Het leuke van festivals als Boulevard in Den Bosch is dat je na een paar dagen vanzelf verbinding legt tussen alles wat je meemaakt. Niet dat alles op elkaar gaat lijken, zoals in de sport. Daar bepaalt een enkele chromosoom of honderdste van een seconde het verschil tussen wereldvrede of de apocalyps. Daar moet alles zo gelijk zijn dat over…
Na haar geprezen en bekroonde debuutroman De hemel is altijd paars imponeert Sholeh Rezazadeh met haar tweede boek opnieuw. Ik ken een berg die op me wacht is een tedere, fijngevoelige en weelderige roman. Verbluffend sensitief Het is haast niet te geloven dat de van origine Iraanse schrijfster en dichteres Sholeh Rezazadeh (1989) pas sinds 2015 in Nederland woont. Haar taalbeheersing en manier van…
Het originele en geëngageerde Iraanse drama No Bears beleeft zijn Nederlandse première, terwijl de regisseur zojuist weer is vrijgelaten. Jafar Panahi blijft filmen tegen de verdrukking in.
Toen hij ruim twee jaar geleden uit Dunbar vertrok voor een wereldreis op de fiets, kon de Schotse Dean Nicholson (32) niet vermoeden hoezeer zijn leven zou veranderen. Toen hij in Bosnië een kitten van een paar weken oud uit een greppel redde, nam zijn leven een volkomen andere wending. Sindsdien zijn Nala en hij onafscheidelijk en fietsen ze samen…
Vier jaar geleden spraken we er op het Winternachtenfestival in Den Haag al over met de Egyptische schrijver Alaa al Aswani, die ondanks het feit dat hij in eigen land nauwelijks nog kan publiceren, ontwapenend opgeruimd was. Over gebrek aan vrijheid van meningsuiting en fictie in tijden van fake, het thema van dit jaar, kon Al Aswani wel een woordje meepraten. ‘Met de vrijheid van meningsuiting is het nu nog slechter gesteld dan onder dictator Mubarak.’
In IDFA-winnaar Radiograph of a Family dringt de Iraanse revolutie het huwelijk binnen van de seculiere vader van filmmaker Firouzeh Khosrovani en haar gelovige moeder. Wat maakt dit familieportret zo bijzonder?
Het kan verkeren. In 1979 verandert Iran van een westers georiënteerde seculiere staat in een geestelijke dictatuur, waar Islamitische leiders de lakens uitdelen. Vrouwen moeten voortaan gesluierd door het leven en muziek wordt als uiterst zondig verboden. Vier decennia later richten drie vrouwen de Iranian Female Composers Association op. In Amerika, dat wel. ‘Muziek is als een drug, wie zich…
Dansperformance Uniform van maker Nastaran Razawi Khorasani, een groot succes op Oerol 2018, wordt hernomen. De voorstelling wordt her-maakt, gaat in première op zaterdag 15 februari 2020 in het Maaspodium, Rotterdam en toert tot en met 10 april 2020 door Nederland. Uniform is een dansperformance over het verlangen naar gemeenschappelijkheid, een ode aan de meeloper. Uniform Wat is de kracht…
De 32e editie van het International Documentary Filmfestival Amsterdam is geopend met Sunless Shadows. Ontboezemingen van jonge vrouwen die vastzitten wegens medeplichtigheid aan moord op hun vader of andere man in de familie groeien uit tot een beklemmend statement over onderdrukte vrouwen in een mannenmaatschappij. De enige Nederlandse film in de internationale competitie is Rotjochies van Maasja Ooms.
Het is best durven. Dat je een klassieker uit de Italiaanse opera pakt en die voorziet van een ‘oerversie’. Ik ken een klein legertje militante operacritici dat daar het liefst gewapenderhand tegen ten strijde zou trekken. Als dat dan ook nog eens uit Iran afkomstig is, heb je al gauw de poppen aan het dansen. Om maar gelijk de eerste…
In 2014 maakte Morgan Knibbe (1989) de korte film Shipwreck, over de nasleep van een gruwelijke schipbreuk aan de kust van Lampedusa waarbij 350 vluchtelingen verdronken. Kort daarna maakte hij zijn eerste lange documentaire, eveneens over vluchtelingenproblematiek: ‘Those Who Feel the Burning’. Deze zeer indrukwekkende, originele en visueel sterke film was een van de beste Nederlandse films van de laatste…
Het gevoel dat je rondloopt in een bazaar rechtstreeks uit een van de sprookjes van duizend – en – een nacht. Je kijkt je ogen uit; kleurrijke Perzische tapijten, sfeervolle lantaarns en exclusieve ‘koopwaar’. Met de nieuwe tentoonstelling Iran- Bakermat van de beschaving neemt het Drents Museum de bezoeker mee naar een van de oudste beschavingen ter wereld. Voor het…
Donderdag 17 mei opent SPRING Performing Arts Festival in Utrecht met o.a. Sic Transit Gloria Mundi van Dries Verhoeven en to come (extended) van Mette Ingvartsen. In tien dagen zijn er ruim vijfentwintig internationale dans- en theaterproducties, installaties en performance werken in de publieke ruimte en stedelijke omgeving te zien. Een week eerder oogt festivaldirecteur Rainer Hofmann ontspannen. ‘Tot nu…
Het is een regenachtige dinsdag. Op loopafstand van Utrecht Centraal, vlak achter de altijd levendige Kanaalstraat in de wijk Lombok, zie ik aan mijn rechterkant een molen staan. Dat is waar ik Karim Eharruyen zal ontmoeten vandaag. Molenpark 10. Karim’s atelier bevindt zich op een verborgen idyllisch plekje in Utrecht. Op het bijzondere terrein bekijk ik eerst een voor een zijn buren:…
Het ronkt, zoemt, zingt, zaagt en gonst niet langer in het het Muziekgebouw aan ‘t IJ. De cellokaravaan is vertrokken. De zesde editie van de Cello Biënnale Amsterdam zit erop en laat bij de duizenden cello- en muziekfans een gevoel van leegte achter. Nergens anders speelt zich in tien dagen tijd zo’n geweldig cellofeest af, waar het publiek zich van…
Door Brexit hebben veel programma’s op de Fringe een extra lading gekregen. Maar wat is Brits eigenlijk, en waar hoor je thuis?
Abbas Kiarostami (1940-2016) zette de Iraanse cinema op de kaart met diep doorleefd humanisme in een minimalistische vorm.
Seksueel misbruik, vervreemding en de leegte van het bestaan vormen de ingrediënten van Motel Mist van de Thaise debutant Prabda Yoon. Een #IFFR Tiger Award waardige film. In strak geregisseerde verhaallijntjes geeft Yoon voorzichtig kritiek op het sociale en politieke klimaat van Thailand. Zo refereert Motel Mist aan het bekende pedofiele sekstoerisme. Bovendien doet Yoon een poging de leegte en vervreemding…
De volgende keer zitten we met 10 mensen in de rij voor een hotseat, 100 online kijkers en tientallen live toeschouwers in de foyer. Dat hoop ik tenminste, want dan heeft het experimenteren met nieuwe vormen, apps en apparaten natuurlijk pas zin. Tijdens de tweede Winternachtenavond, zaterdag 16 januari in het Theater aan het Spui, hadden we iets minder kijkers dan…
Een jonge Afghaanse die droomt van een carrière als rapper blijkt de ideale hoofdpersoon voor een aansprekende documentaire. Sonita is winnaar van de IDFA publieksprijs.
Volgende week begint festival Dancing on the Edge. Anders dan de naam doet vermoeden gaat dit festival, met voorstellingen in Den Haag, Amsterdam, Utrecht en Rotterdam, niet alleen over dans, maar ook over film, theater en politiek. De ‘Edge’ waar het om gaat, zoekt het festival in het thema: een urgente artistieke dialoog met het Midden-Oosten. Nu harder nodig dan…
Hoe kun je schrijven over een driedaagse conferentie, waarbij een deel achter gesloten deuren plaatsvond, waarvan de slotavond er op vimeo heel keurig uitziet, maar waarbij de spanning in de zaal om te snijden was? Met een volstrekt open houding en niet veel meer achtergrond dan een gemiddelde krantenlezer, maar met een heilig geloof in de kracht van de kunsten,…
Moshen Rastani (1958) grijnst breed, kijkt me indringend aan, gebaart, en legt zijn hand op zijn hart. “Wat er nu gebeurt, hier, tussen jou en mij, in dit gesprek. Dáár gaat het me om. We ontmoeten elkaar van mens tot mens. We communiceren. Via elkaars gezicht kunnen we de geheime wereld van de ander bezoeken. Zo’n camera is slechts een stuk gereedschap om dat contact voor elkaar te krijgen.”
Rastani werd door het uitbreken van de Irak-Iranoorlog de fotografie in geslingerd. Hij ontpopte zich met zijn prachtige, verstilde zwart-wit portretten als ongekroonde koning van de Iraanse oorlogs- en documentairefotografie. Daarnaast maakte hij reportages in Libanon en Bosnië & Herzegovina, en legt in zijn lopende Iranian Family Project het alledaagse leven in Iran vast. Samen met acht landgenoten en geestverwante kunstenaars is zijn werk nu te zien bij Francis Boeske Projects.
Het grote verhaal van de Oscars 2013 is natuurlijk hoe de underdog Argo uiteindelijk de aanvankelijk gedoodverfde favoriet Lincoln voorbijstreefde. Toen zondagavond Ben Affleck het beeldje voor beste film in ontvangst nam deed hij dat niet als regisseur maar als producent. Hij was zelfs niet eens genomineerd voor de Oscar voor beste regie, en dat komt bij een film die…
Ze woont inmiddels in Noorwegen, nadat ze haar vaderland Iran moest verlaten wegens eigen mening. Ze zat vijf dagen vast, en in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran is dat een eeuwigheid. Nu is Asieh Amini vrij in een vreemd land, en krijgt ze van Oxfam-Novib de PEN-Award uitgereikt. Een mooie opening voor het Writers Unlimited Winternachtenfestival, dat met deze uitreiking…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.