It appears that your browser has JavaScript disabled. The SecSign ID login requires your browser to be JavaScript enabled.SecSign Support

Doneer mee!

We investeren in onze journalistiek. We zijn onafhankelijk. Dankzij donaties van lezers zoals jij!

Doneer

Kies een betaalmethode

Wil je je gegevens met ons delen?

Nee Ja

Naam

Voornaam

Achternaam

E-mail (niet verplicht)

Bevestig E-mail (niet verplicht)

Indien je een mens bent, laat dit veld leeg:.

springdance

Zelfs verstilde Ivo Dimchev maakt razende indruk met “I-on” tijdens openingsavond Springdance Festival

door Fransien van der Putt
20 april 20128 juli 2016
3 min read
SPECIALS

Ivo Dimchev is als performer zo snel en wreed in zijn schakelingen tussen botte bravoure, kinderlijke lol, erotische impertinenties en snijdende eenzaamheid, dat je er als toeschouwer normaliter niet meer tussen komt. Zodra Dimchev zijn publiek in de klauwen heeft, kan het hem alleen nog verbijsterd volgen. “I-on” is opnieuw een ogenschijnlijk losse verzameling acties. Alles speelt zich af rond een…

Opening Springdance verkent de twee uitersten van wat het festival te bieden heeft

door Wijbrand Schaap
20 april 201230 maart 2022
2 min read
SPECIALS

Vooral de deskundigen waren boos over de officiële openingsvoorstelling van Springdance 2012. ”The Rodin Project” van Russel Maliphant was alleen daarom al bijzonder. Zelden is er zoveel gepraat over een openingsvoorstelling, temeer omdat het ook de laatste openingsvoorstelling is van Springdance. Het 30-jarige festival van vernieuwende dans en performance houdt op te bestaan. Mede onder druk van de subsidiekortingen van…

Een scène uit ''The Rodin Project'' van Russell Maliphant.

Maliphant neemt Rodin als rijke inspiratiebron voor dans, maar maakt teleurstellende opening voor laatste Springdance Festival

door Maarten Baanders
20 april 201230 maart 2022
3 min read
Alleen voor leden, SPECIALS

Het festival opent teleurstellend met ‘The Rodin Project’. De beeldhouwer Rodin mag dan een uitdagende keuze zijn, helaas beperkt choreograaf Russell Maliphant zich tot het imiteren van sfeer en uiterlijke plaatjes. Rodin werkte vanuit een uitgesproken idee over materie. Hij was op zoek naar hoe vormen en bewegingen zich uit materie losmaken. Met zijn menselijke gestalten en hun gebaren liet…

Het Cultureel Persbureau gaat tien dagen vol er tegenaan met De Dodo op Springdance

door Wijbrand Schaap
15 april 201230 maart 2022
4 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden, SPECIALS

Het mag dan crisis zijn en de culturele wind mag ook nog eens uit de verkeerde rechterhoek waaien, dat weerhoudt De Dodo niet van vliegen. De festivaldagkrant die we twee jaar geleden als nieuw commercieel product lanceerden staat klaar voor opnieuw 10 dagen Springdance. We gaan veel voorstellingen bespreken, en nog meer vergelijken. En we gaan een journaal maken. Het…

‘Het voelde een beetje als de eerste keer seks: veel te direct, gehaast, overactief en grotendeels gebaseerd op onzekerheid’: Ivo Dimchev in gevecht met de draagbare kunst van Franz West

door Daniël Bertina
15 april 20128 juli 2016
4 min read
SPECIALS

‘What the fuck moet ik hiermee?’ was de eerste gedachte van choreograaf en performancekunstenaar Ivo Dimchev (1976) bij de kunstwerken van de Oostenrijkse kunstenaar Franz West. Na Dimchev’s solovoorstelling Some Faves (2010) in Wenen zocht West, een veelbekroond maker van bizarre sculpturen en objecten, contact met de choreograaf. Hij vroeg hem om een geïmproviseerde video te maken op basis van zijn…

‘Soms slaat het verlangen niet gezien te worden om in een overdaad aan exhibitionisme.’ – Yasmeen Godder over The Toxic Exotic Disappearance Act

door Daniël Bertina
11 april 201230 maart 2022
5 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Ze heeft het druk gehad. Hoogzwanger werkte Yasmeen Godder (Jeruzalem, 1973) aan haar eerste choreografie voor Batsheva Dance Company. In een maand tijd stampte ze onder de vleugels van Batsheva haar nieuwe voorstelling The Toxic Exotic Disappearance Act uit te grond, en beviel tussendoor van een gezonde dochter. Voor de derde keer presenteert de Israëlische choreografe Yasmeen Godder haar werk…

door een van onze leden
29 maart 201230 maart 2022
2 min read
Alleen voor leden, DANS

Dit jaar wordt Springdance voor het laatst gehouden. Na bijna 30 jaar werd het tijd voor iets nieuws, al was het alleen maar omdat de wind in Den Haag opeens van rechts komt en dat is bad for business. Als je tenminste vernieuwende kunst wilt laten zien. Daarom fuseert Springdance in de loop van dit jaar met het andere Utrechtse…

Culturele fusiekoorts kan ernstige gevolgen hebben

door Wijbrand Schaap
29 februari 20128 juli 2016
3 min read
ACTUEEL

In Amsterdam gaan Holland Festival, Theaterfestival, Toneelgroep Amsterdam en nog wat clubs ‘nauw samenwerken’. In Den Haag geldt dat voor Het Nationale Toneel en jeugdtheaterhuis Stella Den Haag, terwijl in Rotterdam

Honderddertigduizend bezoekers voor het Cultureel Persbureau in 2011. De lat voor 2012 ligt hoog.

door Wijbrand Schaap
21 december 201130 maart 2022
5 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden, Holland Festival, SPECIALS

Daar schrikken we zelf best een beetje van. Dat het best goed liep met het Cultureel Persbureau, wisten we, maar een bereik van meer dan 100.000 mensen hielden we eigenlijk niet voor mogelijk. We hadden immers niets aan marketing gedaan. Alleen maar inhoud geplaatst en geen gratis kaarten weggegeven. En maar één keer iets met een blote vrouwenborst erin. Enfin.…

Doet het lichaam er nog toe?

door Ingrid van Frankenhuyzen
14 oktober 201130 maart 2022
2 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Europe in Motion (EIM) is een internationaal uitwisselingsproject, dat de ontwikkeling van opkomende choreografen steunt en in 2011 en 2012 langs drie partnerorganisaties van Springdance reist. Afgelopen februari deed het nottdance in Nottingham aan en in april streek EIM neer in Utrecht. Tijdens SPRINGDANCE 2011 gingen negen choreografietalenten uit Groot‐Brittannië, Oostenrijk, Turkije en Nederland in besloten kring met elkaar in…

Eszter Salamon en Daniel Linehan juweeltjes van uiterst divers Julidans

door Fransien van der Putt
19 juli 20118 juli 2016
5 min read
SPECIALS

Holland Festival, Julidans, IT’s, Over ’t IJ. Einde seizoen wordt er altijd een bak theater over Amsterdam uitgestrooid. Het internationale performance aanbod migreert tussen april en september van Utrecht (Springdance en Festival aan de Werf) via Amsterdam naar Rotterdam (Internationale Keuze). Wil je iets van de hedendaagse, internationale dans meekrijgen, dan moet je bij Springdance, HF en Julidans zijn. [Voor…

De Dodo herleeft voor Holland Festival editie 2011 #HF11

door een van onze leden
30 mei 201130 maart 2022
2 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden, Holland Festival, SPECIALS

Deze week barst het Holland Festival los en wij zijn erbij. We maken met een flink team professionele journalisten een Dodo Festivaldagkrant, zoals we dat eerder ook deden voor bijvoorbeeld Springdance en De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg. We volgen het festival op de voet om nieuws te brengen wanneer het zich voordoet. We gaan voorstellingen zien waar anderen…

‘Onze’ New Yorkse dodorecensenten zagen Le Vieux Carré van de Wooster Group en waren enthousiast

door een van onze leden
5 mei 20118 juli 2016
2 min read
SPECIALS

Toegegeven, onze methode van recenseren (zie onze bijdragen over Springdance en De Internationale Keuze) is voor Nederland nieuw, maar in de States deed een enkeling het al. Zo zijn de twee lekkere jongens Andrew en Andrew goed bezig met hun iPhone, en doen zo het zelfde als de Dodo met de Kodak Zi8 (geen aandelen, al zouden we dolgraag gesponsord…

Op de nieuwe webservice Storify brengen we het verhaal van De Dodo op Springdance 2011

door een van onze leden
28 april 201130 maart 2022
1 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Opnieuw maken we gebruik van een nieuwe webservice. Om eens te kijken hoe dat werkt. Laat het ons gerust (in de comments) weten als je ons te geeky vindt. Gaan we er wat aan doen. [View the story “Springdance 2011” on Storify]

Fascinerende canon met 24 dansers van Boris Charmatz als uitsmijter en afsluiter van Springdance 2011

door Fransien van der Putt
25 april 201130 maart 2022
4 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Springdance 9 — De dansers van Boris Charmatz in ''Levée des conflits'' Foto Caroline Ablain.

Niets is zo opwekkend als samen een canon zingen. Het Frère Jacques van de Franse choreograaf Boris Charmatz, te zien als uitsmijter op de laatste avond van Springdance, is wel een bijzonder geval. ‘Levée des conflits’ heeft geen terugkerend refrein, maar wel maar liefst 25 coupletten, die door elk van de 24 dansers worden gedanst. De krankzinnige meerstemmigheid, die uit deze monstercanon van dansende lichamen oprijst, rammelt de toeschouwer in 1 uur en 40 minuten langzaam uit elkaar, tenminste wanneer die de veelheid aan bewegingen en manipulaties blijft volgen. ‘Levée des conflits’ stelt het publiek voor een dilemma: geeft het zich over aan de onnavolgbaarheid van in elkaar schuivende fases en versies van een compositie, die het met geen mogelijk kan overzien? Of gaat het als een gek op zoek naar structuur, houvast, iets ter oriëntatie in dit spiegelpaleis van herhalingen en vermenigvuldiging?

Boris Charmatz met laatste voorstelling van Springdance

door een van onze leden
24 april 201129 maart 2022
1 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Springdance Utrecht is beëindigd. Boris Charmatz gaf gisteravond met ”Levée des conflits” de laatste voorstelling van het Utrecht dansfestival. De critici Fransien van der Putt en Daniël Bertina laten hun mening al blijken in onderstaande film. Ook hebben zij een gesprek met Boris Charmatz. Lees meer over deze voorstelling.

Recensenten blikken terug op Springdance 2011

door een van onze leden
23 april 20118 juli 2016
1 min read
ACTUEEL

Het Springdance Festival in Utrecht loopt ten einde. Vandaag vinden de laatste voorstellingen plaats. Drie recensenten van het Cultureel Persbureau blikken terug op het festival, in een gesprek met Jeroen Stout. Recensente Fransien van der Putt krijgt wel lentekriebels van Springdance, vertelt ze in het interview: ‘Dit festival oversteeg mijn verwachtingen.’ Daniël Bertina (eveneens criticus) vond het ook een bijzonder…

Eugénie Rebetez toont het vervreemdend contrast van een vrouw die meer wil zijn en ook vrede heeft met wie ze is

door Daniël Bertina
23 april 201130 maart 2022
3 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Eugénie Rebetez in 'Gina'. Foto: Augustin Rebetez.

Haar volle dijen kletsen tegen elkaar. Ze schudt met haar ontblote armen en kijkt grijnzend naar de trillende huid op haar bovenarmen. Ze stampt woest over de speelvloer van Theater Kikker, terwijl haar forse lijf – gekleed in een klein nietsverhullend zwart jurkje – nadrukkelijk aan alle kanten vrolijk meestuitert. Je moet maar durven. In haar one woman show ‘Gina’ gaat de Zwitserse theatermaker Eugénie Rebetez aan alle gêne voorbij. In de huid van Gina toont Rebetez haar eigen hunkering naar het sterrendom, met veel zelfspot en absurdistische humor. Een eigenzinnige mengelmoes van mime, stand up comedy, kleinkunst en hedendaagse dans.

Maar hoe zat het nou met die geit?

door Wijbrand Schaap
23 april 201130 maart 2022
1 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Waren we van pure schrik helemaal vergeten hoe dat nou zat met die geit. Enfin. Die geit, of althans het volgens de Nederlandse wetgeving geheel ontvelde karkas ervan, speelt een rol in de finale van de voorstelling Them van Ishmael Houston-Jones. We zagen na afloop het publiek tamelijk aangedaan naar buiten komen.

Muziek klinkt in de hoofden van de dansers van Emanuel Gat Dance en hangt als een geheim boven het toneel

door Maarten Baanders
22 april 20118 juli 2016
3 min read
ACTUEEL

Als er muziek klinkt, heeft bijna iedereen de neiging erbij te bewegen. Muziek leidt tot dans. Die link is glashelder. Maar in de moderne dans is die vanzelfsprekendheid verbroken. Bij het zien van ‘Silent Ballet’ van Emanuel Gat Dance wordt dat indringend duidelijk. Zonder dat er ook maar één klank de zaal ingestuurd wordt, zwermen de acht dansers over het toneel.…

‘Met praten over kunst bereik je altijd een punt dat het allemaal te abstract wordt.’ – Clara García Fraile over ‘Europe in Motion’

door Wijbrand Schaap
21 april 201130 maart 2022
1 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Clara García Fraile vertegenwoordigt Engeland in het internationale programma Europe in Motion. Jonge choreografen hebben tijdens het festival met elkaar gepraat en presenteren aan het eind van deze editie een eigen werk. Clara heeft niets te laten zien, vertelt ze, maar dat komt ook omdat zij als videokunstenares met andere dingen dan dans bezig is. En die andere dingen zijn…

Pure contactimprovisatie en vechtsport in confronterende performance van Japanse dansgroep contact Gonzo

door een van onze leden
21 april 201129 maart 2022
3 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Met hun naam verwijzen de vijf Japanners van contact Gonzo naar de gonzo-journalisitiek van wijlen Hunter S. Thompson. Rauw, hard en subjectief. Thomspon liet in zijn stukken ook zien hoe hij werkte. Contact Gonzo warmt op tijdens de voorstelling, maakt met wegwerpcamera’s kiekjes van elkaar en geeft de waterfles door. Gonzo-style: wat je ziet, is wat je krijgt.

Contact Gonzo houdt zich aan eenvoudige regels. Bijvoorbeeld zwaartekracht: springen en neerkomen. Of aantrekken en afstoten: duwen, trekken, zoals een rugbyscrum. Daarmee raken ze aan minimal art die zich hield aan een set parameters; men denke aan Sol LeWitt.

Luchtfietsen tot kunst verheven: Sylvain Prunenec ‘danst’ Nos Solitudes van Julie Nioche

door Wijbrand Schaap
20 april 201130 maart 2022
1 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

Het zou een circusnummer kunnen zijn, maar de verstilling in deze technische dansinstallatie zorgt ervoor dat het uitstijgt boven het niveau van een mooi kunstje. Hangend aan katrollen, ondersteund door contragewichten, zweefmijmert Sylvain in het Akademietheater. Hier legt hij even uit hoe hoe werkt. Spoiler alert. En in het Frans.

Yasmeen Godder laat contrast tussen bang individu en brallend groepsdier teveel in de hoofden van de dansers hangen

door Daniël Bertina
20 april 201129 maart 2022
3 min read
ACTUEEL, Alleen voor leden

storm end come Itzik Giuli — Dansers van Yasmeen Godder - foto Itzik Giuli

Ze zit op haar knieën. Schokkend en trillend deinst ze achteruit. Met klauwende vingers die in het luchtledige lijken te grijpen. Als een bange kat. Schuifelend beweegt de danser zich achterwaarts in een halve cirkel op de witte toneelvloer van Theater Kikker. Eén voor één stappen de vijf anderen het lege open speelvlak op, terwijl de eerste danser angstig het publiek blijft aankijken. Zo begint ‘Storm end come’. Met deze voorstelling toont de Israëlische choreograaf Yasmeen Godder de overweldigende effecten van angst op de lichamen van haar dansers. Maar echt eng wordt het niet.

Denk aan het denken, kijk naar het kijken, en voel het voelen bij Jana Unmussig

door Wijbrand Schaap
19 april 20118 juli 2016
1 min read
ACTUEEL

De voorstelling ‘Ast im auge’ is een extreem verstilde voorstelling die zich concentreert op het bekijken van het bekijken, het voelen van het voelen, het ervaren van het ervaren. Wie hier het denken van de filosoof Immanuel Kant in herkent, heeft gelijk. Toch is het resultaat ook – onbedoeld – zinnelijk. Zo blijkt uit het gesprek met choreografe Jana Unmussig.…