Op zoek naar waar ik voor sta en welke weg ik moet bewandelen, stuit ik keer op keer op feiten die me verwarren en verbazen. Ik leef in een land waar slechts één enkele vrouw in De Volkskrant top tien van meest invloedrijke personen staat – op de tiende plaats, dan wel. Slechts drie van de honderd jonge Nederlandse miljonairs…
‘Iris Hannema schrijft als een vent’, schreef ik een paar jaar geleden in een recensie over haar Het bitterzoete paradijs (2016). Daar zou je nu niet mee wegkomen. Ik bedoelde eigenlijk te zeggen: Iris Hannema schrijft stevige, beeldrijke, onafhankelijke én kritische teksten die je zelden bij vrouwelijke én mannelijke reisjournalisten tegenkomt. Waarom dat zo is, vertel ik straks. ‘Opsodemieteren’ Typische…
Ik bezocht de try-out van Metropolis #1 in het Haagse Theater aan het Spui en een week daarna – omdat ik de eerste keer mijn ogen niet kon geloven – ging ik ook nog eens naar de première. Zelden zag ik zoiets bloedstollend spannends op het toneel. Maar helaas om de verkeerde redenen. Een hoop a-musische begrippen Metropolis is het…
Tot zijn eigen ongenoegen werd Simeon ten Holt beroemd als componist van één enkel stuk: Canto ostinato voor vier piano’s. Deze compositie raakte bij zijn wereldpremière in 1979 meteen een snaar. Nog altijd klinkt het zo’n beetje elke dag wel ergens ter wereld, in alle mogelijke bezettingen. Van 12 tot en met 14 oktober presenteert het Noord Nederlands Orkest een…
Brandend Kalf wil meer vuur in de Nederlandse Film. Parallel aan de opening van het Nederlands Film festival organiseerde deze initiatiefgroep een bijeenkomst waar de bezwaren tegen de veel te veilige Nederlandse film op een rij werden gezet. Waar is de subversieve cinema?
Als theater iets kan, dan is het ons buiten de werkelijkheid zetten. Niet eens om je te laten wegdromen, maar om die werkelijkheid even stil te zetten en er op een andere manier naar te kijken. Noem het het Ti-Ta-Tovenaarmoment. Op het dramatische hoogtepunt de handeling stilzetten, om de angel uit de wesp, dan wel de lont uit het kruitvat…
Claron McFadden is een fenomeen. Josse de Pauw is een fenomeen. Arnon Grunberg is een fenomeen. LOD is een fenomeen. KVS is een fenomeen. Theaterfestival Boulevard is een fenomeen. Pianist Kris Defoort kende ik nog niet, maar die is ook een fenomeen. Net als Henry Purcell, maar dat wisten we al een paar eeuwen: ook een fenomeen. Na zo’n openingsalinea…
In de Volkskrant van 8 mei 2017 laat Sarah Sluimer zich gaan. De opiniemaakster (voor onder meer Volkskrant en De Correspondent) was voorheen theatermaker en vraagt zich nu hardop af waarom ze een beetje klaar is met het theater. Want dat schrijft ze feitelijk op. Ik citeer: ‘Ik ademde theater. Ik vrat voorstellingen en was ervan overtuigd dat wat daar,…
Sheila Sitalsing ging na haar studie economie werken als journalist. Na het weekblad Elsevier kwam zij bij de Volkskrant terecht, waarin ze nu drie keer per week een column heeft op pagina 2. Sitalsing won in 2013 de Heldringprijs voor de beste Nederlandse columnist. Ook verschijnt zij met enige regelmaat in de rubriek schuim & as van het tv-programma Buitenhof.…
Voor wie graag in de buurt van kunst verkeert, is de politiek er weer wat leuker op geworden, sinds 15 maart. Sinds de verkiezingen van 2017 zit Thierry Baudet in de Tweede Kamer. Thierry Baudet weet veel over kunst, vindt hij, en dat zullen we gaan weten, ook. Thierry Baudet is zelfs het beste wat de kunst in deze tijd…
Overspel, wellustige seks en wanhopig datende veertigers – dat zijn de spicy ingrediënten van caSINO, de debuutroman van Frieda Mulisch. Op hun zoektocht naar ware liefde struinen haar hoofdpersonen Polly en Sam datingapp caSINO af, een soort Tinder. We praten met haar over haar boek, literaire aspiraties en natuurlijk ook over haar vader Harry Mulisch. ‘Als Tinder vijftig jaar geleden had…
In de hedendaagse dans zitten artistiek leiders vaak tientallen jaren op hun plek, in Nederland tenminste. Deze week kondigde Leo Spreksel zijn vertrek bij Korzo aan, per september 2017. Na 29 jaar houdt de directeur en programmeur dans van het Haagse theater en productiehuis het voor gezien, omdat “in Nederland de verzakelijking de stem van kunstenaars wegdrukt: procedures en formats zijn…
‘Laat mij in tranen mijn lot beklagen. En laat mij verlangen naar de vrijheid.’ Waar zou mijn voorkeur naar uitgaan: boek, film of toneelstuk? Die vraag fascineerde me toen bleek dat Toneelgroep Maastricht het boek Droomnovelle van Arthur Schnitzler en de daarop gebaseerde film Eyes Wide Shut van Stanley Kubrick bewerkt had tot een nieuw toneelstuk. Eigenlijk was het geen eerlijke…
In 2013 presenteerden productiekern Diamantfabriek en het ensemble Nieuw Amsterdams Peil de avondvullende voorstelling Conversations with my Mother. Regisseur Matthias Mooij (1976-2014) en componist Benedict Weisser (1967) vroegen zeven mannelijke auteurs een fictief telefoongesprek met hun moeder te schrijven. De kern van het stuk is dat de communicatie tussen moeder en zoon fundamenteel ongelijkwaardig is. ‘Ik raad alle moeders en…
Met een gemiddelde van twee romans per jaar heeft de Vlaamse schrijver in ruim vijfendertig jaar tijd een reusachtig en uniek oeuvre opgebouwd – deze week wordt hij 63, maar het aantal boeken dat hij heeft geschreven overstijgt ruim dat aantal. Interview met de man die sneller schrijft dan zijn schaduw, in tien quizvragen. ‘Nou, ik blijk geen kenner van mijn eigen werk, hè?’
ER wordt al weken reikhalzend naar uitgekeken: De Nacht van de Poëzie. Volgende maand is het weer zover, en verzamelen dichters en publiek zich voor de vierendertigste keer rondom het podium voor een nacht lang luisteren naar verzen en muziek. Vaste presentator Piet Piryns, inmiddels vergroeid met het evenement, blikt vast terug en vooruit. Hij weet het nog goed, zijn eerste…
Nu de nieuwe Star Wars op het punt staat de bioscoop te veroveren blikken we terug naar 1977. Hoe ging het fenomeen van start en wat vond men er van?
Het is weer prijzenseizoen in de cultuursector en dat levert altijd gedoe op. Vermoedens van doorgestoken kaarten, vriendjespolitiek, omkoperij. Het hoort erbij, net als iedereen die zijn best doet te vertellen dat de jury volledig objectief en onafhankelijk heeft gekozen. Er is ook niet voor niets een Code Cultural Governance om te voorkomen dat in de kleine kunstwereld te weinig…
Mad Max: Fury Road krijgt FIPRESCI Grand Prix. Actiespektakel favoriet bij internationale filmcritici.
Dinsdagmiddag 25 augustus overleed Hans van Beers (Eindhoven, 1941). Hij was een belangrijk figuur in ons culturele leven, zijn curriculum is schier eindeloos. Hij was onder andere wethouder van cultuur in Den Bosch, medeoprichter van Pinkpop, voorzitter van het Mondriaan Fonds, interim-directeur van het Stedelijk Museum, directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, de VPRO en het Conservatorium van Amsterdam, bestuurslid…
Concert & Congresgebouw De Doelen in Rotterdam bestaat volgend jaar 50 jaar. Dat wil zeggen: 50 jaar geleden werd de huidige zaal feestelijk geopend. Het gebouw van de architecten Kraaijvanger en Fledderus was het eerste grote publieksgebouw van de wederopbouw nadat op 10 mei 1940 Duitse bommen de stad verwoestten. De naam gaat echter al veel langer mee. De bij…
Mea culpa en actie ‘Het gebeurt pas als je op je bek gaat.’ Dit citaat van kunstenaar Job Koelewijn in De Volkskrant hangt al jaren op de deur van mijn toilet. Eén van de grootste missers die je als journalist kunt maken is het niet checken van feiten. En OuiJAYes die fout heb ik dus gemaakt: deze schrijvend creatieveling heeft de feiten niet…
Op donderdag 9 april zag ik de nieuwe productie van Verdi’s tiende opera Macbeth van De Nationale Opera. Deze werd na de première vorige week vrijdag eendrachtig door de pers neergesabeld. De Duitse regisseur Andrea Breth,
Drie keer bellen. Dat helpt dus. Als je een expositie aan de man te brengen hebt, midden in de Grachtengordel. Volgens de pr-medewerker was geen serieus medium in de expositie geïnteresseerd. Nou hebben die kunstredacties het al moeilijk genoeg, dus als iets niet te zien is in een van de usual places, zal een journalist van De Volkskrant niet snel…
Je kon erop wachten. Meppelgate. Marieke Heebink, topactrice bij Toneelgroep Amsterdam, had de euvele moed om in de krant te zeggen dat ze blij is in een uitverkocht ‘Angels in America’ in New York te staan. “Godzijdank hoef ik niet naar Meppel” zegt ze. Aj. Aj. Hoe durft ze! Dat levert gegarandeerd boze reacties op. En niet alleen uit Meppel.…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.