharijne en zelf bijna een living statue.” Gids Ton van den Berg, vandaag in de gedaante van zijn alter ego Koos Marsman, geeft Van Montfoort een klap op zijn schouder. “Goed om je weer te zien jongen.”
Russische bloemen en Beatrix @HollandFestival
Holland Festival
Prachtige jurken, grote zonnebrillen en hoge hakken. Het is duidelijk dat op de voorstelling van het beroemde Moskouse theatergezelschap Theatre of Nations ook een groot Russisch publiek af is gekomen. Mannen in pak die af en toe tegen hun mouw praten lijken te getuigen van aanwezige Russische miljardairs. Maar niets blijkt minder waar als plotseling prinses Beatrix met haar gevolg de zaal binnenstapt.
Minder publiek, maar vollere zalen voor @hollandfestival 2013
69.500 bezoekers, dus zeker 5.000 bezoekers minder dan eerdere edities, maar de zalen zaten wel voller. Met 82% zaalbezetting is de organisatie van het Holland Festival tevreden over het festival van 2013. Of dat hogere bezettingspercentage, behalve aan het kleinere aantal voorstellingen (14 minder dan vorig jaar) ook te danken is aan kleinere zalen, is vanaf hier niet uit te zoeken, maar dat ook het grote Theater Carré met de vele onverkoopbare slechtzichtplaatsen dit jaar nauwelijks werd gebruikt, zal zeker geholpen hebben.
Katibu di Shon, de eerste Curaçaose opera én een universeel verhaal
Zijn betovergrootvader schreef het eerste gedicht in het Papiaments en won zo een weddenschap. Randal Corsen schreef de muziek voor de eerste Curaçaose opera. “Het is een klein eiland,” lacht de componist, maar dan, bewogen: “Verbijsterend om te bedenken hoe kort geleden dit allemaal is.”
Franui zorgt voor de leukste Mahler-avond in jaren bij @HollandFestival
Holland Festival
Wat te verwachten van een ‘musicabanda’ uit Oost-Tirool? Gemütliche volksmuziek? Gejodel? Dansmuziek voor bruiloften en partijen? Een avondje in een biercafé? Hoe dan ook: zeker geen Mahler. Maar waarom eigenlijk niet dacht het uit het dorpje Innervillgraten afkomstige Franui. Resultaat: een enerverende voorstelling rondom de orkestliederen. Zo hoorden we Mahler nog nooit.
Nergens gaat de zon zo functioneel onder als op Terschelling
Oerol, het festival met Terschelling als podium, heeft twee natte, koude en winderige dagen achter de rug. De straten kleuren geel, rood, blauw en zwart van de regenpakken. Acteurs spelen in transparante regenpakken, om kostuums nog tot hun recht te laten komen. Of hebben iemand achter zich staan die hen met paraplu beschermt tegen de regen.
Martin Wuttke maakt Berlijnse museumavond de moeite waard op @hollandfestival
Holland Festival
Er zijn mensen die nachten in de rij liggen voor een kaartje. Het Berliner Ensemble is namelijk mythologisch groot. Zo groot als de Royal Shakespeare Company in Engeland, of La Comédie Française in Frankrijk. Monumenten voor cultuurgeschiedenis, gewijd aan één schrijver, zoals Brecht of Shakespeare, of aan een hele historie, zoals de Fransen dat gewend zijn. Wij Nederlanders hebben
Kunst doorbreekt de sleur van Hoog Catharijne in Call of the Mall
Je staat er eigenlijk weinig bij stil, hoe raar stilstaan in een winkelcentrum als Hoog Catharijne is. Tenminste: als je niet stilstaat met je hoofd naar een etalage of je vingers in een bak fastfood. De code om met glazige blik door een shopping mall te zweven is zo algemeen dat het ook voor jezelf wennen is wanneer iets je dwingt om opeens
Exhibit B confronteert met indringende blikken @hollandfestival
Holland Festival
Een gezellig groepje dames dat lachend en kletsend binnenkwam, verlaat beduusd en betraand de zaal. Van slag, beschaamd, zo zie ik alle bezoekers naar buiten komen. Wat met woorden moeilijk te omschrijven is, staat op hun gezicht geschreven. Exhibit B van Brett Bailey is meer dan indrukwekkend. Het is een expositie die confronteert en raakt.
Chris Marclay betovert @hollandfestival met zijn found footage collages
Holland Festival
Multidisciplinaire duizendpoot Chris Marclay is doorgebroken met zijn filmproject The Clock: iedere seconde van de dag gerepresenteerd met found footage. Het heeft hem vijf jaar gekost om het 24-uur durende werk te maken. Dat zegt iets over de wijze waarop hij zijn kunst maakt. De ongelooflijke precisie waarmee hij monteert maakt zijn werk zo overtuigend dat de toeschouwer bijna in trance raakt.
Het Holland Festival presenteerde drie werken van hem in EYE, het nieuwe filmmuseum, waarin hij samenwerkte met MAZE, een nazaat van het Maarten Altena Ensemble.
Bruno Beltrão maakt streetdance in CRACKz lichter dan ooit
In minuut 1 van CRACKz (Dança Morta) is het al raak. De dansers van Grupo de Rua de Niterói wervelen steunend op één hand door Zuiveringshal West van de Westergasfabriek. De ruimte lijkt voor deze voorstelling gemaakt.
The Pyre: strakke, ontregelende voorstelling van Gisele Vienne @HollandFestival
Holland Festival
Wie aan de misvatting lijdt dat dans gaat over schoonheid wordt door Gisele Vienne genadeloos uit de droom geholpen. Haar stukken gaan over pijn. Soms bloederig en expliciet, soms gesublimeerd maar niet minder krachtig. The Pyre is een overweldigend stuk dat de toeschouwer duizelig achterlaat.
Shen Wei trekt Het Nationale Ballet uit comfortzone op @HollandFestival
Holland Festival
Het Nationale Ballet presenteert op Holland Festival twee wereldpremières: Overture van choreograaf David Dawson en Sacre du Printemps van de in New York gevestigde choreograaf/kunstenaar Shen Wei. Twee balletten van monumentale omvang.
Twee geconcentreerde kippen en iets met Tsjechov op @hollandfestival
Holland Festival
Meeuw, een vroeg toneelstuk van Anton Tsjechov, gaat over toneel zoals zijn al even beroemde toneelstuk Kersentuin over kersenteelt of vastgoedfraude gaat. Niet dus. Het lijkt een fout die toneelkunstenaars wel vaker maken en die Tsjechov in zijn 115 jaar oude stuk aanhaalt: denken dat alles altijd over jou gaat. Daarom is het Thomas Ostermeier, gelauwerd Duitsch regisseur, niet zo kwalijk te nemen dat zijn regie van De Meeuw bij Toneelgroep Amsterdam over theater gaat.
Sonic Youth-gitarist Lee Ranaldo stelt teleur met stormschilderij op @hollandfestival
Er bestaat dus figuratieve muziek. Muziek die, net als een figuratief schilderij, een tamelijk accurate afbeelding van de werkelijkheid biedt. De compositie ‘Hurricane Transcriptions’ van Sonic Youth-gitarist Lee Ranaldo is zo’n plaatje:
Community art van ‘Verborgen oorlog’ smeedt band tussen Nederlanders en Guatemalteken
Vrede van Utrecht
Het is er koud, kil en donker. Maar ook stil, groen en ruim. Bezoekers werden hier tot voor kort niet geduld. En nu opent Fort Nieuwersluis, vlakbij Breukelen, de deuren. Van 20 tot en met 23 juni is er de voorstelling ‘Verborgen oorlog’ te zien. Guatemalteekse spelers laten hierin zien hoe het is om in een gewelddadig land te leven. En Nederlandse spelers voegen daar hun ervaringen aan toe over hoe het is om uit een vrij land naar een land als Guatemala te gaan.
Marie aan een touwtje: Anja Röttgerkamp schittert als onbekende soldaat in The Pyre van Gisèle Vienne @HollandFestival
Holland Festival
‘The Pyre’, de nieuwste voorstelling van de internationaal rijzende ster Gisèle Vienne, lijkt aanvankelijk minder verontrustend dan haar eerdere werk. Stukken als ‘Jerk’ (2008), gebaseerd op het waar-gebeurde verhaal van een jonge seriemoordenaar, en ‘This is how you will disappear’ (2010), met een donker bos in de hoofdrol, waren slechts op enkele plekken in Nederland te zien. Hopelijk brengt dit optreden tijdens het Holland Festival daar verandering in. Gisèle Vienne studeerde ooit harp, daarna filosofie en is uiteindelijk als poppenspeler opgeleid. Maar Vienne ziet zichzelf vooral als een beeldend kunstenaar die werkt met tijd, op een podium, waar verschillende ritmes, motieven en figuren samenkomen.
Zimmermann & De Perrot geven circus-genre creatieve tik op @hollandfestival
Holland Festival
Circus, kunstjes, clownerie, spektakel: het is al eeuwen een feest. Maar wel telkens ongeveer hetzelfde feest.
Zimmermann & De Perrot, van oorsprong respectievelijk clown en dj, vonden elkaar in het briljante inzicht dat circus tot prachtig absurd modern theater om te buigen was.
‘El Djoudour’ is interessant als cultureel-politiek project, maar overtuigt niet in artistieke zin @Holland Festival
Holland Festival
Mannnen en vrouwen samen op de dansvloer, het is in grote delen van de moslimwereld nog steeds verboden. Twee jaar geleden stond de dansvoorstelling ‘Nya’ op het Holland Festival, een stuk geschreven op de huid van negen Algerijnse dansers, merendeels B-Boyz van de straat, maar ook de zoon van een balletlerares uit Algiers deed mee. Dit jaar keerden de Franse choreograaf Abou Lagraa, zijn vrouw Nawal Ait Benalla en een groot deel van de Algerijnse cast terug in het Holland Festival met een stuk waarin ook vrouwen dansen.
Desdemona in zwart/wit
Holland Festival
Is het dodenrijk in de opera Sunken Garden van Michel van der Aa een 3D-tuin vol schitterende kleurenpracht, regisseur Peter Sellars kiest in Desdemona van Toni Morrison en Rokia Traoré voor sober zwart/wit. Op het toneel van een uitverkocht Muziekgebouw aan ’t IJ staan glazen flessen en potten, nu eens van onderaf verlicht, dan weer van bovenaf, met hangende peertjes als flakkerende kaarsen. Links staat een aantal ngoni’s (Malinese luit) en twee kora’s (Malinese harpluit), die bespeeld worden door zwarte musici.
