Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.
Vandaag werd het Nederlands paviljoen van de Biënnale in Venetië geopend door minister van cultuur Jet Bussemaker. En ze deed dat met een speech die de cultuursector zal waarderen. Niet langer de harde en kille toon van Halbe Zijlstra’s neoconservatieve leegheid, maar een
Holland Festival
Simon Stone (28) schreef een nieuw stuk op basis van Henrik Ibsens toneelklassieker De Wilde Eend uit 1884. De in Zwitserland geboren Australiër voorzag het Noorse stuk van een geheel eigentijdse taal en aankleding. De acteurs zitten
Als kunstjournalist krijg ik van kunstmakers een VIP-behandeling: vrijkaartjes, aparte balies, ze zeggen U tegen me en hangen aan mijn lippen als ik iets vertel. Dat is een
De Verleiders, de grote theaterhit van het afgelopen seizoen, voert de juryselectie aan van Het Theaterfestival 2013. De door een groep acteurs en cabaretiers, waaronder Pierre Bokma en
Er gaan meer mensen naar populaire kunst dan naar ‘hoge’ of ‘canonieke’ kunst. Onderzoeker Andries van den Broek heeft dat onderzocht. Daarom zijn er nu cijfers die het woord ‘populair’ en ‘elitair’ verklaren. Dus
Achtendertig zingende Sloveense meisjes. We zouden iets kunnen verwachten met kleurrijke klederdrachtjes tegen een achtergrond van een zonnig dorpstafereel. In plaats daarvan
Het Nederlandse stelsel van kunstsubsidies is in 1942 opgezet door NSB-voorman Tobie Goedewaagen, die ook de Kultuurkamer oprichtte. Typisch zo’n feit dat
Meer dan tien jaar zonder nationale trots doet veel met een land. Zou het waar zijn dat de gelijktijdige sluiting van Stedelijk Museum en Rijksmuseum mede heeft geleid tot de
Niets erger dan een mislukt stuk dertig, of honderd keer te moeten spelen, omdat de voorstelling nu eenmaal zo vaak verkocht is aan theaters. Daarom zou het fijn zijn als gezelschappen zouden kunnen besluiten om het niet te doen. Want nu zou dat niet kunnen.
Tijd voor goed nieuws over kunst. De verbouwing van het Rijksmuseum mag dan jaren langer hebben geduurd dan verwacht, en ook voor veel meer discussie hebben gezorgd dat nodig zou zijn geweest: de zaak is
De Raad voor Cultuur, onlangs versterkt met nieuwe leden met veel managementtalent en zakelijk inzicht, moet een nederlaagje accepteren. Cultuurminister Jet Bussermaker legt namelijk een belangrijke pijler van het laatste advies van de Raad naast zich neer.
Het is al even hardnekkig als het bericht dat in Duitsland alles beter is. Geplaagde liefhebbers van cultuur die het opbreken van de status quo door het haatbeleid van Rutte I nog steeds (en terecht) verafschuwen, roepen dat vaak.
De Schreeuw om Cultuur waarmee in 2010 de Nederlandse cultuurwereld het verzet tegen het schrappen van kunstsubsidies inzette, was achteraf gezien een publicitaire ramp. Misschien nog niet zo ongelukkig als
Dit was een mogelijkheid, waaraan in eerste instantie niet zoveel mensen dachten. Ellen Walraven was immers na haar tropenjaren als directeur van het Amsterdamse debatcentrum De Balie toe aan wat meer inhoudelijk werk en rust aan haar hoofd, Dus vermoedden we dat ze nog wel een tijdje zou blijven zitten in
De Nederlandse Dans Publieksprijs 2012 is zaterdag 9 februari 2013 uitgereikt aan de Belgische voorstelling Et Après van Isabelle Beernaert. Tijdens de feestelijke uitreiking op de slotavond van het Haagse CaDance Festival werd ook nog een bekroning uitgereikt aan
Ooit was gesubsidieerd theater een linkse hobby. Inmiddels zijn we twee jaar verder, en heeft het gesubsidieerde theater zich zonder enige moeite gevoegd naar de heersende, veel rechtsere trend.
Schrijvers praten graag, en mensen praten graag over, met en via schrijvers. Hoezeer dat ook reden kan zijn om een literatuurfestival te organiseren, het is ook de reden waarom
Of Tahmina Akefi een goed schrijfster is, durf ik niet te zeggen. De Afghaanse schoonheid kan in ieder geval zinnen aan elkaar plakken, en weet er ook nog een erotisch laagje overheen te gieten. Maar of zij hiermee de gemiddelde stuiverroman overstijgt, of dat ze toch niets anders te bieden heeft dan oriëntaalse softporno? Lastig.
We spraken op Writers Unlimited 2013 kort met de vrouw die sinds een paar jaar workshops Dichten geeft aan scholieren. En we vroegen ons maar weer eens af of ze aan rap niet voldoende hadden, die kids. Nee. Zo blijkt. En ze legt het helder uit.
John de Mol doet goede zaken in de Arabische wereld. Hij doet daar nogal minnetjes over, volgens Hassnae Bouazza. Volgens haar praat de televisieproducent in het openbaar vooral over de vele beperkingen aan zijn formats vanwege de islam en het sentimentele gehalte van de tv in het midden oosten in het algemeen. Dat De Mols succesnummer The Voice of Arabia tijdens de finale in
Hoeveel mannelijke geslachtsdelen Yasmine Allas in haar hand had gewogen. Dat was even de vraag tijdens het tot nu meest schaamteloze programma-onderdeel van Writers Unlimited. Deze latenight talkshow ging in op de vraag hoe schaamteloos schrijvers hedentendage eigenlijk durven te zijn. Kristien Hemmerechts, altijd goed voor een paar ferme statements, trof haar gelijken in
En dan kun je dus zomaar het hoogtepunt van de eerste Winternacht missen omdat je het niet meer trekt om met een presentator mee te willen. De Vlaamse auteur Bart van Loo schijnt, aldus menig twitteraar, prachtige zinnen te hebben uitgesproken in het programma ‘Daar geef ik mijn leven voor’, maar dat was ver na twaalven en ik was toen al
De Libanese schrijfster Hanaan as-Sjaikh (Beiroet, Libanon, 1945) opende donderdag 17 januari Wrtiters Unlimited met een vlammend betoog tegen de Arabische schaamtecultuur. Deze is volgens de schrijfster wier boeken Het verhaal van Zahra, Vrouwen tussen hemel en zand, Beiroet blues en Alleen in Londen in het Nederlands zijn vertaald, zo diep in
Writers Unlimited Special – Een van de belangrijke gasten op Writers Unlimited is Roland Colastica. Deze Curaçaose schrijver debuteerde in 2012 met het jeugdboek ‘Vuurwerk in mijn hoofd’. Het boek is enthousiast ontvangen, en groeit inmiddels uit tot een bescheiden bestseller. Grote kracht van het verhaal is de kleurrijke en ritmische stijl, maar minstens zo belangrijk is
Nederlands 
English (UK) 
Français