Jet Bussemaker gelooft in Daan Roosegaarde. Dat bekende zij zondag 1 september tijdens het traditionele Paradisodebat. Ze bewondert zijn moed om het het ondenkbare te bedenken en zijn gedrevenheid om niet met opinies te komen, maar met voorstellen. Haar boodschap aan de kunstsector, wederom bijna voltallig aanwezig in Paradiso, was helder: hou op met klagen, ga wat doen.
We zijn best blij met Nederland, al is het alleen maar vanwege de taal. We kunnen hier immers in het Nederlands schrijven en dan zijn er ook nog best veel mensen die ons kunnen lezen, en ons verstaan als we spreken. In Thailand
De concentratie is enorm, de beheersing groot. De jongens en meisjes die hier staan te dansen kunnen wat. Het schijnbare gemak waarmee deze 12-jarigen hun dansoefeningen tonen, laat tegelijkertijd zien hoe moeilijk ballet is. De bewegingen moeten immers perfect worden uitgevoerd, en spatgelijk. Van deze groep zullen bovendien maar een paar doordringen tot de wereldtop: Het Nationale Ballet. Leerlingen van de…
Dit was een mogelijkheid, waaraan in eerste instantie niet zoveel mensen dachten. Ellen Walraven was immers na haar tropenjaren als directeur van het Amsterdamse debatcentrum De Balie toe aan wat meer inhoudelijk werk en rust aan haar hoofd, Dus vermoedden we dat ze nog wel een tijdje zou blijven zitten in
Het begon met een mail uit het niets. Kunstenaar Joncquil had mijn website gegoogled en was getroffen door de naam. Zelf was ik bijna vergeten hoe ik ooit aan die naam gekomen was, Joy of Irony: een nummer van de legendarische, zeer ondergewaardeerde Engelse noise/metalband Fudge Tunnel. Joncquil kwam op mijn site vanwege zijn toenmalige expo, Himmel und Joy. Hij had wat van mijn stukken gelezen en introduceerde zichzelf. Misschien dat we ooit koffie konden drinken om een beetje over kunst te praten.
Aldus geschiedde.
Overal loopt het bezoek aan kunst dramatisch terug, behalve, vooralsnog, in Rotterdam. Daar is de Rotterdamnse Schouwburg er in het eerste echte cultuurrampjaar 2012 in geslaagd om het aantal betalende bezoekers gelijk te houden, of zelfs iets te laten stijgen tot ruim 147.500. In het eigen persbericht wijt de directie (nu nog in handen van Jan Zoet) dat aan een scherpere programmering en reprises van succesvolle producties, en een toename van het aantal concerten:
Einstein on the beach: een vijf uur durende minimalistische opera zonder plot, zonder pauze. Een opera met een welhaast mythische status, met beelden die uitgegroeid zijn tot theatericonen, maar die vrijwel niemand daadwerkelijk heeft gezien.
Zat weer een briefje bij de post. Een van de vele, deze weken. Over een club die nog maar pas door de overheid was opgericht. Met de bijbehorende miljoenen, die vanwege de wraaklust van de PVV nu in de lokale sloot gekieperd zijn. De makers hebben alweer een paar maanden geleden een nieuw doel voor zichzelf gevonden: het welzijn van Parkinson-patënten verbeteren. Maar Danshuis Station Zuid is nu dus verleden tijd. We quoten:
Vijftien jaar na Peter Delpeuts Felice, Felice krijgt het International Film Festival Rotterdam weer een Nederlandse opening. De 42ste editie van dit toonaangevende evenement gaat op 23 januari van start met de wereldpremière van De wederopstanding van een klootzak van Guido van Driel, zo maakte festivaldirecteur Rutger Wolfson vanmiddag bekend.
Wat zou er aan de hand zijn met het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival – de officiële naam om toch die internationale uitstraling maar te benadrukken? Al bij het betreden van concertgebouw de Doelen bekruipt je direct het gevoel bij een gewoon, doordeweeks concert te zijn aangeland, ook al staat Valeri Gergjev op de affiches. Geen aankleding van de grote ruimtes…
Er waren nogal wat VVD’ers boos op ons, omdat we vorig jaar de Rotterdamse wethouder van Cultuur betrapten op een dommigheidje: ze stelde dat culturele instellingen doordeweeks helemaal niet open hoefden, omdat hardwerkende mensen toch alleen maar in het weekend tijd hadden voor kunst.
Toch geld voor de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten, geld voor een orkestenfusie in Zuid Nederland en 4,7 miljoen voor een kennisinstituut voor amateurkunst. De kaalslag van de Nederlandse Cultuursector is dankzij een tweede advies van de Raad voor Cultuur een beetje minder extreem geworden. Naast de genoemde positieve beoordeling is er ook geld voor een kennisinstituut voor de creatieve sector…
Deze wil ik even aan jullie voorleggen. Citaat uit de volkskrant van vanochtend, waar redacteur Harmen Bockma een dappere poging doet om alle cijfers van de cultuurslachting op een rijtje te zetten, maar daar een beetje in faalt. Het blijft ook lastig om de uitval in de basisinfrastructuur op te tellen bij de uitval bij het fonds, maar het blijkt helemaal lastig om te onderscheiden wat
Mensen die om duidelijkheid vragen, roepen vaak om ‘namen en (rug)nummers’, maar in de klassieke muziek is dat gedoe met namen en nummers juist de reden waarom niemand er nog wat van begrijpt. Het gaat dus, volgens ex-marketeer en nu verhalenverteller Nancy Wiltink niet alleen om je verhaal, maar ook of dat verhaal
“Voor mij is opera véél meer dan alleen muziek,” zegt de Israëlische regisseur Sjaron Minailo. “Het klinkt misschien een beetje hoogdravend, maar mijn internetopera past helemaal in de traditie van Richard Wagner. Soul Seek is echt een multimediaal gesamtkunstwerk, waarin mode, webdesign en digitale media, spel, cinema, theater, dans en experimentele muziek tot één geheel samenvloeien. Zonder dat één element…
Na de presentatie van de Rotterdamse en Haagse kunstadviezen, en een paar dagen tot weken voor de harde oordelen van de Raad voor Cultuur, en een paar maanden voor de vernietigende rapporten van het Fonds Podiumkunsten, begint duidelijk te worden hoe ingrijpend de Nederlandse cultuursector geraakt wordt
In Amsterdam gaan Holland Festival, Theaterfestival, Toneelgroep Amsterdam en nog wat clubs ‘nauw samenwerken’. In Den Haag geldt dat voor Het Nationale Toneel en jeugdtheaterhuis Stella Den Haag, terwijl in Rotterdam
Je kan moeilijk beweren dat het een verrassende uitslag was, want al wekenlang – wat zeg ik, maanden – werd The Artist genoemd als geheide Oscarfavoriet. Toch is de bekroning van deze grotendeels zwijgende Franse zwartwit-film die een ode brengt aan het einde van het tijdperk van de stomme film in Hollywood het bewijs dat originaliteit nog altijd telt in…
De Nederlandse film Hemel is op het festival van Berlijn door de jury van internationale critici uitgekozen tot beste film in de Forum-sectie voor jonge cinema. Dat is een mooi succes voor regisseur Sacha Polak die met dit drama over een jonge vrouw die op zoek naar liefde het spoor is kwijtgeraakt haar eerste lange speelfilm aflevert. Hemel, naar een…
Hij liet zich de afgelopen maanden nauwelijks zien, en ging zelden in debat met kunstenaars of publiek. Nu de megabezuiniging op cultuur wet is, en er tot 2016 niets meer aan kan worden veranderd, kunnen we Halbe Zijlstra’s zegetocht weer volgen. Ook op twitter.
Lachend laat ze zich door een jongen met zijn mobiele telefoon filmen en ze kronkelt zich daarbij vrolijk in wulpse bochten. Maar als hij haar borsten echt wil zien schrikt ze. Toch zal ze later nog veel, heel veel verder gaan en ze krijgt er onthutsend weinig voor terug. Jasna, de opstandige hoofdpersoon uit Klip (Clip), is een Servische tiener…
Vergeleken met eerdere edities zou je de keus van de openingsfilm waarmee het Rotterdams Filmfestival vanavond van start gaat bijna on-Rotterdams willen noemen. Geen wild jong debuut, exotische Aziaat of artistieke dwarsliggerij deze keer. De Franse boekverfilming 38 Témoins, die vanavond in Rotterdam zijn wereldpremière beleeft, is de zevende speelfilm van de Waalse acteur/regisseur Lucas Belvaux en is al aangekocht…
Was 2010 nog het jaar van PVV-standpunten over cultuur die plotseling werden gedeeld door andere partijen (“kunstsubsidies schaffen we af”), het jaar 2011 viel onder de uitvoering daarvan. Opvallend was het gemak waarmee ook regionale en lokale bestuurders ditzelfde kapmes hanteerden, zoals PVV-woordvoerder Bosma niet naliet te getuigen. Zo bijvoorbeeld ging er in de gemeente Almelo 30 % àf van…
Daar schrikken we zelf best een beetje van. Dat het best goed liep met het Cultureel Persbureau, wisten we, maar een bereik van meer dan 100.000 mensen hielden we eigenlijk niet voor mogelijk. We hadden immers niets aan marketing gedaan. Alleen maar inhoud geplaatst en geen gratis kaarten weggegeven. En maar één keer iets met een blote vrouwenborst erin. Enfin.…
Nederlands 
English (UK) 
Français