Alles wat in musea, galeries, op rotondes en dorpspleienen staat, en boven bankstellen hangt. En Marina Abramovic
Wie kan het verhaal van Deventer vertellen? Solliciteren mag. En als je de commissie weet te overtuigen kun je voor drie jaar een aardig salaris toucheren. Als directeur van het eerste museale productiehuis ter wereld.
Prinses Beatrix kan wel tegen een stootje hedendaags theater. Twee jaar geleden zat ze nog (als koningin) in de zaal bij The Life & Death of Marina Abramovic, en dit jaar bij The Crimson House van Lemi Ponifasio / MAU. Zo ongeveer één van de meest radicale – want luid, rauw en tamelijk ondoorgrondelijke – voorstellingen van deze editie van het Holland Festival. We kwamen er overigens niet helemaal uit, maar
Vanaf 2007 werkten videokunstenaar Matthew Barney (The Cremaster Cycle) en componist Jonathan Bepler aan een vrije bewerking van Norman Mailers meest verguisde boek Ancient Evenings. Aan Mailers mythologie uit het oude Egypte voegden zij de even mythische Amerikaanse auto-industrie toe in een ambitieus en operatesk filmproject met een veeleisende lengte van 5 uur 11 minuten.
Vanaf februari is River of Fundament op wereldtournee en het Holland Festival
Na het mede-organiseren van FATFORM, een radicale serie kunstevenementen in Amsterdam Zuidoost – met woeste crossover exposities en optredens op de daken van een verlaten winkelcentrum en een parkeergarage, heeft het collectief rond creatief productiebureau Vinger.nl zich gestort op de nieuwe editie van de Open Art Route 2014. En dat wordt wat.
We zijn allemaal een beetje bang de controle te verliezen. Dus zijn we huiverig om ‘Europa’ leuk te vinden, schrikken we ons rot van de ongekende wereldmachten die in onze mobiele communicatieapparaten schuilen en vinden we de ov-chipkaart een onding, terwijl we iedere dag weer worden gemotiveerd om nieuwer, beter, hoger, meer, te willen.
In de categorie kunstroof is dit de laagste vorm: een oude vouwfiets stelen voor de deur van een dure kunstbeurs. Pak dan dat overbodige navigatiesysteem uit die Porsche Cayenne, het Guccitasje dat achteloos op de balie is neergezet, of schuif die driedubbelverzekerde, met diamant ingelegde iPhone van dat koffietafeltje onder je krant en geniet buiten verder van je geweten.
Even een korte tijdje vooruitdenken en je bent waar Google wil dat je bent. Alle kunst, overal ter wereld bereikbaar via je beeldscherm, je tablet. Zelfs de obscure kunst. Of sterker: mee te maken in je google glass of je Oculus VR bril. Je kunt nu al kunst in musea bekijken, maar dan zonder een rondleider die je vertelt wat je moet zien. En hoezeer we dat in het dagelijks leven ook niet op prijs stellen, soms is het best fijn om aan de hand van een gids door onbekend terrein te lopen. Zonder je vakantiegeld eraan te geven.
‘Harry Partch wist precies wat hij deed. Hij koos hele specifieke bourbonflessen uit om die 43 stappen in de octaaf in te vullen. Zo maakte hij muziek die heel toegankelijk is, maar ook heel ongrijpbaar. En dat is wat goede kunst moet doen.’
Art Rotterdam is de toonaangevende beurs op het gebied van hedendaagse kunst in Nederland. Dit jaar presenteerden maar liefst 96 galeries kunstwerken van nog veel meer kunstenaars. Daarbij opgeteld is op diezelfde beurs een afdeling videokunst te zien onder de noemer Art Rotterdam Projections, een afdeling betaalbare kunst bij WeLikeArt! en een afdeling waar maar liefst 92 kunstenaars stonden die in 2012 gehonoreerd waren met een startstipendium van het Mondriaan Fonds. De Van Nelle fabriek barstte ervan uit zijn voegen.
Zondag 24 november opende de PAN officieel haar deuren voor het publiek. Hier staan ruim honderd galeries en handelaren die laten zien wat er zoal te koop is aan kunst, antiek en design. Een klein museum dus, maar dan één waar alles te koop is. Een schilderij van een miljoen euro is geen uitzondering. Toch zijn er ook objecten voor veel minder te koop.
Ik zie heel veel, maar een tentoonstelling die toegang geeft tot die hedendaagse kunst voor buitenstaanders zit daar zelden tussen. Je hebt het Rijksmuseum met een mooi overzicht van de cultuur door de eeuwen heen, maar vanaf 1900 wordt de ruimte ervoor wel heel erg klein. Dus weet je niet wat er nu speelt. Daarvoor kun je naar het Stedelijk Museum Amsterdam, waar de wereldtop te zien is. Wie echter een handig overzicht wil van wat Nederlandse kunstenaars hebben gemaakt, kan het beste naar Schiedam gaan.
Het begon met een mail uit het niets. Kunstenaar Joncquil had mijn website gegoogled en was getroffen door de naam. Zelf was ik bijna vergeten hoe ik ooit aan die naam gekomen was, Joy of Irony: een nummer van de legendarische, zeer ondergewaardeerde Engelse noise/metalband Fudge Tunnel. Joncquil kwam op mijn site vanwege zijn toenmalige expo, Himmel und Joy. Hij had wat van mijn stukken gelezen en introduceerde zichzelf. Misschien dat we ooit koffie konden drinken om een beetje over kunst te praten.
Aldus geschiedde.
De experimentele hiphop / noiseband Death Grips speelt schuimbekkende takkeherrie. Maar wel hele spannende, interessante takkeherrie met paranoïde, surreële teksten. Live was het een verademing. In hun concert in Bitterzoet (gepresenteerd door Paradiso) ontketenen vocalist MC Ride (Stefan Burnett) en drummer Zach Hill een 20 minuten durende orkaan van adembenemende razernij.
Unruly Gallery, een piepkleine underground kunstgalerie in de Amsterdamse Cliffordstraat, presenteert de groepstentoonstelling We, the Artists. Met portretten van kunstenaars, gemaakt door andere kunstenaars. Hoe zelfreferentieel wil je het hebben? Toch zeer de moeite waard. Unruly Gallery is een van de weinige artist-run galeries in Amsterdam met een verfrissende do-it-yourself instelling. De galerie werd opgezet door Niels Meulman en Adele…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.