Veruit een van de meest indrukwekkende theaterervaringen van mijn leven maakte ik vrijdag 5 augustus 2016 mee. Ik was te gast bij ‘Zvizdal – Tsjernobyl so far, so close’ van het Vlaamse gezelschap Berlin, in coproductie met Het Zuidelijk Toneel. Ik zag deze ‘documentaire installatie’ in een lege fabriekshal in Den Bosch, waar het werk een prachtig rustpunt vormt in…
Nederland herdenkt deze maand de ramp met de MH17. Twee jaar na dato is de schuldvraag nog steeds niet eenduidig beantwoord. De hoofdpersoon van Pieter Waterdrinkers roman Poubelle heeft daar minder moeite mee: die houdt vooral zichzelf verantwoordelijk. Een gesprek met correspondent-romancier Waterdrinker: over de moderne Europese geschiedenis, de Russische mentaliteit, de Grote Literatuur en de stront van het hedendaagse Europa.
Bij ‘The Dark Ages’ denken we aan de ruwe rauwe donkere middeleeuwen, met kerk en koning en zonder hygiëne. De Zwitserse regisseur Milo Rau verwijst met zijn voorstelling, die nu in het Holland Festival te zien is, echter naar een veel recenter stuk Europese geschiedenis. In een recent interview met de Cultuurpers zegt hij hierover:
De Zwitserse theatermaker Milo Rau maakte een theatertrilogie over de teloorgang van het Europese ideaal. Het tweede deel The Dark Ages staat nu op het Holland Festival. Rau combineerde de pijnlijke, persoonlijke levensverhalen van zijn spelers met thema’s uit het werk van Tsjechov, Shakespeare en de Griekse tragedies. Met een Freudiaans sausje: ‘Talloze mensen die The Dark Ages hebben gezien vragen me: Milo, is er iets mis met je vader?’
Had zij Marc geheten, dan gold Marie Jaëll (1846-1925) ongetwijfeld als een van de belangrijke Franse componisten van eind negentiende, begin twintigste eeuw. Maar ja, ze was nu een keer een vrouw – dus onbelangrijk. Tijdens haar leven geroemd door niemand minder dan Franz Liszt, werd ze na haar dood al snel vergeten. Hooguit leefde zij voort in de door…
Van wie is een film? Dat is dit jaar het thema op het IFFR-programma Critics’ Choice. Van YouTube-compilaties tot een Russische Mad Men. Is de studio de eigenaar, de filmmaker of de kijker? Met video-essays als de nieuwe vorm van filmkritiek.
Propaganda is niet alleen iets wat voorkomt in bijvoorbeeld Rusland, maar ook in het Westen – meer dan we zelf in de gaten hebben. Wordt tegenwoordig bijvoorbeeld algemeen gedacht dat de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki werden geworpen om Japan tot capitulatie te dwingen en zo de Tweede Wereldoorlog te beëindigen, niets is minder waar. Wat dat betreft gaat Duitsland…
Vandaag dient het hoger beroep tegen de veroordeling van de Oekraïense filmmaker Oleg Sentsov tot 20 jaar gevangenisstraf. European Film Academy roept hulp van regisseur Nikita Makhalkov in.
Welke titels schieten je te binnen bij de naam Arvo Pärt? Sonatine opus 1; Symfonie nr. 1; Perpetuum mobile, of Fratres; Für Alina; Spiegel im Spiegel? Ik gok op de tweede reeks, want met dit soort stukken veroverde Pärt eind twintigste eeuw de wereld. Het publiek stroomde in drommen toe om zich onder te dompelen in zijn welluidende klankwereld, maar…
Movies that Matter zie je niet alleen in maart op het festival. Het door Amnesty International georganiseerde filmevenement trekt dit najaar ook met een aantal films langs verschillende filmhuizen in Nederland. De aftrap vindt plaats in oktober met de vertoning van de documentaire We come as friends van Hubert Sauper. In zijn eerdere film Darwin’s nightmare toonde deze bekroonde Oostenrijkse…
Stel je voor dat er vandaag de dag een klein, opvallend gekleed mannetje in een luchtballon door Parijs zou vliegen of een een rondje om de Eiffeltoren. Luchtvaartpionier Alberto Santos-Dumont deed het, en droomde ervan dat iederéén op een dag een eigen luchtballon zou hebben. In zijn nieuwe historische roman De gevleugelde wekt Arthur Japin de kleurrijke Braziliaanse uitvinder weer tot…
‘De melodische gave van Rachmaninov is indrukwekkend en maakt de componist zeer populair’. Zo vat Valery Gergiev kernachtig de kwaliteit van Rachmaninovs muziek samen. Het Gergiev Festival dat zich dit weekeinde afspeelde rond deze componist houdt zich nadrukkelijk aan de populaire werken: de pianoconcerten en symfonieën . Toch laat het veel composities weg die deze werken meer kader hadden kunnen geven.…
Eigenlijk was Sergej Rachmaninov (1873-1943) een beetje een vreemde eend in de bijt, een anachronisme. Hij beet zich vast in de componeerstijl van zijn grote voorbeeld Pjotr Iljitsj Tsjaikovski, die in 1893 overleed. Als we Rachmaninov afzetten tegen een aantal zijn tijdgenoten (Dmitri Sjostakowitsj, Sergej Prokofjeff, Igor Strawinsky en overzees Charles Ives, George Antheil en Edgard Varèse) valt pas goed…
Een betere plek om persfoto’s te vertonen dan een kerk is er eigenlijk niet. Tenminste, zolang het zo’n Nederlandse kerk als die in Naarden is. Witgepleisterde muren, geen afleidende beelden en schilderingen. En dan toch die gewijde sfeer die een beetje hoort bij wat al die winnaars van World Press Photo 2015 uitbeelden: verschrikkelijke verhalen, glorieuze overwinningen en mysteries die…
Lichting 2015 van de Filmacademie presenteert de eindexamenfilms.
In de foyers hing een lucht van duurdere parfum dan bij een Nederlandse galapremière. De vrouwen waren jonger en gladder, of hadden een betere botox-arts dan doorgaans. De juwelen zagen er heel erg duur uit, net als de jurkjes. Overal klonk Russisch. Het leek of de Amsterdamse Stadsschouwburg even verplaatst was naar de PC Hooftstraat, een paar honderd meter verderop.…
Oekraïne, Boko Haram, IS, de economische crisis. De wereld lijkt op een borderline patiënt, zoals Ricardo Semler stelt. Ook dansfestival CaDance houdt politici en de macht graag een spiegel voor. Met Exhausting Space van de Spaanse choreograaf Iván Pérez lukt dat prima.
Hedendaags choreograaf Sibi Larbi wordt de nieuwe directeur van Ballet Vlaanderen in Antwerpen. Een opvallende en onorthodoxe keuze. Anne Teresa de Keersmaeker mag ondertussen wegblijven uit De Munt in Brussel. What’s up België?
Dat het een beetje naar rotte vis ruikt in de Fifa-kantoren is genoegzaam bekend. De herenclub van omhooggevallen jeugdelftalleiders heeft het eigen verdienmodel flink verfijnd. Het blijkt nu dus niet meer alleen maar te gaan om mooie vrouwen, cocaïne, geld en andere dingen die je in bruine enveloppen doet, maar om kunst. En dan wordt het interessant. Volgens een verder…
Hij bestaat dus echt. Een hoge weg door de bergen van Roemenië. Voltooid in 1974. Bekeken door mijn vader in datzelfde jaar, terwijl zijn ‘gids’ hem vertelde dat hij niet te dicht langs de rand moest lopen, omdat hij niet de eerste zou zijn die over de rand zou storten. Waarna zijn ‘gids’, de geheim agent die elke westerse journalist…
Het is iets na tienen. Ik ben onderweg naar de bakker op de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam. Ik passeer een coffeeshop, een fietsenmaker, een slijterij. Ook kom ik langs de kapper waar ongeveer 12 mannen voor de deur staan te wachten. Een uur voordat de deuren open gaan. “Ja maar wacht eens… Een kapper die pas om 11 uur open…
Vlaamse acteurs kunnen spreken. Vlaamse acteurs hebben doorgaans geen microfoons nodig om zichzelf verstaanbaar te maken boven een storm uit, of vanaf 100 meter afstand in de open lucht. Charlotte Caeckaert is zo’n actrice die dat allemaal kan, en zulke techniek is een genot om mee te maken. Ze schrijft ook teksten, en daar gaat het een klein beetje mis.…
Ongeveer tegelijk met de trein van Donjetsk naar Charkov arriveerde gisteren een persbericht in mijn mailbox van de Manifesta. Onze culturele trots in Sint Petersburg. Deze weken organiseert het Nederlandse festival een audiotour door Rimini Protokoll, het vermaarde sterk politieke gezelschap uit Duitsland. O. En, als derde item: er is vanavond een gesprek over wat de Biënnale vermag in tijden van politieke onrust.
Over ruim twee weken start de NJO Muziekzomer, met meer dan vijfenzestig concerten uitgevoerd door jonge musici, verspreid over meer en minder voor de hand liggende locaties in de provincie Gelderland. Vanuit heel de wereld stroomden honderdzestig jongeren toe om van 1 tot en met 17 augustus hun kunnen te vertonen. Wie dan in Gelderland verblijft, kan hun aanwezigheid onmogelijk missen.
In 2001, toen Rotterdam Culturele hoofdstad van Europa was, sloeg een aantal instellingen de handen ineen en hieruit werden in 2005 de Rotterdamse Operadagen geboren. Het streven is in de operahuisloze Maasstad toch vernieuwend muziektheater te programmeren, vaak op ongebruikelijke locaties. Dit jaar vindt de negende editie plaats, van 17 tot en met 25 mei, met als thema ‘broederschap’.
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.